ساواته

ساوات (به فرانسوی: Savate) یا بوکس فرانسوی (به فرانسوی: boxe française) یک هنر رزمی فرانسوی که در آن استفاده از ضربات دست، پا و سلاح های سرد آموخته می شود.
یونشی، بروس تگنر، فنون کشتی، جودو و کاراته و ساواته و رموز دفاع از خود، برگردان م.ب. آ، تهران، اسکندری، چ ۱، ۱۳۴۳.
لو، بابی، کاراته ساواته و رموز دفاع از خود به طریقه ژاپنی، برگردان علی اشرفی، تهران، اسکندری، ۱۳۴۷.
معظمی، فریدون و فرامرز، ساواته و جودو، تهران، قائم مقام، چ ۱، ۱۳۴۶.
معظمی، فریدون و فرامرز، کاراته، ساواته و جودو، تهران، قائم مقام، چ ۲، ۱۳۴۶.
سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
توکل شعار، حمیدرضا، دانشنامهٔ ساواته (بوکس فرانسوی)، ورزشی با شش دهه پیشینه در ایران، تهران، انتشارات مهر، ۱۳۹۴.
توکل شعار، حمیدرضا، ساواته (بوکس فرانسوی) و اصول مبارزه در آن، تهران، سنا، ۱۳۹۱.
توکل شعار، حمیدرضا، ورزش های رزمی و بنیان گذاران بزرگ آن، تهران، انتشارات مهر، ۱۳۹۴.
خبرگزاری فارس
پایگاه خبری پیرنا
وب سایت رسمی اتحادیه متخصصان ورزش های رزمی ایران
وب گاه رسمی انجمن ساواته ایران
هنر رزمی ساوات که در ایران با نام ساواته شناخته می شود، روشی مشابه کیک بوکسینگ است که در هنگام مبارزه از کفش استفاده می شود. این ورزش از ابتدای قرن نوزدهم با نام شوسان (Chausson) و با الهام از بوکس انگلیسی ولی با تفاوت مشهود در استفاده از ضربات پا پایه گذاری شد.
مایکل کاسیوس یک بوکسور فرانسوی بود که شوسان (مبارزات خیابانی فرانسه) را سازمان دهی کرد.«مایکل کاسیوس» (۱۸۶۹–۱۷۹۴) در محله بلویل پاریس متولد شد. او فردی بود که تا حدود زیادی روش مبارزات خیابانی در فرانسه را سازمان دهی کرد و آن را هنر ساوات نامید. تلاش های او در طبقات مختلف جامعه نتیجه داد به طوری که اشراف و هنرمندان فرانسه علاقه مند به ساوات شدند. «دوک ارلان» - «کنت لاباتت» - «لرد هنری سی مور» و نقاش مشهور «پائول گاوارنی» از این دست افراد بودند.
شاگردان اصلی کاسیوس برادران لکور بودند. چنان در واقع برادران لکور با نام های «چارلز لکور» و «هربرت لکور» را نیز می توان بنیان گذاران این هنر رزمی دانست. این دو پیشگامان ساواته در سال ۱۸۳۰ با ایجاد نظم و ساختار فنی که در طی زمان رشد و ارتقاء یافت، نام «ساوات» به معنی «کفش کهنه» را به مبارزات خیابانی فرانسه اطلاق کردند.