استصحاب حکم جزئی

[ویکی فقه] استصحاب حکم جزئی به استصحاب حکم وضعی یا تکلیفیِ متعلق به موضوع خاص اطلاق می شود.
استصحاب حکم جزئی ، مقابل استصحاب حکم کلی است و به استصحابی گقته می شود که مستصحب آن، حکم جزئی حکم جعل شده برای موضوعی خاص می باشد، خواه حکم وضعی باشد و خواه حکم تکلیفی ، مانند این که مکلف، به نجاست لباس خود(حکم وضعی جزئی) در سابق یقین داشته، آن گاه شک در بقای آن نموده و سپس نجاست سابق را استصحاب نماید.
حجیت
برخی از اصولیون ، استصحاب حکم جزئی را حجت می دانند. اخباری ها نیز که استصحاب را در احکام شرعی کلی جاری نمی دانند، آن را در احکام شرعی جزئی جاری دانسته اند، و برخی دیگر، استصحاب را فقط در احکام وضعی جزئی جاری می دانند.