زفاف

عروس رابخانه شوهرفرستادن، شب زفاف:شب عروسی
۱ - ( مصدر ) عروس را به خانه شوهر فرستادن . یا شب زفاف شب عروسی . ۲ - ( مصدر ) درخشیدن برق .

(زِ ) [ ع . ] (مص م . ) عروس را به خانة شوهر فرستادن . ، شب ~ شب عروسی .

زفاف. [ زِ ] ( ع مص ) عروس به خانه شوهر فرستادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). فرستادن عروس به خانه شوهر و عروس و داماد را همبستر کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). زف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). عروس را بخانه شوهر فرستادن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
زآن بیش کاین عروس برهنه شود علم
کوس از پی زفاف شد آنک نوا گرش.دو شه را در زفاف خسروانه
فراوان شرطها شد در میانه.به اوزکند مقیم شد از مهم زفاف بپرداخت و مقصود بحصول پیوست. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 277 ). زفاف آن کریمه تمام شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 295 ). || ( اِ ) شب عروسی و بیوکانی. ( ناظم الاطباء ). || ( مص ) درخشیدن برق. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زف شود.

هم بستر شدن عروس و داماد برای بار اول.