بهاءالدین خرمشاهی (زاده ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه نگار، طنزپرداز، فرهنگ نویس، حافظ پژوه، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. وی تألیفاتی در حافظ شناسی و تفسیر اشعار او دارد.
«هنری میلر» اثر جورج ویکس - (۱۳۵۱)
«شیطان در بهشت» اثر هنری میلر - (۱۳۵۲)
«علم در تاریخ» اثر جان برنال - (۱۳۵۴)
«هابیل و چند داستان دیگر» اثر میگل د اونامونو - (۱۳۵۶)
«عرفان و فلسفه» اثر و. ت. استیس - (۱۳۵۸)
«درد جاودانگی» اثر میگل د اونامونو - (۱۳۶۰)
«علم و دین» اثر ایان باربور - (۱۳۶۲)
«اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» اثر حمید عنایت - (۱۳۶۲)
«تاریخ فلسفه» اثر فردریک کاپلستون - جلد هشتم (از بنتام تا راسل) (۱۳۷۰)
«خدا در فلسفه» - (۱۳۷۰)
«قرآن کریم» - (۱۳۷۴)
«دین پژوهی» اثر میرچا الیاده - (۷۹–۱۳۷۵)
«درآمدی بر تاریخ قرآن» اثر ریچارد بل - (۱۳۸۰)
تاریخ خداباوری: ۴۰۰۰ سال جستجوی یهودیت، مسیحیت و اسلام، کارن آرمسترانگ، بهاء الدین خرمشاهی (مترجم)، بهزاد سالکی (مترجم)
ارتباطات (از مجموعه دانشنامه کودکان و نوجوانان)
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذراند. سپس در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه کاره رها کرد (۱۳۴۳) و به همراه کامران فانی به تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی پرداخت. سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از استادان وی در رشتهٔ ادبیات فارسی می توان به سید منوچهر مرتضوی ،ذبیح الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. او توفیق خود را در مسیر پژوهش های قرآنی، مدیون کتاب قانون تفسیر و مولفش سید علی کمالی دزفولی می داند.
وی در ۱۳۵۲ ازدواج کرد که حاصل آن سه فرزند به نام های هاتف (متولد ۱۳۵۴)، عارف (متولد ۱۳۵۸، که دستیار پدر است) و حافظ (متولد ۱۳۶۳) است. وی از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ خدمت سربازی را سپری کرد.
او همچنین از اعضای هیئت علمی دانشنامه تشیع است
«هنری میلر» اثر جورج ویکس - (۱۳۵۱)
«شیطان در بهشت» اثر هنری میلر - (۱۳۵۲)
«علم در تاریخ» اثر جان برنال - (۱۳۵۴)
«هابیل و چند داستان دیگر» اثر میگل د اونامونو - (۱۳۵۶)
«عرفان و فلسفه» اثر و. ت. استیس - (۱۳۵۸)
«درد جاودانگی» اثر میگل د اونامونو - (۱۳۶۰)
«علم و دین» اثر ایان باربور - (۱۳۶۲)
«اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» اثر حمید عنایت - (۱۳۶۲)
«تاریخ فلسفه» اثر فردریک کاپلستون - جلد هشتم (از بنتام تا راسل) (۱۳۷۰)
«خدا در فلسفه» - (۱۳۷۰)
«قرآن کریم» - (۱۳۷۴)
«دین پژوهی» اثر میرچا الیاده - (۷۹–۱۳۷۵)
«درآمدی بر تاریخ قرآن» اثر ریچارد بل - (۱۳۸۰)
تاریخ خداباوری: ۴۰۰۰ سال جستجوی یهودیت، مسیحیت و اسلام، کارن آرمسترانگ، بهاء الدین خرمشاهی (مترجم)، بهزاد سالکی (مترجم)
ارتباطات (از مجموعه دانشنامه کودکان و نوجوانان)
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذراند. سپس در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه کاره رها کرد (۱۳۴۳) و به همراه کامران فانی به تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی پرداخت. سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از استادان وی در رشتهٔ ادبیات فارسی می توان به سید منوچهر مرتضوی ،ذبیح الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. او توفیق خود را در مسیر پژوهش های قرآنی، مدیون کتاب قانون تفسیر و مولفش سید علی کمالی دزفولی می داند.
وی در ۱۳۵۲ ازدواج کرد که حاصل آن سه فرزند به نام های هاتف (متولد ۱۳۵۴)، عارف (متولد ۱۳۵۸، که دستیار پدر است) و حافظ (متولد ۱۳۶۳) است. وی از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ خدمت سربازی را سپری کرد.
او همچنین از اعضای هیئت علمی دانشنامه تشیع است
wiki: بهاءالدین خرمشاهی