( سید ) کواکبی ابن احمد کواکبی دانشمند روشنفکر (و. حلب ۱۲۶۵ - ف. مصر ۱۳۲٠ ه.ق. ) پدر وی مدرس جامع اموی بود و خانواده کواکبی از خانوادههای قدیم حلب است که نسبت خود را بابراهیم صفوی از امرای بزرگ اردبیل میرسانند. عبدالرحمن در مدارس محلی تحصیل میکرد و سپس در مدرسه کواکبیه بتحصیل علوم دینی پرداخت و زبانهای ترکی و عربی را کاملا فرا گرفت . وی از اوایل جوانی بروزنامه نویسی مشغول شد و پس از پنج سال روزنامه [ شهاب ] را تاسیس کرد ولی از آنجا که صریح اللهجه و مشتاق برفع ظلم بود او را بحبس افکندند و اموالش را مصادره کردند ولی این فشارها عزم راسخ ویراسست نکرد.وی از وطن مهاجرت نمود و بمصر رفت و عاقبت پس از سیاحتهایی در جنوب غربی آسیا بمصر بازگشت و در همانجا در گذشت او در بیداری افکار عرب و رفع مفاسد و ظلم کوشش بسیار کرد و چون طرفدار ضعفا و فقرا بود مردم حلب ویرا ابوالضعفائ مینامیدند . او از عدم استقلال عرب همیشه رنج میبرد. کواکبی در تاریخ بخصوص تاریخ شرق متبحر بود . اوراست : کتاب طبائع الاستبداد که حاکی از مفاسد حکومت استبدادی است ام القری که از کتاب اول مشهورتر است .
محلی فقیه شافعی مصری بود به دمیاط سکونت جست اوراست : کشف القناع عن متن و شرح ابی شجاع در فقه حاشیه بر تفسیر بیضاوی وی بسال ۱٠۹۸ هجری قمری به دمیاط درگذشت
ابن اسماعیل بن عبد کلال وی از بنی حمیر شاعر رقیق الغزل بود بسال ۹٠ هجری قمری بامرولید بقتل رسید