کلمه جو
صفحه اصلی

کرزوس

فرهنگ فارسی

آخرین پادشاه لیدی ( لودیا ) و پسر و جانشین [ آلیاتس ] (حدود ۵۶٠ تا ۵۴۶ قم . ) وی بداشتن ثروت سرشار مشهور بود و ثروت خود را مدیون شنهای آمیخته بذرات طلایی بود که رود [ پاکتول ] با خود می آورد . کرزوس پس از آنکه آسیای صغیر را مسخر کرد در جنگی که بسال ۵۴۶ ق م . بین او و کوروش کبیر در گرفت در [ تیمبره ] شکست خورد و سارد پایتخت او تسلیم گردید . کرزوس برای آنکه اسیر نگردد در قصر خود آتشی روشن کرد و میخواست خود و خانواده اش را بسوزاند که سپاهیان ایران به موقع رسیده ویرا نجات دادند .

لغت نامه دهخدا

کرزوس. [ کْرِ / ک ِ رِ ] ( اِخ ) پادشاه لیدیه و پسر آلیات معاصر کورش بزرگ بود و چندان در آبادانی سارد پایتخت لیدیه کوشید که یونانیان آنجا را سارد زرین می گفتند. این پادشاه توانست تمام ولایات آسیای صغیر را جزلیکیه و کیلیکیه به اطاعت آورد. ثروت سرشار وی و موقعیت خاص جغرافیایی سرزمین لیدیه نام این پادشاه را چون قارون زبانزد مردم مغرب زمین کرده بود. کرزوس در جنگی که با کورش کرد از وی شکست خورد و سرزمین او بتصرف کورش درآمد ( 546 یا 547 ق.م. ). ( از تاریخ ایران باستان ج 1 صص 268-282 ). و رجوع به همین کتاب شود.

دانشنامه عمومی

کرزوس (به انگلیسی: Croesus؛ تلفظ: kri:səs، یا: CREE-sus؛ به یونانی: Κροῖσος) (از ۵۹۵ پیش از میلاد تا ۵۴۷؟ پیش از میلاد) پادشاه لیدیه بود.
گنج قارون
هرودوت
در سال ۵۴۶ پیش از میلاد سارد پایتخت لیدی توسط کوروش فتح می شود و کرزوس پادشاه لیدی شکست می خورد.
سقوط کرزوس علاوه بر اینکه تأثیر عمیقی بر هلنیسم (فلسفه و تفکر یونانی) نهاد، مبدأ یا نقطهٔ ثابتی نیز برای تقویم آن ها فراهم نمود. در این ارتباط «ج.ای.اس. اوانس» اشاره می کند که: «دست کم تا سدهٔ پنجم، کرزوس چهره ای افسانه ای شده بود که خارج از محدودهٔ گاهشماری متعارف قرار داشت.» کرزوس به خاطر ثروت خود بسیار مشهور بود. هرودوت و پاوسانیاس (شاعر یونانی) به حفظ قربانی ها و هدایای وی در معبد دلف (دلفی) اشاراتی دارند.
به خاطر همین ثروت زیاد، در فرهنگ یونانی و ایرانی نام کرزوس، به نامی هم معنا یا مترادف با نام مردی ثروتمند شد. . بدین ترتیب «ثروت کرزوس» به صورت ضرب المثل از عصر کلاسیک بدین سو باقی مانده است:

نقل قول ها

کرزوس (به انگلیسی: Croesus؛ تلفظ: kri:səs، یا: CREE-sus؛ به یونانی: Κροῖσος) (از ۵۹۵ پیش از میلاد تا ۵۴۷؟ پیش از میلاد) شاه لیدیه بود که پس از فتح آن توسط ایرانیان در زمان کورش کبیر، خلع شد.
• «در صلح پسران، پدران را دفن می کنند ولی در جنگ پدران، پسران را.»به نقل از هرودوت در کتاب اول تاریخ هرودوت


کلمات دیگر: