کلمه جو
صفحه اصلی

یسن

فرهنگ فارسی

یسنا نام یکی از کتابهای اوستا

لغت نامه دهخدا

یسن. [ ی َس َ ] ( ع مص ) برگردیدن آب چاه از رنگ و بوی. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || درآمدن مرد در چاه و از بوی گند چاه مدهوش شدن و غش کردن. ( ناظم الاطباء ). به چاه درآمدن. ( از تاج العروس ).
یسن. [ یاسین ] ( اِخ ) مخفف یاسین. رجوع به یاسین و یس شود.
یسن. [ ی َ ن َ] ( اِخ ) یسنا. نام یکی از کتابهای اوستا. ( یادداشت مؤلف ). یسنا. ( یشتها ج 1 ص 626 ). رجوع به یسنا شود.

یسن . [ ی َ ن َ] (اِخ ) یسنا. نام یکی از کتابهای اوستا. (یادداشت مؤلف ). یسنا. (یشتها ج 1 ص 626). رجوع به یسنا شود.

یسن . [ ی َس َ ] (ع مص ) برگردیدن آب چاه از رنگ و بوی . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درآمدن مرد در چاه و از بوی گند چاه مدهوش شدن و غش کردن . (ناظم الاطباء). به چاه درآمدن . (از تاج العروس ).

یسن . [ یاسین ] (اِخ ) مخفف یاسین . رجوع به یاسین و یس شود.

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

یسن یا یَسنَه، در اوستابه معنیِ نیایش آمده این نام از ریشهٔ ایرانی "یز" ( yaz ) ، و در زبانِ اوستا به معنی پرستش و این یک نام کهن ایرانی زرتشتی برای دختران نیز می باشد.
واژهٔ "یشتن" ( Yashtan ) در زبان پهلوی و جشن در فارسی گرفته شده از یسن است.
کلمات دیگر: