سلوک. [ س ُ ] ( ع مص ) راه رفتن. ( آنندراج ) ( غیاث ). راه سپردن. ( دهار ) ( مجمل اللغة ) ( المصادر زوزنی ) ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 59 ). پای سپر کردن جای را. سَلک. ( منتهی الارب ). و رجوع به سلک شود.
- حسن سلوک ؛ خوش رفتاری.
- سوء سلوک ؛ بدرفتاری.
|| ( اِ ) راه. طریق. سبیل. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) :
در سلوک کعبه جان چرخ زرین کاسه را
از پی دریوزه جای کاسه گردان دیده اند.
خاقانی.
طی مکان ببین وزمان در سلوک شعر
کاین طفل یکشبه ره یکساله میرود.
حافظ.
- راهی سلوک :
سراپرده زد شاه بر دشت دوک
سپاهی چنان گشن و راهی سلوک.
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2766 ).
|| آئین. قانون. طریقه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || وضع. رسم. طرز. || عادت. رفتار. روش. ( ناظم الاطباء ).
سلوک. [ س ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان آتش بیک بخش سراسکند شهرستان تبریز. دارای 715 تن سکنه است. آب آن از چشمه ورودخانه. محصول آنجا غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).
سلوک. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ابل تیمور بخش حومه
شهرستان مهاباد. دارای 145 تن سکنه است. آب آن از رودخانه مهاباد. محصول آنجا غلات ، توتون ، چغندر، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).