اسفالت

آسفالت. آسفالت ماده ای ترکیبی است که از مخلوط کردن شن و ماسه و قیر ساخته می شود و در ساخت جاده، باند فرودگاه و پشت بام ساختمان ها به کار گرفته می شود.
نیکی رشیدی، محمد هادی (۱۳۸۸)، آسفالت از تولید تا پخش، تهران: جهاد دانشگاهی
حاج محمدرضایی، عباس (۱۳۷۷)، راه و آسفالت، تهران: آدنا
زیاری، حسن (۱۳۸۵)، راهنمای کاربردی آزمایش های قیر و آسفالت، تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران نشریه شماره ۲۳۴ تجدید نظر اول
آسفالت با توجه به نحوه کاربرد و اختلاط، به سه دسته آسفالت گرم، آسفالت حفاظتی و آسفالت سرد تقسیم بندی می شود.
آسفالت گرم به آن دسته از آسفالت هایی اطلاق می گردد که در آن ها قیر و مصالح سنگی گرماگرم مخلوط شوند و گرماگرم پخش و متراکم گردند.
آسفالت گرم مصرفی در قشرهای روسازی راه، به شرح انواع زیر است:

آسفالت. آسفالت (asphalt)
آمیزه ای از مواد معدنی، حاوی قیرنیمه جامد سیاهیا قهوه ای جامد. در صنایع ساختمانی به کار می رود. از مخلوط آسفالت و ریگ پوشش های کف خیابان را تهیه می کنند. از انواع خالص تر آن در عایق کاری و برای آب بندی سنگ کاری استفاده می کنند. آسفالت را می توان به صورت مصنوعی با تقطیر نفتتولید کرد. در ۱۹۳۸، قابلیت بازیافت شیشه های رنگی به ابداع آسفالت شیشه ایانجامید: آسفالتی که پانزده درصد آن شیشۀ خردشده است و جاده هایِ نیویورک را با آن فرش کرده اند. رسوباتِ طبیعی آسفالت به میزان قابل ملاحظه ای در اطراف بَحرُالمِیِّتو در فیلیپین، کوبا، ونزوئلا و ترینیدادیافت می شود. سنگ های آهکی قیردار را در نوفشاتلِ فرانسهنیز یافته اند.

[ویکی فقه] آسفالت. آسفالت ماده ای است که از مخلوط کردن ماده نفتی قیر و شن و ماسه به دست آمده و در راه سازی و عایق کاری استفاده می شود و از آن در باب طهارت به مناسبت سخن رفته است.
پاک شدن کف پا و زیر کفش نجس با راه رفتن روی آسفالت و مانند آن- به جهت مشکوک بودن صدق زمین بر آن- مورد اختلاف است.
طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۲۵۵.
تیمم و سجده بر آسفالت صحیح نمی باشد.
طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ۷۹.
۱. ↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۲۵۵.
...