کلمه جو
صفحه اصلی

آق قویونلو

لغت نامه دهخدا

آق قویونلو. (اِخ ) نام طائفه ای از امرای ترکمان ، رقبای قبیله ٔ قره قویونلو که از 780 تا 908 هَ .ق . در آذربایجان و دیاربکر حکمرانی داشتند و شاه اسماعیل صفوی در 907 در جنگ شرور آنان را مغلوب و منقرض کرد. قرایولق عثمان ، حمزه ، جهانگیر، اوزون حسن ، خلیل ، یعقوب ، بایسنقر، رستم ، احمد، مراد، الوند، مراد (بار دوم ) نام امرای این طایفه است .



کلمات دیگر: