سلوکوس چهارم

سلوکوس چهارم فیلوپاتر (به یونانی: Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ) پادشاه سلوکی میان سال های ۱۸۷-۱۷۵ (پیش از میلاد) بود. سرزمین پادشاهی او سوریه، میانرودان، بابل و ماد و پارس را دربرمی گرفت. لقب او فیلوپاتر در یونانی معنای پدردوست می دهد.
نویسندگان ویکی پدیای انگلیسی، Seleucus IV Philopator. (نسخه ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸)
او که از سوی روم برای دادن تاوان جنگی سنگینی زیر فشار بود به دست وزیرش هلیودوروس کشته شد. در این زمان دیمتریوس یکم پسر و جانشین او در روم گروگان بود، پس برادر جوان تر سلوکوس آنتیوخوس چهارم جای او را گرفت.

سُلوکوس (سلوکیان ۴) چهارم (ح ۲۱۷ ـ۱۷۵ پ م)(Seleucus IV)
(ملقب به: فیلوپاتوربه معنای پدردوست) هفتمین پادشاه از سلسلۀ سلوکیان (حک: ۱۸۷ ـ ۱۷۵ پ م) پسر و جانشین آنتیوخوس سومملقب به کبیر. گرچه سرزمینی که او بر آن فرمانروایی کرد به وسعت قلمرو دورۀ پدرش پیش از تهاجم رومی ها در ۱۸۹ و ۱۹۰ پ م نبود، امّا به هر حال امپراتوری عظیمی بود که از سوریه در غرب (شامل کیلیکیاو فلسطین) تا بین النهرین، بابِلو مناطق شرقی ایران همچون مادو پارسدر شرق امتداد داشت. سِلوکوس به سبب پرداخت غرامت کلان جنگی به رومی ها، در وضعیت مالی نامناسبی بود و به همین علّت نتوانست به ماجراجویی های پرهزینه بپردازد. در ضمن رومی ها، پسر و ولیعهدش را که دِمِتریوس(بعدها دِمِتریوس اول) را به گروگان گرفته و با خود به رمبرده بودند و سِلوکوس نمی توانست علیه رومی ها وارد جنگ شود. سِلوکوس سوّم به دست هِلیودوروس، وزیرِ اعظمِ، خود به قتل رسید و برادرش آنتیوخوس جانشین او شد.