بَشّار پسر بُرد پسر یرجوخ تخارستانی (به عربی: بَشّار بن بُرد بن یرجوخ) (۹۵ - ۱۶۷ یا ۱۶۸ ق.؛ برابر با ۷۱۴ م. - ۷۸۴ م.) شاعر ایرانی تبار دوره های امویان و عباسیان بود. وی به زبان عربی شعر می سرود و در این کار درخشندگی بسیاری داشت و سرآمد هماوردان خویش در این زمینه همچون فرزدق بود. وی کور مادرزاد بود.
افتخارزاده، محمودرضا. شعوبیه، ناسیونالیسم ایرانی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۶.
ویکی پدیای عربی، نسخه ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۶
حسینعلی ممتحن، نهضت شعوبیه، جنبش ملی ایرانیان در برابر خلافت اموی و عباسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
زرین کوب، عبدالحسین. «دو قرن سکوت» ، انتشارات جاویدان، ۱۳۳۶.
دشمنانش به ویژه جاحظ پس از مرگ او را با ویژگی هایی چون زشتروی و درشتخوی و درشت اندام و دیوانه یاد کردند.
پدر بشار از تخارستان (واقع در افغانستان امروزی) بود که به دست عربها به بند کشیده شده و به بصره آورده شده بود. بشار در نزدیکی همین شهر زاده شد. وی نابینا از مادر زاده شد. از کودکی به سرودن شعر به زبان عربی پرداخت و پس از چندی به شعوبیه پیوست. او همچنین با خاندان برمکیان درپیوند بوده و خالد برمکی را ستوده بود.
کنیهٔ بشار ابومُعاذ و لقبش مُرعّث به معنای گوشواره دار بود. او در بصره بزرگ شد و در زمان خلافت منصور دوانیقی به بغداد رفت و پله های پیشرفت را پیمود.
افتخارزاده، محمودرضا. شعوبیه، ناسیونالیسم ایرانی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۶.
ویکی پدیای عربی، نسخه ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۶
حسینعلی ممتحن، نهضت شعوبیه، جنبش ملی ایرانیان در برابر خلافت اموی و عباسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
زرین کوب، عبدالحسین. «دو قرن سکوت» ، انتشارات جاویدان، ۱۳۳۶.
دشمنانش به ویژه جاحظ پس از مرگ او را با ویژگی هایی چون زشتروی و درشتخوی و درشت اندام و دیوانه یاد کردند.
پدر بشار از تخارستان (واقع در افغانستان امروزی) بود که به دست عربها به بند کشیده شده و به بصره آورده شده بود. بشار در نزدیکی همین شهر زاده شد. وی نابینا از مادر زاده شد. از کودکی به سرودن شعر به زبان عربی پرداخت و پس از چندی به شعوبیه پیوست. او همچنین با خاندان برمکیان درپیوند بوده و خالد برمکی را ستوده بود.
کنیهٔ بشار ابومُعاذ و لقبش مُرعّث به معنای گوشواره دار بود. او در بصره بزرگ شد و در زمان خلافت منصور دوانیقی به بغداد رفت و پله های پیشرفت را پیمود.
wiki: بشار بن برد