کلمه جو
صفحه اصلی

بالاسرست

لغت نامه دهخدا

بالاسرست. [ س ِ رِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گنج افروز بخش مرکزی شهرستان بابل که در ده هزار و پانصدگزی جنوب بابل در دشت واقع است ناحیه ای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و300 تن سکنه دارد. آب آنجا از رودخانه بابل تأمین میشود، محصول عمده آن برنج و صیفی و غلات و پنبه و حبوبات و شغل مردمش زراعت و راهش مالرو است. گنبدی از آثار قدیم دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۶°۲۶′۳۱″ شمالی ۵۲°۳۹′۲۴″ شرقی / ۳۶٫۴۴۱۹۴°شمالی ۵۲٫۶۵۶۶۷°شرقی / 36.44194; 52.65667
بالاسرست، روستایی است از توابع بخش گتاب شهرستان بابل در استان مازندران ایران.
این روستا در دهستان گتاب شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹۳ نفر (۲۲۸خانوار) بوده است.

گویش مازنی

/baalaa serest/ از توابع دهستان گنج افروز بابل


کلمات دیگر: