مترادف کاری : کارگر، اثربخش، موثر، زحمتکش، ساعی، فعال، کارآمد، کارآ
کاری
مترادف کاری : کارگر، اثربخش، موثر، زحمتکش، ساعی، فعال، کارآمد، کارآ
فارسی به انگلیسی
active, biting, businesslike, effective, effectual, forceful, functional, hard, operative, trotter, two-fisted
effective, mortal, active, efficient
فارسی به عربی
عجز , کاری , نشیط
عربی به فارسی
کاري , زردچوبه هندي
مترادف و متضاد
۱. کارگر
۲. اثربخش، موثر
۳. زحمتکش
۴. ساعی، فعال، کارآمد، کارآ
کارگر
اثربخش، موثر
زحمتکش
ساعی، فعال، کارآمد، کارآ
بازیگری، کفیل، فعالیت، ایفای نمایش، کاری، جدیت
کاری، زردچوبه هندی
کاری، عنن، لاغری، ناتوانی، عجز، ضعف جنسی، سستی کمر
کاری، عنن، لاغری، ناتوانی، عجز، ضعف جنسی، سستی کمر
کاری، فعال، کنشی، معلوم، کنشگر، ساعی، دایر، حاضر به خدمت، تنزل بردار، با ربح، کنشور، پر کار
کاری، فعال، جدی، پرتکاپو، دارای انرژی، کارمایهای
کاری، جدی، موثر، قوی، شدید، عنیف
کاری، مفید، موثر، قابل اجرا، تاثیر پذیر
فرهنگ فارسی
سرزمینی است در جنوب غربی آسیای صغیر در ساحل دریای اژه . اهالی آن ابتدا در جزایر دریای اژه سکونت داشتند و سپس بواسطه نزاع با یونانیان به آسیای صغیر مهاجرت کردند . رود [ شاندر ] حد این ایالت و لودیا ( لیدی ) را تشکیل میداد و نواحی آنرا مشروب میکرد . مردم این ناحیه علاقه ای مفرط به تجارت و صنعت و علم داشته اند . در عهد هخامنشیان این منطقه جزو قلمرو ایران بود و جنگجویان آن در زمره سپاهیان ایران می جنگیدند .
کارکن، کارگر، کسی که زیادکاربکندیاخوبازعهده کاری بر آید، وبه معنی موثرواثرکننده، مثل تیرکاری، زخم کاری
( صفت ) ۱ - آنکه بسیار کار کند و نیک از عهده بر آید فعال کار کن پرکار : [ ما را فرزندان کاری در رسیدهاند و دیگر میرسند و ایشان را کاری باید فرمود ] . ( بیهقی ) ۲ - چست و چالاک ( در رفتار برداشتن بار و غیره ) . ۳ - مبارز جنگی : [ مردان کاری و دلاور و دیگر یاران سایب با مصعب بودند ] . ( تاریخ قم ) ۴ - تاثیر کننده بسیار موثر کار گر : [ یک چوب. تیر سخت بزانوش ( غازی ) رسیده کاری ] . ( بیهقی ) یا زخم کاری کاری زخم . زخم عمیق و مهلک . یا کوفت کاری . نفرینی است که بطرف کنند ( یعنی دچار کوفت مهلک شوی ) . ۵ - نیکو خوب : [ بیمار کجا گردد از قوت او ساقط دانی که بیک ساعت کارش نشود کاری ] . ( منوچهری ) ۶ - آنکه کار دستی کند . ۷ - ( اسم ) حراره تصنیف قول . ۸ - در ترکیب جزو موخر آید و آن گاه معنی عمل و اشتغال دهد : آبکاری پیمانکاری چایکاری ریا کاری صیفی کاری گچکاری نیکو کاری و گاه معنی دکان و سرای دهد : آبکاری جوشکاری مذهب کاری .
منسوب به کار از قرائ اصفهان
کارکن، کارگر، کسی که زیادکاربکندیاخوبازعهده کاری بر آید، وبه معنی موثرواثرکننده، مثل تیرکاری، زخم کاری
( صفت ) ۱ - آنکه بسیار کار کند و نیک از عهده بر آید فعال کار کن پرکار : [ ما را فرزندان کاری در رسیدهاند و دیگر میرسند و ایشان را کاری باید فرمود ] . ( بیهقی ) ۲ - چست و چالاک ( در رفتار برداشتن بار و غیره ) . ۳ - مبارز جنگی : [ مردان کاری و دلاور و دیگر یاران سایب با مصعب بودند ] . ( تاریخ قم ) ۴ - تاثیر کننده بسیار موثر کار گر : [ یک چوب. تیر سخت بزانوش ( غازی ) رسیده کاری ] . ( بیهقی ) یا زخم کاری کاری زخم . زخم عمیق و مهلک . یا کوفت کاری . نفرینی است که بطرف کنند ( یعنی دچار کوفت مهلک شوی ) . ۵ - نیکو خوب : [ بیمار کجا گردد از قوت او ساقط دانی که بیک ساعت کارش نشود کاری ] . ( منوچهری ) ۶ - آنکه کار دستی کند . ۷ - ( اسم ) حراره تصنیف قول . ۸ - در ترکیب جزو موخر آید و آن گاه معنی عمل و اشتغال دهد : آبکاری پیمانکاری چایکاری ریا کاری صیفی کاری گچکاری نیکو کاری و گاه معنی دکان و سرای دهد : آبکاری جوشکاری مذهب کاری .
منسوب به کار از قرائ اصفهان
لغت نامه دهخدا
کاری. ( ص نسبی ) شخصی که از او کارها آید. ( برهان ). فعال . مفید. کارکن. شدیدالعمل. عامل. فاعل. فاعله. زرنگ . آنکه بسیار کار کند. مرد کاری. گاو کاری :
گر تو خواهی که بفلخند ترا پنبه همی
من بیایم که یکی فلخم دارم کاری.
بخشم اندرون صابرِ بردباری.
وز او دیده وفا و استواری.
بازوی تو گرچه هست کاری
از عون خدای خواه یاری.
ز پای تا سر آن کوه مرد کاری دید
بکارزار ملک عهد بسته و پیمان.
یوسف پسر ناصر دین آن شه کاری.
چهل پنجه هزاران مرد کاری
گزین کرد از یلان کارزاری.
چنان در سینه سهمش کاری افتاد
که گفتی سهم او روز شمارست.
میگفت سرودهای کاری
میخواندچو عاشقان بزاری.
گر تو خواهی که بفلخند ترا پنبه همی
من بیایم که یکی فلخم دارم کاری.
حکاک.
بکار اندرون کاری ِ پیش بینی بخشم اندرون صابرِ بردباری.
فرخی.
به هر کاری مر او را دیده کاری وز او دیده وفا و استواری.
( ویس و رامین ).
ما را فرزندان کاری دررسیده اند و دیگر میرسند و ایشان را کاری باید فرمود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 294 ).بازوی تو گرچه هست کاری
از عون خدای خواه یاری.
نظامی ( لیلی و مجنون ).
|| کنایه از مرکب چست و چالاک در رفتار و برداشتن بار. || مبارزو جنگی. ( جهانگیری ) ( برهان ) ( انجمن آرا ). نبردآور. مرد کاری کنایه از مرد جنگی و دلاور. ( آنندراج ). مرد قابل و پهلوان و بهادر و دلاور و جنگی. ( ناظم الاطباء ): ز پای تا سر آن کوه مرد کاری دید
بکارزار ملک عهد بسته و پیمان.
فرخی.
سالار سپاه ملک ایران محمودیوسف پسر ناصر دین آن شه کاری.
فرخی ( از جهانگیری ).
سی هزار سوار و مرد پیاده بود همه ساخته و کاری و قوی گشته. ( تاریخ سیستان ). احمدبن سمن را با لشکری انبوه [ و ] کاری آنجا فرستاد. ( تاریخ سیستان ).چهل پنجه هزاران مرد کاری
گزین کرد از یلان کارزاری.
نظامی.
محمدبن طغرل را با سپاهی کاری بفرستاده بود. ( تاریخ سیستانی ) تنی چند از مردان کاری بینداخت. ( گلستان سعدی ). مردان کاری و دلاور و دیگر یاران سائب با مصعب بودند. ( تاریخ قم ص 288 ). || تأثیرکننده و چیزی که به حد کمال رسیده باشد چون تیر کاری وکارگر و زخم کاری که محکم و کشنده باشد. ( انجمن آرا )( آنندراج ). کارگر و مؤثر . ( ناظم الاطباء ). محکم و کشنده. قاطع. قتال. آنکه در کارهایش اثرهای بسیار بود : یک چوبه تیر سخت به زانوش [ غازی ] رسیده کاری. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 233 ).چنان در سینه سهمش کاری افتاد
که گفتی سهم او روز شمارست.
ابوالفرج رونی ( از لسان العجم ج 2 ص 265 ).
تیغت روشن وکاری بدشمن. ( نوروزنامه ، آفرین موبد موبدان ).میگفت سرودهای کاری
میخواندچو عاشقان بزاری.
نظامی.
کاری . (اِ) (اصطلاح موسیقی ) حراره . ملعبه . قول . تصنیف . کخ کخ . عروض البلد. موالیا. قوما. زجل . موشح . موشحه . شرقی . کان و کان .
کاری . (اِخ ) رجوع به کاریا و کاریه شود.
کاری . (اِخ ) ابوالطیب عبدالجباربن الفضل بن محمدبن احمد از مردم کار (اصفهان ). وی از اباعبداﷲ محمدبن ابراهیم جعفر الفردی حدیث شنیدو از او ابوالقاسم هبة اﷲ بن عبد الوارث الشیرازی در معجم شیوخ (مشیخه ) خود یک حدیث روایت کرده است و گوید آن را از وی بافادت ابی ذکریا یحیی بن ابی عمروبن مندة، شنیده است . (از انساب سمعانی ورق 471 الف ).
کاری . (ص نسبی ) شخصی که از او کارها آید. (برهان ). فعال . مفید. کارکن . شدیدالعمل . عامل . فاعل . فاعله . زرنگ . آنکه بسیار کار کند. مرد کاری . گاو کاری :
گر تو خواهی که بفلخند ترا پنبه همی
من بیایم که یکی فلخم دارم کاری .
بکار اندرون کاری ِ پیش بینی
بخشم اندرون صابرِ بردباری .
به هر کاری مر او را دیده کاری
وز او دیده وفا و استواری .
ما را فرزندان کاری دررسیده اند و دیگر میرسند و ایشان را کاری باید فرمود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 294).
بازوی تو گرچه هست کاری
از عون خدای خواه یاری .
|| کنایه از مرکب چست و چالاک در رفتار و برداشتن بار. || مبارزو جنگی . (جهانگیری ) (برهان ) (انجمن آرا). نبردآور. مرد کاری کنایه از مرد جنگی و دلاور. (آنندراج ). مرد قابل و پهلوان و بهادر و دلاور و جنگی . (ناظم الاطباء):
ز پای تا سر آن کوه مرد کاری دید
بکارزار ملک عهد بسته و پیمان .
سالار سپاه ملک ایران محمود
یوسف پسر ناصر دین آن شه کاری .
سی هزار سوار و مرد پیاده بود همه ساخته و کاری و قوی گشته . (تاریخ سیستان ). احمدبن سمن را با لشکری انبوه [ و ] کاری آنجا فرستاد. (تاریخ سیستان ).
چهل پنجه هزاران مرد کاری
گزین کرد از یلان کارزاری .
محمدبن طغرل را با سپاهی کاری بفرستاده بود. (تاریخ سیستانی ) تنی چند از مردان کاری بینداخت . (گلستان سعدی ). مردان کاری و دلاور و دیگر یاران سائب با مصعب بودند. (تاریخ قم ص 288). || تأثیرکننده و چیزی که به حد کمال رسیده باشد چون تیر کاری وکارگر و زخم کاری که محکم و کشنده باشد. (انجمن آرا)(آنندراج ). کارگر و مؤثر . (ناظم الاطباء). محکم و کشنده . قاطع. قتال . آنکه در کارهایش اثرهای بسیار بود : یک چوبه تیر سخت به زانوش [ غازی ] رسیده کاری . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 233).
چنان در سینه سهمش کاری افتاد
که گفتی سهم او روز شمارست .
تیغت روشن وکاری بدشمن . (نوروزنامه ، آفرین موبد موبدان ).
میگفت سرودهای کاری
میخواندچو عاشقان بزاری .
بسی حمله بر یکدگر ساختند
یکی زخم کاری نینداختند.
- کوفت ِ کاری ؛ نفرینی است .
|| خوب و نیکو :
بیمار کجاگردد از قوت او ساقط
دانی که بیک ساعت کارش نشود کاری
یک هفته زمان خواهد لا بلکه دو هفته
تا دور توان کردن زو سختی بیماری .
شد چشم مسلمانان از طلعت او روشن
شد کار مسلمانی از دولت او کاری .
|| زمخت و زشت و تند و سخت . (ناظم الاطباء). || آنکه کار دستی کند. (فهرست شاهنامه ٔ ولف ). || زور. قدرت (؟) (فهرست شاهنامه ٔ ولف ) :
مرا خواست کارد بکاری بچنگ
دو دست اندر آورد چون سنگ تنگ .
|| (حامص ) در ترکیبات زیر معنی عمل و اشتغال دهد: آب کاری . آتش کاری .آهسته کاری . آینه کاری . احتیاطکاری . اضافه کاری . بزه کاری . بستانکاری . بسته کاری . بناکاری . بهاره کاری . بیکاری . پاکاری . پخته کاری . پرکاری . پرهیزکاری . پیشکاری . پیمانکاری . تباهکاری . تبه کاری . جلدکاری . جوش کاری . چایکاری . چغندرکاری . چوب کاری (با گفتاری نرم کسی را محجوب کردن یا با افعالی سخت او را بقصورهای رفته متذکرساختن ). خاتم کاری . خانه کاری . خرابکاری . خطاکاری . خوارکاری . خودکاری . خیانت کاری . دست کاری . دیم کاری . راست کاری . رنده کاری . رنگ کاری . روکاری . ریاکاری . ریزه کاری . زیرکاری . ساروج کاری . سبزی کاری . ستمکاری . سخره کاری .سرکاری . سفت کاری . سفیدکاری . سوهان کاری . سیاهکاری . سیمکاری :
کنم سیمکاری که سیمین تنم .
سیه کاری . شاکاری . شالی کاری . شتوی کاری . شکن کاری . شلاق کاری . شلخته کاری .شلوغ کاری . شنگرف کاری :
بیا ساقی آن زیبق تافته
به شنگرف کاری عمل یافته .
صیفی کاری . صیقل کاری . طلاکاری . غلطکاری . فحش کاری . فداکاری . قائم کاری .قلمکاری . قناعت کاری . کاشی کاری . کامکاری . کثافت کاری . کشت کاری . کم کاری . کنده کاری . کنف کاری . گچ کاری . گل کاری . گناه کاری . گنه کاری . گُه کاری . لحیم کاری . مایه کاری . محافظه کاری . محکم کاری . مذهّب کاری . مزارعه کاری . مرصّعکاری . مزدکاری . مضاربه کاری . مقاسمه کاری . مقاطعه کاری . منبّت کاری . میوه کاری . نازک کاری . نسیه کاری . نقره کاری . نکوکاری . نیکوکاری . وصله کاری . هرزه کاری . همکاری .و رجوع بمعانی «کار» شود. نباید فراموش کرد که این ترکیبات مرکب از سه جزء هستند: کلمه ٔ مبین معنی + کار+ ی مصدری . جزء آخر این کلمات که حرف «ی » مصدری باشد گاه معنی دکان و سرای دهد مانند جوشکاری ، آب کاری ، مذهب کاری و غیره . (اسم مصدر - حاصل مصدر فراهم آورده ٔ دکتر معین ص 53).
گر تو خواهی که بفلخند ترا پنبه همی
من بیایم که یکی فلخم دارم کاری .
حکاک .
بکار اندرون کاری ِ پیش بینی
بخشم اندرون صابرِ بردباری .
فرخی .
به هر کاری مر او را دیده کاری
وز او دیده وفا و استواری .
(ویس و رامین ).
ما را فرزندان کاری دررسیده اند و دیگر میرسند و ایشان را کاری باید فرمود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 294).
بازوی تو گرچه هست کاری
از عون خدای خواه یاری .
نظامی (لیلی و مجنون ).
|| کنایه از مرکب چست و چالاک در رفتار و برداشتن بار. || مبارزو جنگی . (جهانگیری ) (برهان ) (انجمن آرا). نبردآور. مرد کاری کنایه از مرد جنگی و دلاور. (آنندراج ). مرد قابل و پهلوان و بهادر و دلاور و جنگی . (ناظم الاطباء):
ز پای تا سر آن کوه مرد کاری دید
بکارزار ملک عهد بسته و پیمان .
فرخی .
سالار سپاه ملک ایران محمود
یوسف پسر ناصر دین آن شه کاری .
فرخی (از جهانگیری ).
سی هزار سوار و مرد پیاده بود همه ساخته و کاری و قوی گشته . (تاریخ سیستان ). احمدبن سمن را با لشکری انبوه [ و ] کاری آنجا فرستاد. (تاریخ سیستان ).
چهل پنجه هزاران مرد کاری
گزین کرد از یلان کارزاری .
نظامی .
محمدبن طغرل را با سپاهی کاری بفرستاده بود. (تاریخ سیستانی ) تنی چند از مردان کاری بینداخت . (گلستان سعدی ). مردان کاری و دلاور و دیگر یاران سائب با مصعب بودند. (تاریخ قم ص 288). || تأثیرکننده و چیزی که به حد کمال رسیده باشد چون تیر کاری وکارگر و زخم کاری که محکم و کشنده باشد. (انجمن آرا)(آنندراج ). کارگر و مؤثر . (ناظم الاطباء). محکم و کشنده . قاطع. قتال . آنکه در کارهایش اثرهای بسیار بود : یک چوبه تیر سخت به زانوش [ غازی ] رسیده کاری . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 233).
چنان در سینه سهمش کاری افتاد
که گفتی سهم او روز شمارست .
ابوالفرج رونی (از لسان العجم ج 2 ص 265).
تیغت روشن وکاری بدشمن . (نوروزنامه ، آفرین موبد موبدان ).
میگفت سرودهای کاری
میخواندچو عاشقان بزاری .
نظامی .
بسی حمله بر یکدگر ساختند
یکی زخم کاری نینداختند.
نظامی (از آنندراج ).
- کوفت ِ کاری ؛ نفرینی است .
|| خوب و نیکو :
بیمار کجاگردد از قوت او ساقط
دانی که بیک ساعت کارش نشود کاری
یک هفته زمان خواهد لا بلکه دو هفته
تا دور توان کردن زو سختی بیماری .
منوچهری .
شد چشم مسلمانان از طلعت او روشن
شد کار مسلمانی از دولت او کاری .
معزی .
|| زمخت و زشت و تند و سخت . (ناظم الاطباء). || آنکه کار دستی کند. (فهرست شاهنامه ٔ ولف ). || زور. قدرت (؟) (فهرست شاهنامه ٔ ولف ) :
مرا خواست کارد بکاری بچنگ
دو دست اندر آورد چون سنگ تنگ .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 3 ص 544).
|| (حامص ) در ترکیبات زیر معنی عمل و اشتغال دهد: آب کاری . آتش کاری .آهسته کاری . آینه کاری . احتیاطکاری . اضافه کاری . بزه کاری . بستانکاری . بسته کاری . بناکاری . بهاره کاری . بیکاری . پاکاری . پخته کاری . پرکاری . پرهیزکاری . پیشکاری . پیمانکاری . تباهکاری . تبه کاری . جلدکاری . جوش کاری . چایکاری . چغندرکاری . چوب کاری (با گفتاری نرم کسی را محجوب کردن یا با افعالی سخت او را بقصورهای رفته متذکرساختن ). خاتم کاری . خانه کاری . خرابکاری . خطاکاری . خوارکاری . خودکاری . خیانت کاری . دست کاری . دیم کاری . راست کاری . رنده کاری . رنگ کاری . روکاری . ریاکاری . ریزه کاری . زیرکاری . ساروج کاری . سبزی کاری . ستمکاری . سخره کاری .سرکاری . سفت کاری . سفیدکاری . سوهان کاری . سیاهکاری . سیمکاری :
کنم سیمکاری که سیمین تنم .
نظامی .
سیه کاری . شاکاری . شالی کاری . شتوی کاری . شکن کاری . شلاق کاری . شلخته کاری .شلوغ کاری . شنگرف کاری :
بیا ساقی آن زیبق تافته
به شنگرف کاری عمل یافته .
نظامی .
صیفی کاری . صیقل کاری . طلاکاری . غلطکاری . فحش کاری . فداکاری . قائم کاری .قلمکاری . قناعت کاری . کاشی کاری . کامکاری . کثافت کاری . کشت کاری . کم کاری . کنده کاری . کنف کاری . گچ کاری . گل کاری . گناه کاری . گنه کاری . گُه کاری . لحیم کاری . مایه کاری . محافظه کاری . محکم کاری . مذهّب کاری . مزارعه کاری . مرصّعکاری . مزدکاری . مضاربه کاری . مقاسمه کاری . مقاطعه کاری . منبّت کاری . میوه کاری . نازک کاری . نسیه کاری . نقره کاری . نکوکاری . نیکوکاری . وصله کاری . هرزه کاری . همکاری .و رجوع بمعانی «کار» شود. نباید فراموش کرد که این ترکیبات مرکب از سه جزء هستند: کلمه ٔ مبین معنی + کار+ ی مصدری . جزء آخر این کلمات که حرف «ی » مصدری باشد گاه معنی دکان و سرای دهد مانند جوشکاری ، آب کاری ، مذهب کاری و غیره . (اسم مصدر - حاصل مصدر فراهم آورده ٔ دکتر معین ص 53).
کاری . (ص نسبی ) منسوب به «کار» از قراء اصفهان . سمعانی گوید: «بدانجا رفتم تا از جماعتی حدیث شنوم و شبی در آن گذرانیدم ». (از انساب سمعانی ورق 471 الف ).
کاری . [ رِ ](اِخ ) هری . شاعر و موسیقیدان انگلیسی که سرود ملی انگلیسی ها: «خدا شاه را نجات دهد» بدو منسوب است .
کاری . [ رِ] (اِخ ) هنری . عالم اقتصادی امریکائی متولد در فیلادلفی . (1793 - 1879 م .).
فرهنگ عمید
١. کسی که زیاد کار می کند یا خوب از عهدۀ کاری برمی آید، کارکن، فعّال.
٢. [مجاز] مؤثر، اثرگذار: تیر کاری، زخم کاری.
٣. [قدیمی، مجاز] جنگ جو، دلیر و جنگاور.
۴. [قدیمی، مجاز] نیکو، خوب.
٢. [مجاز] مؤثر، اثرگذار: تیر کاری، زخم کاری.
٣. [قدیمی، مجاز] جنگ جو، دلیر و جنگاور.
۴. [قدیمی، مجاز] نیکو، خوب.
دانشنامه عمومی
کاری، (به انگلیسی: Curry) ادویه ای است که معمولاً در آشپزی هندی کاربرد دارد و معمولاً ترکیب چند پودر یا ادویه دیگر است. با پیشرفت ارتباطات و آگاهی مردم از فرهنگ و تمدن دیگر کشورها در اکثر کشورها از این ادویه در تهیه غذاهای مختلف و در پخت غذاهایی که نیاز به ادویه خاص ندارند، استفاده می کنند.
wiki: کاری
دانشنامه آزاد فارسی
کاری (خوراک). در آشپزی هندی، ۱- نام عام شماری از خورش ها. «کاری» به واقع نامی است که انگلیسیان بر خورش های هندی نهاده اند. از انواع معروف آن: کاری مرغ مخصوص انگلیسیان، فراهم آمده از سینه و ران خردکردۀ مرغ، پیاز رنده شده، سیر کوبیده، سیب سبز رنده شده، گوجه فرنگی رنده شده، گرد کاری، برادۀ نارگیل، روغن، نمک و فلفل؛ کاری مرغ شاه جهانی، فراهم آمده از سینه و ران خردکردۀ مرغ، پیاز ساطوری، سیر کوبیده، کشمش بی دانۀ خیسانده، بادام پوست کندۀ کوبیده، زنجبیل، زیره، فلفل قرمز، زعفران ساییده، هل سبز، میخک، دارچین، برگ بو، ماست، خامه، روغن، و نمک و فلفل. منظور از شاه جهان همان پادشاه گورکانی هند است. این پادشاه فرهنگ دربار ایرانی داشت؛ به همین علت هندی ها این خورش را مرغ ایرانی هم می نامند. شیوۀ پخت همۀ کاری ها تقریباً یکسان است. ۲ـ مخلوطی از ادویه های هندی که برای معطرکردن برنج، گوشت و سبزیجات به کار می رود. این ادویه ها عبارت اند از زردچوبه، میخک، زیرۀ سبز، دارچین، زنجبیل، فلفل سیاه و قرمز، گشنیز، زیره سیاه، و شنبلیله.
wikijoo: کاری_(خوراک)
کاری (گیاهان). کاری (گیاهان)(karri)
کاری
نوعی درخت غول آسای اوکالیپتوس، با نام علمی Eucalyptus diversifolia. در منتهی الیه مناطق جنوب غربی استرالیا می روید. طول این درخت به ۱۲۰ متر می رسد. چوب این درخت از لحاظ استحکام استثنایی است و برای تهیۀ تیر حمال به کار می رود.
کاری
نوعی درخت غول آسای اوکالیپتوس، با نام علمی Eucalyptus diversifolia. در منتهی الیه مناطق جنوب غربی استرالیا می روید. طول این درخت به ۱۲۰ متر می رسد. چوب این درخت از لحاظ استحکام استثنایی است و برای تهیۀ تیر حمال به کار می رود.
wikijoo: کاری_(گیاهان)
واژه نامه بختیاریکا
کار کن
کارا؛ سخت. مثلاً زخم کاری یعنی زخم کارگر یا کشنده
کارا؛ سخت. مثلاً زخم کاری یعنی زخم کارگر یا کشنده
پیشنهاد کاربران
کاری:
بزرگ و مهم، یای وحدت مفید تعظیم و تعریف.
"و صدقات بسیار دادند که کاری قرار گرفت.
( گزیده تاریخ بیهقی، خطیب رهبر، چاپ پنجم، ۱۳۷۲، ص ۱٠ )
بزرگ و مهم، یای وحدت مفید تعظیم و تعریف.
"و صدقات بسیار دادند که کاری قرار گرفت.
( گزیده تاریخ بیهقی، خطیب رهبر، چاپ پنجم، ۱۳۷۲، ص ۱٠ )
کلمات دیگر: