دنیل اوتوی

دنیل اوتوی (انگلیسی: Daniel Auteuil؛ زادهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۵۰ در الجزیره) بازیگر و کارگردان فرانسوی است که به جوایزی همچون جایزه سزار نیز دست یافته است.
ما دو نفر (۱۹۷۹) اولین فیلم وی
قهرمان ها دهانشان بوی شیر نمی دهد (۱۹۷۹)
ژان دوفلوره (۱۹۸۶)
مانون بهاری (۱۹۸۶)
قلبی در زمستان (۱۹۹۳) با پس زمینه موسیقی
دزدان (۱۹۹۵)
روز هشتم (۱۹۹۵)
دختر روی پل (۱۹۹۸) سیاه و سفید
منطقه سی و ششم (۲۰۰۴)
پنهان (۲۰۰۵)
ناپلئون و من (۲۰۰۶)
بدل (۲۰۰۶)
دختر مرد چاه کن (۲۰۱۱) همچنین کارگردان
از فیلم هایی که وی در آن نقش داشته است، می توان به پنهان اشاره کرد.
اوتوی از والدینی فرانسوی و اهل هنر موسیقی در شهر الجزیره در کشور الجزایر متولد شد و در کودکی همراه با آن ها به فرانسه بازگشت. وی از نوجوانی به بازیگری علاقه مند بود و در سال ۱۹۷۰ برای اولین بار در نمایشی ظاهر شد.
از سال ۱۹۷۹ با فیلم ما دو نفر ساخته کلود للوش اولین حضور روبروی دوربین را تجربه کرد و با فیلم ژان دو فلوره (Jean de Florette) (۱۹۸۶) خوش درخشید. او پیوند با تئاتر را حتی پس از ورود به سینما حفظ کرد و در نمایش هایی همچون "بی ثباتی مضاعف (۱۹۸۸) ظاهر شد. در سال ۱۹۹۶ با فیلم ماندگار روز هشتم (Le huitième jour) جایزه جشنواره فیلم کن را به دست آورد. در نقش مردی نومید و گرفتار کلیشه های شکست خورده زندگی شهری که تصادفاً با پسر جوانی مبتلا به سندروم دان دوست می شود و به معنای تازه ای از زندگی دست می یابد. در سال ۲۰۰۵ او با درام پرتعلیق میشائیل هانکه یعنی پنهان (Hidden) برنده جایزه فیلم اروپا شد.