رشحه

بیگُم دختر هاتف، متخلص به رَشحه*،‏ (۱۱۹۸ ه‍.ق - ؟) شاعر ایرانی در دوران قاجار بود.
پدرِ بیگم (هاتف اصفهانی)، شوهرش (میرزا علی اکبر، متخلص به «نظیری»)، پسرش (میرزا احمد متخلص به «کشته»)، و برادرش (سید محمد متخلص به «سحاب») نیز همگی شاعر بودند.
مقام شعریِ بیگم از برادرش «سحاب» بلندتر بود. او از سادات بود و مدح بعضی از دختران و پسران فتحعلی شاه قاجار می گفت. محمودمیرزا در تذکرهٔ نقل مجلس می نویسد «رشحه شاعری بسیار توانا بود و «با لاله خاتون و مهری هروی و مهستی گنجوی، که مهتر و بهترِ شعرای نسوان می باشند، همسر و برابر است.»
دیوان شعر بیگم، به گفتهٔ محمودمیرزا، سه هزار بیت شعر داشت که از بهترین و بزرگترین دیوان های یک زن شاعر ایرانی بود که در دست نیست. در تذکرهٔ نقل مجلس صد بیت از شعرهای او و در ضمیمهٔ دیوان هاتف هفتادوپنج بیت آمده است.

سیده بیگم دختر هاتف کاشانی شهرت یافته با تخلُّصش به رشحه (۱۷۸۴، کاشان - حدود دههٔ ۱۸۱۰، کاشان) شاعر ایرانی بود.
• «رشحه شاعری بسیار توانا بود و «با لاله خاتون و مهری هروی و مهستی گنجوی که مهتر و بهتر شعرای نسوان می باشند همسر و برابر است.»محمودمیرزا، تذکره نقل مجلس