قصر الحیر غربی، دژ یا قلعه ای در ۸۰ کیلومتری جنوب-غربی پالمیرا و جادهٔ دمشق در سوریه قرار دارد. این کاخ زوج قصر الحیر شرقی است که توسط هشام بن عبدالملک در ۷۲۷ م؛ و به سبک معماری بیزانس ساخته شده است. برج های نیم استوانه ای آن در دو طرف راهرو، ستون ها و شکل های هندسی، منعکس کنندهٔ ترکیبی از معماری ایرانی، بیزانسی و عرب است.
شیوهٔ معماری آن مشابه قصر الحیر شرقی است که توسط خلیفه اموی هشام بن عبدالملک به سال ۷۲۷ میلادی بنا نهاده و به سبک معماری بیزانس ساخته شده است. این دژ به مثابه دیدبان پادشاه در سراسر منطقه به منظور مهار قبایل صحرایی تلقی می شد، افزون بر این بمنظور جایگاه شکار نیز استفاده می شد. این کاخ بعدها توسط ایوبیان و مملوکان مصر مورد بهره برداری قرار گرفته بود اما برای همیشه پس از تسلط مغول متروکه گردید.
کاخ به شکل چهارگوش با طرح کلی ۷۰ متر کناره ها است. راهروی مرکزی کاخ بسیار دلکش و متحرک بوده و در موزه ملی دمشق به عنوان ورودی به کار می رفته است. برج های نیمه استوانه ای کناره های راهرو، ستون ها و اشکال هندسی آینه کاری شده، آمیزه ای از معماری ساسانی و بیزانسی و عربی است. هم اکنون چیز زیادی جز یک مخزن جمع آوری آب و حمام و خان نشین باقی نمانده است دروازه این کاخ به عنوان موزه ملی سوریه مورد استفاده قرار گرفته است.
شیوهٔ معماری آن مشابه قصر الحیر شرقی است که توسط خلیفه اموی هشام بن عبدالملک به سال ۷۲۷ میلادی بنا نهاده و به سبک معماری بیزانس ساخته شده است. این دژ به مثابه دیدبان پادشاه در سراسر منطقه به منظور مهار قبایل صحرایی تلقی می شد، افزون بر این بمنظور جایگاه شکار نیز استفاده می شد. این کاخ بعدها توسط ایوبیان و مملوکان مصر مورد بهره برداری قرار گرفته بود اما برای همیشه پس از تسلط مغول متروکه گردید.
کاخ به شکل چهارگوش با طرح کلی ۷۰ متر کناره ها است. راهروی مرکزی کاخ بسیار دلکش و متحرک بوده و در موزه ملی دمشق به عنوان ورودی به کار می رفته است. برج های نیمه استوانه ای کناره های راهرو، ستون ها و اشکال هندسی آینه کاری شده، آمیزه ای از معماری ساسانی و بیزانسی و عربی است. هم اکنون چیز زیادی جز یک مخزن جمع آوری آب و حمام و خان نشین باقی نمانده است دروازه این کاخ به عنوان موزه ملی سوریه مورد استفاده قرار گرفته است.
wiki: قصر الحیر غربی