مینو

مینو. (اِ) آبگینه ٔ سفید و الوان . (ناظم الاطباء) (برهان ). آبگینه ٔ سفید و رنگین که به زیورها بکار برند و آن را مینا نیز گویند. (غیاث ). مینا. (فرهنگ نظام ) (جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (برهان ). رجوع به مینا شود. || زبرجد. (ناظم الاطباء) (برهان ). || زمرد. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (برهان ) (غیاث ) (جهانگیری ) :
زبرجد به خروارو مینو به من
ورقهای زر درعهای سفن .

نظامی .

- چرخ مینو ؛ چرخ زمردرنگ . (آنندراج ). آسمان . چرخ مینا. (فرهنگ نظام ). چرخ سبز. (رشیدی ). چرخ مینائی :
شود یک نیمه شرقی مرتفع زو
در آن دور از افق بر چرخ مینو.

دقایق فیروزشاهی (از جهانگیری ).

مینو. (اِ) آسمان . (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ) (انجمن آرا). عالم علوی . (آنندراج ) (غیاث ) (رشیدی ). مقابل گیتی که عالم سفلی است . (آنندراج ). چرخ . (آنندراج ). فلک . (غیاث ) :
اگر نواختری دادت به مینو
ابی مه ، اختران باشد نه نیکو.

فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).

- چرخ مینو ؛ چرخ بلند. (رشیدی ). آسمان .
|| آخرت . (یادداشت مؤلف ). || بهشت . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (انجمن آرا) (فرهنگ نظام ). بهشت را گویند و به عربی جنت خوانند. (برهان ). بهشت را ازآن مینو گویند که در عالم علوی است . (رشیدی ) (آنندراج ) :
از خورش از خوردن افزایدت رنج
ور دهی ، مینو فراز آردت و گنج .

رودکی .

ز مینو فرستاد زی من خدای
مرا گفت از اینجا به مینو برآی .

دقیقی .

ز خونش بپیچد همی دشمنش
به مینو رسانادیزدان تنش .

فردوسی .

که در آب هر کو برآیدش هوش
به مینو نبیند روانش سروش .

فردوسی .

کجا یافتستم من از کیقباد
به مینو همین جان او شاد باد.

فردوسی .

یکی مجلس آراست از رود و می
که مینو ز شرمش برآورد خوی .

لبیبی .

ورا شیث پوشید در خاک تن
سروش آوریدش زمینو کفن .

اسدی (گرشاسب نامه ).

کیانی یکی جشن سازند و سور
که آمد ز مینو بدان جشن حور.

اسدی (از جهانگیری ).

ز مینو چو آدم بر این که فتاد
همی بود با درد و با سرد باد.

اسدی (گرشاسب نامه ص 128).

یکی سوی دوزخت همی خواند
یکی سوی عز و نعمت و مینو.

ناصرخسرو.

در باغ پدیدآمد مینوی خداوند
بندیش و مقر آی به یزدان و به مینوش .

ناصرخسرو.

در آن مینوی میناگون چمیدند
فلک را رشته در مینا کشیدند.

نظامی .

شدند آن روضه ٔ حوران دلکش
به صحرائی چو مینو خرم و خوش .

نظامی .

او خرمن گل نه گل که باغ است
نه باغ ارم که باغ مینوست .

سعدی .

قیامت که بازار مینو نهند
منازل به اعمال نیکو دهند.

سعدی (بوستان ).

- روضه ٔمینو ؛ باغ بهشت :
پیر چو زان روضه ٔ مینو گذشت
بعد مهی چند بدان سو گذشت .

نظامی .

آن کس که فراخت گنبد مینا
هم بهر تو ساخت روضه ٔ مینو.

هدایت (از انجمن آرا).

- مینوان مینو ؛ مینوی مینوان . (انجمن آرا) (آنندراج ). رجوع به ترکیب بعد شود.
- مینوی مینوان ؛ بهشت اعلی از دیگران که آن رابهشت برین خوانند. مینوان مینو. (انجمن آرا).
|| عالم روحانی . روحانیات . (ملل و نحل شهرستانی از یادداشت مؤلف ): یقسم العالم [ ای الزند و اوستا ] قسمین ، مینو و گیتی یعنی الروحانیات و الجسمانی ، و الروح و الشخص . (ملل و نحل شهرستانی از یادداشت مؤلف ). در اوستا مَیْنِیو به معنی روحانی و غیبی و روح و روح نیکی کننده . (فرهنگ نظام ). روح .
- مینوی خاک ؛ گور. قبر. (ناظم الاطباء).
- مینوی خرد ؛ روح العقل . عقل آسمانی . روح خرد. (واژه نامه ٔ مینوی خرد تألیف احمد تفضلی ).

مینو
میم:مهربون
ی:یکتا
نون:نازار
واو:وروجک

بهشت ، اسم من مینو هست خیلی از اسمم راضیم

مینو اسمی زیبا و دخترانه است که در هیچ دوره ای قدیمی نمی شود

مینو : بهشت ، آسمان ، روح و روان و خرد

نامی با اصالت و دارای ریشه فارسی به معنای بهشت

جزیره مینو::معنی به زبان لری بختیاری
مین او ( میان آب )
پیان::نام سابق شهر خرمشهر به زبان لری بختیاری

و در عربی بیان تلفظ شد

رود اروند::رود بهداروند

تا اوایل قاجار ایل بزرگ بهداروند بر جنوب
عراق و حاکم بودند

دورک::نام سابق شادگان
که در عربی دورق تلفظ شد
ایل دور کی بختیاری

قلعه اوپاتان::آبادان.
او::آب
پاتان::پای شما*نگهبانی از آب به عهده شما*

مینو یعنی بهشت٬فردوس٬رفاه٬لذت٬ نوع :دخترانه. ریشه ی اسم :فارسی. اسم های مشابه:مینو چهرمینو دخت و مینو رام ممنون از همه ی شما مینو ها و بقیه ی شما عزیزان💜💜💜

مینو یعنی بهشت، روح و خرد و روان. اسم دخترم مینو هست

این واژه پهلوى ست ( مینوک، مِنوک، مَنو، مَئینیو ) و به معناى عالم معنا ، ملکوت ، بهشت ، جهان روحانى ، معنویت آسمانى ، فرشته ، غیرمادى .

مینو به معنا بهشت ونامی زیبا ست

بنده بنابر توضیحات والدینم معتقدم مینو نامی با اصالت و ریشه ی کاملا پارسی و به معنای بهشت و جنت است. ممنون از اطلاعات خوبتان

این واژه فارسی است و واژه عربی معنی برگرفته شده از آن است!
فارسی میانه ( پهلوی ) :
مینوک، مِنوک
اوستایی:
مَنو، مَئینیَوَه
مانند: سِپَنتا مینو، اَنگره مینو و. . .

پس به این شکل می شود:
یعنی >>> مَنو، مِنوک
معنی >>> مینو، مینوک
معنا >>> مینُوْی ( Minooi )
معانی، معنی ها >>> مینویان، مینوها
معنوی >>> مینُوی ( Minovi )

مینوهای ( معنی های ) دیگر آن:
خُمِستان، نیستان، جهان ( عالَم ) معنا و خدایی، عالَم غیب، لاهوتی! -
پردیس ( فردیس ) ، اِرَم، بهشت، جَنَت، فردوس، رِضوان، خُلد -
چَم، آرِش، پنداره، دانسته، اندریافت، دریافته

مینو یعنی فردوس رضوان رفاه جنت

به معنی بهشت هست.
به نظر من اسمی واقعا زیباست و اصیل پارسی است.

شهر میان آب شوشتر محل سکونت ایل لر بختیاری است
نام این شهر در زبان لری بختیاری می شود
مینو ( مین او )

اسم من مینو هستش و واقعا به کسایی که اسمشون مینوهست تبریک میگم واقعا اسم قشنگیه من خیلی اسم هارو دیدم که تو دور دنیا با لهجه ها و زبان های متفاوت عوض میشه و اسم رو اشتباه تلفظ می کنند . اما اسم مینو یه اسمیه که در تمام دنیا اون رو به راحتی تلفظ می کنندو درست هم تلفظ می کنند . بنابر گفته مادر و پدرم و تحقیق های خودم این اسم ریشه فارسی داره و به معنای بهشت یا پردیس هستش . خیلی اسم قشنگیه.

مینو به معنای بهشت وکیلی اسم زیبایی هست من خودم اسمم مینو هستش و خیلی اطرافیانم خوششون میاد

زیبا، فرحبخش، و در عین حال متین و استوار

یک اسم بسیار زیبا و اصیل دخترانه

که در آب هر کو برایدش هوش
به مینو نبیند روانش سروش
فردوسی

مینو یک اسم اصیل و دیرینه پارسیه که معنیه بهشت پارادایس و باغ خرم و سرسبز رو میده

هوالعلیم

مینو: بهشت، فردوس، منزلگاه ابدی نیکان در سرای دیگر ( آخرت )

اسمی پارسی و اصیل.

مینو ( پارسی ) = معنا ( عربی ) = مینینگ ( انگلیسی )
Minu ( Parsig ) = Maena ( Arabic ) = Meaning ( English )
این واژه هندو - اروپایی "مین"، "mean" به مفهوم سرشت و درون و برداشت و درون و دریابش ما از یک واژه یا گزاره باشد.

مینو: نادیده ( غیب ) ، معنا، روح، بهشت، آسمان
اوستایی: مَ ای نی یو
پهلوی: مینوگ ( مینوک )
مینوی خوب: سپند مینو
مینوی بد: انگره مینو
هم خانواده ها: مینا ( نام گونه ای پرنده/شفاف و آیینه ای ) یک نام جهانی دخترانه، منوچهر ( مینو چهر/مینو چهره )
معنی ( معنا ) /یعنی = مینو
معنوی ( آسمانی، بهشتی، نادیدنی ( غیبی ) ) = مینویی ( مینَوی )

نوع :دخترانه
متعلق به کشور :ایران
ریشه اسم:فارسی
معنی:اسمان نا آرام _نام فرشته خوشی

مینو ریشه ایرانی داره اولین بار در کازرون یا نورآباد تکلم شده و به معنی می نو یا شراب نو میباشدکه اشاره به زندگی در عالم بالا و از سر گرفتن باده نوشی دارد.