کلمه جو
صفحه اصلی

پلیکان پاخاکستری

دانشنامه عمومی

پلیکان پاخاکستری یا مرغ سقای پاخاکستری یا مرغ سقای کاکُلی (نام علمی: Pelecanus crispus) گونه ای پرنده از راسته پلیکان سانان و راستهٔ مرغ سقاسانان است. با داشتن طولی برابر ۱۷۰ سانتی متر، این پرنده بزرگترین پلیکان و حتی از بزرگترین پرندگان به شمار می رود. محل زندگی پلیکان پاخاکستری از جنوب شرقی اروپا تا هند و چین است. غذای این پرنده ماهی و پرندگان کوچک است.
منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.
طول بدن پلیکان پاخاکستری ۱۷۰–۱۹۰ سانتی متر و وزن آن ۱۱–۱۵ کیلوگرم است. فاصلهٔ میان دو بال این پرنده به هنگام باز شدن کامل نزدیک به ۳ متر است. پلیکان پاخاکستری اندکی بزرگ جثه تر از مرغ سقای سفید است. جنس نر آن بزرگ تر از جنس ماده است.
رنگ بدن این پرنده سفید چرکی است و کاکل ندارد، اما پرهای پشت سرش اندکی بلند و مجعد هستند و رنگ روشن صورتی در پر و بالش دیده نمی شود. پاهای آن خاکستری سربی هستند و بر خلاف پلیکان سفید، در زیر بال های خود سیاهی ندارد. روتنه آن اندکی نقره ای وار است و لکهٔ بزرگی به رنگ زرد در پایین گلویش دیده می شود. در اطراف چشم ها، حلقه ای خاکستری همانند رنگ پاهایش وجود دارد. پرندهٔ نابالغ به رنگ قهوه ای کمرنگ و به پرندهٔ نابالغ مرغ سقای سفید شبیه است.
پلیکان پاخاکستری در آب دریاچه های کم عمق شور و شیرین، باتلاق ها، و کرانه ها زندگی می کند. این پرنده مهاجر است و به تعداد فراوان در سراسر ایران به زندگی و مهاجرت می پردازد. دریاچه بختگان، دریاچه پریشان، جزیره قشم، و دریاچه هامون از جمله مکان های زیست فصلی این پرنده در ایران هستند. این پرنده لانه اش را از گیاهان می سازد. پلیکان پاخاکستری در ایران در معرض انقراض است و تنها در مناطق جنوب غربی ایران دیده می شود. صدای این پرنده شبیه پلیکان سفید و به صورت «هیس – هیس» یا پارس کردن شنیده می شود.


کلمات دیگر: