کلمه جو
صفحه اصلی

باب بنی عائذ

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باب بنی عائذ به یکی از درهای ضلع جنوبی مسجدالحرام اطلاق می شود.
باب بنی عائذ در انتهای سمت شرقی دیوار جنوبی مسجدالحرام جای دارد. این در به سبب قرار گرفتن در برابر خانه های بنی عائذ از تیره های بنی مخزوم ، همچون سائب بن ابی سائب، شریک بازرگانی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در دوران جاهلیت، و محمد بن عباد بن جعفر از محدثان و نیز سقیفه بنی عائذ به این نام مشهور شده است.
نام های دیگر باب بنی عائذ
در منابع سده نهم ق. از این باب به علت روبه رو بودن با چشمه بازان ، با نام باب بازان یاد کرده اند. در منابع سده ۱۴ و ۱۵ق. از این باب به سبب قرارگرفتن در برابر ایستگاه پلیس، به باب قره قول و باب مخفر الشرطه یاد شده است. این در با نام های باب الزیت یا الزیتون نیز خوانده شده است. این باب در سده ۱۴ق. باب النعوش خوانده شده؛ زیرا کنار آن بر اموات نماز می خوانده اند.
اندازه های باب بنی عائذ
این باب دو لنگه به عرض ۱۴ ذرع و ۱۸ انگشت (حدود ۷ متر) و یک ستون و دو طاق به طول ۱۳ ذرع و ۱۲ انگشت (حدود ۵/۶ متر) داشت و با پنج پله به کف مسجدالحرام می رسید. بر روی این طاق ها ۱۱ کنگره قرار داشت. در گسترش مسجدالحرام به سال ۱۶۴ق. در دوران مهدی، سومین خلیفه عباسی این باب در ضلع یمانی (جنوبی) ساخته شد.
تعمیر باب بنی عائذ
...

[ویکی حج] باب بنی عائذ: به یکی از درهای ضلع جنوبی مسجدالحرام اطلاق می شود. این باب به علت قرار گرفتن در برابر خانه های بنی عائذ از تیره های بنی مخزوم به این نام مشهور شده است. از این باب با نام هایی چون، باب بازان، باب قره قول و باب مخفر الشرطه، باب الزیت یا الزیتون، باب النعوش، یاد شده است. این باب در گسترش مسجدالحرام به سال ۱۶۴ق. در دوران مهدی عباسی ساخته شد و در سال ۹۸۴ق. به فرمان سلطان مرادخان سوم عثمانی تعمیر شد.
باب بنی عائذ در انتهای سمت شرقی دیوار جنوبی مسجدالحرام جای دارد. این در به سبب قرار گرفتن در برابر خانه های بنی عائذ از تیره های بنی مخزوم، همچون سائب بن ابی سائب، شریک بازرگانی پیامبر(ص) در دوران جاهلیت، و محمد بن عباد بن جعفر از محدثانو نیز سقیفه بنی عائذبه این نام مشهور شده است.
در منابع سده نهم ق. از این باب به علت روبه رو بودن با چشمه بازان، با نام باب بازان یاد کرده اند.در منابع سده 14 و 15ق. از این باب به سبب قرارگرفتن در برابر ایستگاه پلیس، به باب قره قول و باب مِخفَر الشُرطه یاد شده است.این در با نام های باب الزیت یا الزیتون نیز خوانده شده است.این باب در سده 14ق. باب النعوش خوانده شده؛ زیرا کنار آن بر اموات نماز می خوانده اند.


کلمات دیگر: