یقینیات

یَقینیّات
(یا: قضایای یقینی) قضایایی تردیدناپذیر که به سبب بداهت یا علل دیگر یقینی شده اند. قضایای یقینی مادۀ قیاس برهانی است. یقینیات شش قسم اند: اولیات یا بدیهیات (ضروریات)؛ محسوسات (مشاهدات)؛ تجربیات (مجرّبات)؛ متواترات؛ حدسیات؛ قیاس هایی که حد وسط آن ها با آن ها است.

[ویکی فقه] یقینیات، علوم جزمی ثابت مطابق با واقع می باشند که زوال و شک و تردید هیچگاه در آنها راه ندارد.
قضایا به اعتبار مطابقت یا عدم مطابقت با واقع به یقینیات و غیر یقینیات تقسیم می شود.
توضیح اصطلاح
یقینیات منسوب به یقین است و یقین عبارت است از اعتقاد مطابق با واقع که احتمال نقیض در آن نیست و شناخت آن تقلیدی نیست، این یقین شامل جهل مرکب و ظن و تقلید نمی شود. برخی از منطقیان آورده اند: یقینیات، علوم جزمی ثابت مطابق با واقع می باشند که زوال و شک و تردید هیچ گاه در آن ها راه ندارد و هر گاه به چیزی یقین حاصل شود و بعدا به معرض شک در آید آن قضیه مشتبه به یقین گردیده و یقینی نمی باشد. قضایایی که مورد یقین و غیر قابل تردید است ماده قیاس برهانی واقع می شوند. یقینیات در تمام عصرها و زمان ها و میان ملل و اقوام مختلف یقینی و غیر قابل تردید است.
اقسام قضیه یقینی
قضیه یقینی دو قسم می شود، قضایای یقینی بدیهی و قضایای یقینی نظری.
اشتراک یقینیات و غیریقینیات در مصادیق
...