هنریک ایبسن

هنریک یوهان ایبسن (به نروژی: Henrik Johan Ibsen)‏ (زادهٔ ۲۰ مارس ۱۸۲۸ در شین، نروژ – درگذشتهٔ ۲۳ مه ۱۹۰۶ در اسلو) شاعر، نمایش نامه نویس و درام نویس نروژی است. او یکی از ستون های اصلی ادبیات مدرن نروژ است که تأثیر شگرفی بر نویسندگان بعد از خود گذاشته است.او یکی از بزرگ ترین استادان هنر تئاتر در تمامی اعصار، هم سنگ سوفوکل و شکسپیر شمرده شده است. مجموعه آثار ایبسن برای نخستین بار از زبان نروژی به قلم میرمجید عمرانی زیر نظر مرکز ایبسن شناسی دانشگاه اسلو به فارسی ترجمه شد و با ویرایش مهدی سجودی مقدم از سوی انتشارات مهراندیش منتشر شد.
کاتلینا (۱۸۵۰) برگردان رضا دادویی
آرامگاه جنگجو (۱۸۵۰) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
خانم اینگر (۱۸۵۴) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
ضیافت سولهاک (۱۸۵۵) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
اولاف لیل بکرانس (۱۸۵۶) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
وایکینگها در هلگلاند (۱۸۵۷) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
کمدی عشق (۱۸۶۲) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
مدعیان (۱۸۶۳) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
براند (۱۸۶۶) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
پرگنت (۱۸۶۷) برگردان بهزاد قادری نشر قطره
اتحادیه جوانان (۱۸۶۹) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
امپراتور و گالیله (۱۸۷۳) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
ارکان جامعه (۱۸۷۷) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
خانه عروسک (۱۸۷۹) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
اشباح (۱۸۸۱) برگردان مهدی فروغ نشر زوار
دشمن مردم (۱۸۸۲) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
مرغابی وحشی (۱۸۸۴) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
روسمرسهولم (۱۸۸۶) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
بانوی دریایی (۱۸۸۸) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
هدا گابلر (۱۸۹۰) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
استاد معمار (۱۸۹۲) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
ایولوف کوچک (۱۸۹۴) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
جان گابریل بورکمن (۱۸۹۶) برگردان بهزاد قادری نشر نغمه زندگی
وقتی ما مردگان از خواب برمی خیزیم (۱۸۹۹) برگردان رضا دادویی، نشر آدورا
خانواده ایبسن وابسته به سنت و مذهب بودند و میانه خوبی با پیشرفت و تجدد نداشتند. ایبسن در نوجوانی پس از ورشکستگی پدرش برای نخستین بار، طعم فقر و تنگدستی را می چشد و از این دوران به بعد، چنان به او سخت می گذرد که تا آخر عمر، همواره از فقر و درماندگی همچون کابوسی دردناک می هراسد.
بعد از تولد او اوضاع خانواده تغییر کرد. مادرش برای تسکین پیدا کردن روحش، به مذهب روی آورد و پدرش هم دچار افسردگی شد. پس از ورشکستگی آن ها در ۱۸۳۶، آن ها درخانه ای ویرانه در یک روستا زندگی می کردند، و روستاییان همسایه که آن ها را مثل خود نمی دیدند، به چشم تحقیر و تردید به آن ها می نگریستند. همین دوران باعث شد که ایبسن در بزرگسالی مردی گوشه گیر و محتاط در ارتباطاتش باشد.
شخصیت های نمایش های او اغلب از وضعیت خانه و پدر و مادرش گرفته شده اند. ایبسن در کودکی به نقاشی علاقه فراوان داشت، ولی فراهم نبودن وسائل مانع به ثمر رسیدن او بود. هنریک در سن ۱۵ سالگی در داروخانه ای در شهر گریمستاد به شاگردی مشغول شد. در سال چهل و شش او صاحب فرزندی نامشروع از یک خدمتکار شد. با وقوع انقلاب ۱۸۴۸ در شمال اروپا ایبسن به سرودن اشعار آزادیخواهانه پرداخت. در سال ۱۸۵۰ برای ادامه تحصیل و به امید اخذ دکترا در رشته پزشکی به شهر کریستیانیا (اسلو کنونی، پایتخت نروژ) عزیمت نمود.هنگامی که در رشته تحصیلی خود موفق نشد به نوشتن روی آورد. مطالعه تاریخ روم و توطئه "کاتلیناً و خطابه های سیسرون و همچنین شرح انقلاب فرانسه در ۱۸۴۸ باعث شد که ایبسن اولین نمایشنامه خود را در سال ۱۸۵۰ بنویسد. اولین اثر او به نام کاتلین در زمانی که ۲۲ ساله بوده منتشر شده.در همین ایام کشمکش های سیاسی، ایبسن را به سمت سیاست کشاند. عضو اتحادیه کارگران شد و مدتی با نوشتن مقالات سیاسی و هنری در انتشار چند روزنامه دست داشت؛ ولی محل روزنامه در معرض حمله پلیس قرار گرفت و کارکنان آن به استثنای ایبسن، همه بازداشت شدند. ایبسن که طبعی نقاد و حقیقت جو داشت و روحش با بند و بست های سیاسی و تبلیغ و شعار دادن سازگار نبود، پس از این واقعه از سیاست بیزار شد و از آن دست کشید.

هنریک یوهان ایبسن (به نروژی: Henrik Johan Ibsen)‏ (۲۰ مارس ۱۸۲۸–۲۳ مه ۱۹۰۶) نویسنده، نمایشنامه نویس و شاعرِ نروژی است.
• «روح حقیقت و روح آزادی - این ها ستون های جامعه هستند.»• «وقتی ما آگاهانه می میریم… می بینیم که هرگز زنده نبوده ایم.»• «اگر تا کنون به نصف آرزوهایتان رسیده اید، بدون تردید زحمت شما دو برابر شده است.»• «وقتی برای جنگیدن به خاطر آزادی و حقیقت از خانه بیرون می روی، هرگز بهترین شلوارت را مپوش .»