سیسرون

سیسرون یا کیکرو یا چیچرو یا سیسرو (زاده ۱۰۶ پیش از میلاد-درگذشته ۴۳ پیش از میلاد) خطیب، سیاست مدار و فیلسوف معروف رومی بود. وی متولد شهر آرپینو بوده است.
اول پیرامون فرضیه شناخت، شامل: «رسالات آکادمی».
دوم پیرامون اخلاق، شامل: «معیارهای سنجش نیکی و بدی»، «مناظره توسکلانی»، «دربارهٔ دوستی»، «حقانیت در عمل»، «دربارهٔ پیری»
سوم در پیرامون الهیات فلسفی، شامل: «دربارهٔ طبیعت خدا»، «دربارهٔ آینده نگری» «دربارهٔ تقدیر».
او از آغاز جوانی ضمن سرودن شعر و ترجمه آثار یونانی، به آموختن فنون نظامی پرداخت و از هفده سالگی در جنگ ها شرکت نمود. بعدها دو سال را به سیاحت در مشرق زمین گذراند و در این سفر، فلسفه و علوم ادبی را از دانشمندان زمان فرا گرفت و در سال ۷۷ قبل از میلاد به رم بازگشت.
از سال ۶۳ قبل از میلاد وارد صحنه سیاست شد و به مقام کنسولی دست یافت. خطابه های وی در مدح و ذم اشخاص معروف هستند. در بلواهای پس از قتل جولیوس سزار به دستور مارک آنتونی در سال ۴۳ قبل از میلاد جان بر سر سیاست نهاد و کشته شد.
سیسرون علاوه بر خطابه های بلیغ، کتاب های بسیار در معانی و بیان فلسفه و جوامع نوشته است که اکثراً ملهم از متفکران یونانی است. نوشته های سیسرون در فصحت و شیوائی از سرمایه های بزرگ ادبی جهان به شمار می رود.