ادوارد سوم. اِدواردسوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)(Edward III)
پادشاه انگلستان از ۱۳۲۷م و پسر ادوارد دوم. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه، بود مدعی تاج وتخت
فرانسه شد و بدین ترتیب
جنگ صدساله آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل (۱۳۳۳م)، اسلویس (۱۳۴۰م)، کِرِسی (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد
کاله (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) به پیروزی رسید. ادوارد سوم نشان گارتر را ایجاد کرد. پس از او نوه اش
ریچارد دوم به پادشاهی رسید. تجربۀ ابتدای سلطنت ادوارد سوم درگیری با اسکاتلندی ها در نبرد وردیل (۱۳۲۷م) بود که طی آن شکست فاجعه آمیزی را به دشمن تحمیل کرد. ادوارد سوم اسکاتلندی ها را به نبرد در خارج از بِرویک در هلیدون هیل کشاند و با بهره گیری از نیروهای پیاده نظام و کمان داران، آن ها را به شدت شکست داد. به استثنای پیروزی دریایی اسلویس، دیگر جنگ های ادوارد با فرانسوی ها پرهزینه و بی نتیجه بود. ادوارد سوم با بهره گیری از راهبرد یورش از طریق قلمرو دشمن، در جنگ کِرسی به پیروزی خیره کننده ای دست یافت و سرپل مهم بندر کاله به دست انگلیسی ها افتاد. بر اثر پیروزی های مهم پسرش ادوارد وودستاک (ادوارد، شهزادۀ سیاه) در
نبرد پواتیه (۱۳۵۶م) و نبردهای دیگر، ادوارد سوم پیمان برتین ییرا در ۱۳۶۰م به نفع انگلستان به امضا رساند. در سال های پایانی سلطنت از ادارۀ مستقیم امور به نفع پسرش جان دست کشید. ادوارد سوم پادشاهی زیرک بود و اعتبار سلطنت را، که بر اثر بی کفایتی های پدرش آسیب دیده بود، ارتقا بخشید. ادوارد سوم در ۱۳۶۰م از ادعای تاج وتخت فرانسه دست کشید، اما جنگ بین انگلستان و فرانسه در ۱۳۶۹م از سر گرفته شد.
