قول

قول ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
قول (فیلم ۱۳۹۳)
قول (فیلم ۱۹۶۲)
قول (فیلم ۲۰۰۱)
قول (فیلم ۲۰۰۵)

قول (فیلم ۱۳۹۳). قول فیلمی به کارگردانی و تهیه کنندگی محمدعلی طالبی و نویسندگی حسن بیان لو محصول سال ۱۳۹۳ است.
برنده پروانه زرین بهترین فیلم بلند: محمدعلی طالبی در جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان
حضور در بخش سودای سیمرغ سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر
این فیلم داستان فیلم درباره یک نوجوان است که به پدرش قولی می دهد و قصد دارد قول خود را عملی کند.

قول (فیلم ۱۹۶۲). قول (به پرتغالی: O Pagador de Promessas) فیلمی به کارگردانی آنسلمو دوراتچی است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شده و در همین سال برنده نخل طلایی جشنواره فیلم کن شده است.
۶ اوت ۱۹۶۲ (۱۹۶۲-08-۰۶)

قول (فیلم ۲۰۰۱). قول (انگلیسی: The Pledge) فیلمی در ژانر جنایی، معمایی و درام به کارگردانی شان پن است که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد.
۱۹ ژانویه ۲۰۰۱ (۲۰۰۱-01-۱۹)
این فیلم بر پایهٔ رمان موفقی با همین نام اثر فریدریش دورنمات ساخته شده است.

قول (فیلم ۲۰۰۵). قول (انگلیسی: The Promise) فیلمی در ژانر فانتزی به کارگردانی چن کایگه است که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به هیرویوکی سانادا و نیکلاس تسه اشاره کرد.
۱۵ دسامبر ۲۰۰۵ (۲۰۰۵-12-۱۵)

قول (فیلم ۲۰۱۶). فیلم قول یا وعده (به انگلیسی: The Promise) یک درام تاریخی آمریکایی به نویسندگی و کارگردانی تری جرج است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد.
تری جرج
Robin Swicord
پیش زمینه تاریخی این فیلم نسل کشی ارمنی ها در جریان جنگ جهانی اول است و روایتگر رابطه دو شخصیت در آوریل ۱۹۱۵ و در هنگامی است که امپراتوری عثمانی دست به بازداشت و اخراج ۲۳۵ تا ۲۷۰ روشنفکر. اکثر این افراد در نهایت به قتل رسیدند.
شهره آغداشلو در این فیلم نقش مادر شخصیت اصلی را برعهده دارد؛ مادری که سختی های دوران را در درونش پنهان می کند و سعی دارد با چشم هایش روایتگر تلخی وقایع اطرافش باشد.
داستان فیلم، روایت یک مثلث عشقی بین یک دانشجوی پزشکی به نام مایکل، مربی رقصی به نام آنا و دوست پسر روزنامه نگار او به نام کریس مایرز، در دوران نسل کشی ارمنی ها توسط عثمانی است.

قول (فیلم). قول فیلمی به کارگردانی و تهیه کنندگی محمدعلی طالبی و نویسندگی حسن بیان لو ساخته سال ۱۳۹۳ است.

قول (منطق). (یا: سخن) در اصطلاح منطق، سخنی مرکب از چند لفظ مفرد. قول سه گونه است: ۱. قولی که دارای تألیف تقییدی است و به تعبیر علمای صَرف، از آن به ترکیب وصفی یا صفت و موصوف مثل «مردِ دانا» و ترکیب اضافی یا مضاف و مضافٌ الیه مثل «شهر تهران» تعبیر می شود؛ ۲. قولی که دارای تألیف خبری است، یعنی سخنی که محتمل صدق و کذب است، مثل «ابن سینا فیلسوف است»؛ ۳. قولی که دارای تألیف انشایی است، یعنی سخنی که محتمل صدق و کذب نیست و آن، به تعبیر علمای دانش معانی و دستور زبان مشتمل است بر جمله های غیر خبری (امر، نهی، پرسش، تمنا و .. )، مثلِ «کاش جوانی بازمی گشت». قول را به اقسامی چون قول باطن یا داخل، یعنی سخنی که بدون الفاظ بیان شود (زبان حال)، قول خارج یا ظاهر، یعنی سخنی که با الفاظ بیان شود (زبان قال)، قول جازم، یعنی قضیه و قول شارح یعنی تعریف نیز تقسیم کرده اند و این دو گونۀ اخیر در علوم معتبرند.

قول (موسیقی). از انواع تصانیف در موسیقی قدیم ایران. همچنین یکی از انواع تصانیف «نوبت مرتب» که شامل چهار قسمت تصنیف بود و اولین آن ها قول نامیده می شد و بر شعر یا کلام عربی استوار بود. در ادبیات واژۀ قول به همراه غزل به معنای موسیقی و ترانه به کار رفته است. بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود/این همه قول و غَزَل تعبیه در منقارش. قول به دو روش اجرا می شد: روش جدول و روش مطلع. قول همچنین نوعی تصنیف بر وزن رباعی با کلام یا اشعار عربی بود که در اولین قسمت از تصنیف های نوبت مرتب اجرا می شد.

[ویکی الکتاب] معنی قَوْلُ: قول - سخن - گفتار
معنی غَوْلٌ: ضرر رساندن و فاسد کردن
معنی تَقَوَّلَهُ: آن قول را به دروغ نسبت می دهد
معنی تَلَقَّوْنَهُ: آن را تلقّی می کردید(تلقی قول ، به معنای گرفتن و پذیرفتن سخنی است که به انسان القاء میکنند )
معنی جَهَنَّمُ: جهنّم - دوزخ (اسمی است از اسمای آتش آخرت . بعضی گفتهاند این لفظ از قول عرب که به چاه بسیار عمیق جهنام میگوید اخذ شده . بعضی دیگر گفتهاند که این کلمه لغتی است فارسی که در زبان عربی شایع شده است . )
معنی مَقَامَهُمَا: در جای آن دو (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکانی است در آن جسمی از اجسام بایستد)یا اسم زمان(زمان ایستادن) ویا مصدر میمی (ایستادن) ، ولی در موارد بسیاری ، صفات و احوال چیزی نوعی ایستادن در یک محل و قرارگاه تشبیه می شود ، و به آن صفات و احوال ، مقام و...
معنی مَّقَامِی: مقام من - اقامت طولانی من (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکانی است در آن جسمی از اجسام بایستد)یا اسم زمان(زمان ایستادن) ویا مصدر میمی (ایستادن) ، ولی در موارد بسیاری ، صفات و احوال چیزی نوعی ایستادن در یک محل و قرارگاه تشبیه می شود ، و به آن صفات و ا...
معنی سَدِیداً: محکم و استوار وبا صلابت (از ماده سداد است ، که به معنای اصابت رأی ، و داشتن رشاد است ، و بنابر این ، قول سدید ، عبارت است از کلامی که هم مطابق با واقع باشد ، و هم لغو نباشد ، و یا اگر فایده دارد ، فایدهاش چون سخنچینی و امثال آن ، غیر مشروع نباشد . پس...
معنی صَدَقَ: راست گفت (صدق در اصل به معنای این است که گفتار و یا خبری که داده میشود با خارج مطابق باشد ، و آدمی را که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد صادق میگویند . و لیکن از آنجائی که بطور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول نامیدهاند در نتیجه صدق را د...
معنی یُوزَعُونَ: در جای خود نگهداری می شوند به نحوی که با دیگران تداخل نکنند (کلمه یوزعون از ماده وزع به معنای منع است و یا به قول بعضی دیگر ، به معنای حبس میباشد و معنای آیه به طوری که گفتهاند : این است که برای سلیمان لشکرش جمع شد ، لشکرها که از جن و انس و طیر بودند...
معنی صِدْقٍ: راستی - درستی - نیکی (در عبارت "لِسَانَ صِدْقٍ " یعنی زبانی که جز به راستی سخن نمی گوید و در عبارت "مَقْعَدِ صِدْقٍ " منظور این است که میان مجلس و جایگاه آنان و صدق عمل و ایمانشان رابطهای هست . صدق در اصل به معنای این است که گفتار و یا خبری که داده م...
معنی صِدْقِهِمْ: راستیشان - یکی بودن گفتار و عملشان(صدق در اصل به معنای این است که گفتار و یا خبری که داده میشود با خارج مطابق باشد ، و آدمی را که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد صادق میگویند . و لیکن از آنجائی که بطور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول نام...
ریشه کلمه:
قول (۱۷۲۲ بار)

«قَوْل» گر چه معنای وسیعی دارد، ولی در این گونه موارد، به معنای فرمان عذاب است.
قَوْل و قیل به معنی مطلق سخن گفتن و سخن است در اقرب الموارد گفته: قول به معنی کلام یا هر لفظی است که زبان آن را افشاء می‏کند تمام باشد یا ناقص قاموس نیز چنین گفته است. در مجمع فرموده: قول در کلام عرب موضوع است برای حکایت چنانکه گوئی «قالَ زَیْدٌ - خَرَجَ عَمْرٌو» راغب گوید: قول و قیل یکی است قول بر وجوهی به کار رود اظهر آنها کلمه یا کلمات مرکب از حروف است که به وسیله تکلم ظاهر شود مفرد باشد یا مرکّب. قول در قرآن در وجوهی به کار رفته که ذیلاً به بعضی اشاره می‏شود: 1- سخن معمولی و متداول . در مقابل سائل و فقیر سخن متعارف و زبان خوش و گذشت بهتر از صدقه ایست که در پی آن اذیت باشد . 2- قول خدا یا به وسیله خلق صوت است مثل صدائی که از درخت بر موسی رسید . . و یا به وسیله فهماندن مطلب و الهام و وحی است مثل . که شاید به وسیله فهماندن و الهام بوده باشد . و یا اراده باشد که با قول تعبیر آید مثل . 3- قول نفسی و باطنی. مثل . در این آیه به نظر و فکر و آنچه در ذهن است قول اطلاق شده. 4- اجابت تکوینی مثل . مسلم است که زمین و آسمان فرمان خدا را اجابت کرده‏اند و آن با «قالَتا» تعبیر شده است. 5- وعده عذاب . . . ظاهراً مراد از قول در اینگونه آیات وعده عذاب است طبرسی در ذیل آیه 40 هود فرموده: آنکه وعده هلاک او سبقت یافته و خبر داده شده که ایمان نخواهد آورد. المیزان نیز وعده هلاکت گفته است. *** تَقَوُّل: گفتن چیزی است که حقیقت ندارد «تَقَوَّلَ عَلَیْهِ قَوْلاً» یعنی بر او دروغ بست و چیزی را گفت که حقیقت ندارد . اگر از خود دروغی بر ما ببندد از دست راستش می‏گیریم و رگ قلبش را قطع می‏کنیم. . یا می‏گویند قرآن را از جانب خویش گفته و بر خدا بسته بلکه ایمان نمی‏آورند. اقاویل جمع اقوال و آن جمع قول است. *** . «قیلِهِ» مصدر است مثل قول و ضمیر آن راجع به رسول خداست و گفته‏اند آن عطف است بر «السَّاعَة» یعنی علم قیامت و علم گفتار رسول خدا که گفت: خدایا این قوم ایمان نمی‏آورند، نزد خداست حمزه و عاصم آن را به کسر لام و دیگران به فتح آن خوانده‏اند. بنابر قرائت فتح احتمال دارد مفعول فعل محذوف باشد یعنی «وَاذْکُرْ قیلَهُ یارَبِّ...» کشاف به واسطه کثرت فصل عطف را خوب نمی‏داند و حرف قسم و غیره مقدر می‏کند. واللَّه‏العالم.

---