نامیبیا

مختصات: ۲۲°۳۴′۱۲″ جنوبی ۱۷°۵′۱″ شرقی / ۲۲٫۵۷۰۰۰°جنوبی ۱۷٫۰۸۳۶۱°شرقی / -22.57000; 17.08361
http://en.wikipedia.org/wiki/Namibia
کشور نامیبیا
نامیبیا با نام رسمی جمهوری نامیبیا (به انگلیسی: Republic of Namibia) کشوری در جنوب آفریقا است و در مرز غربی آن اقیانوس اطلس قرار دارد. این کشور از شمال با آنگولا و زامبیا، از شرق با بوتسوانا و از جنوب با آفریقای جنوبی هم مرز است، همچنین از سمت شرق مرز کمی به طول کمتر از ۲۰۰متر با زیمبابوه دارد. ویندهوک پایتخت آن و همچنین پرجمعیت ترین شهر کشور است. این کشور عضو سازمان ملل متحد، اتحادیه آفریقا و همچنین اتحادیه کشورهای همسود است.زبان رسمی این کشور انگلیسی و جمعیت آن ۲٫۱ میلیون نفر است. واحد پول این کشور دلار نامیبیا است. ۸۵ درصد مردم این کشور مسیحی هستند و ۱۵ درصد بقیه پیرو ادیان بومی منطقه اند.
بخش اعظم منطقه نامیبیای امروزی از سال ۱۸۸۴ تا پایان جنگ جهانی یکم مستعمره آلمان بود، سپس از آن تحت کنترل آفریقای جنوبی درآمد و پس از جنگ مرزی جنوب آفریقا در ۲۱ مارس ۱۹۹۱ استقلال خود را به دست آورد.
نامیبیا نظام پارلمانی چندحزبی دارد و یک دموکراسی باثبات است. کشاورزی، دامداری، گردشگری، و معادن پایه های اقتصادی کشور را تشکیل می دهند. مهم ترین مواد در بخش معدنی نامبیا الماس، اورانیوم، طلا، نقره، و فلزات پایه هستند.

نامیبیا (Namibia)
نمایی از شهر ویندهوک
نمایی از شهر ویندهوک
موقعیت. جمهوری نامیبیا در افریقای جنوب غربی و در ساحل اقیانوس اطلس جا دارد. کشورهای آنگولا و زامبیا از شمال، بوتسوانا از شرق، جمهوری افریقای جنوبی از جنوب شرقی و جنوب، و اقیانوس اطلس از غرب آن را در میان گرفته اند. مساحت نامیبیا ۸۲۴,۲۷۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر ویندهوک (وینتهوک) است.سیمای طبیعی. کشور نامیبیا به سه ناحیۀ طبیعی نوار پست ساحلی، ارتفاعات مرکزی، و صحرای کالاهاری تقسیم می شود: الف ـ نوار ساحلی، معروف به صحرای نامیب، با درازای حدود ۱,۳۵۰ کیلومتر و پهنای بین ۱۰۰ تا ۱۶۰ کیلومتر سراسر کرانه های اقیانوس اطلس را از شمال به جنوب، فراگرفته است و خط ساحلی تا کوه پایه های شرقی را شامل می شود. ب ـ کوه های مرکزی در حقیقت ناحیۀ فلات گونه ای است که از کوه پایه های غربی شروع شده و با شیب تند تا ارتفاع متوسط ۱,۸۰۰ ادامه یافته است. بلندترین نقطۀ این کشور، کوه براندبرگ با ارتفاع ۲,۶۰۶ متر، در این قسمت قرار دارد. پ ـ صحرای کالاهاری، که نواحی مشرف به مرزهای شرقی را فراگرفته، دشت مرتفعی است که از شنزارهای وسیع تشکیل شده و بته زارهای پراکنده در گوشه و کنار آن به چشم می خورد. رودخانه های نامیبیا بیشتر خشک و فصلی اند و رودهای دایمی آن که به رودخانه های مرزی کونِنِه، اوکاوانگو، و زامبزی در مرز کشورهای آنگولا و زامبیا و نیز رودخانۀ اورانژ منحصر است، نامیبیا را از کشور افریقای جنوبی جدا می کند. نامیبیا به سیزده استان تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از ویندهوک، اوشیکانگو، روندو، اوتاپی، اوشاکاتی، تسومب، کیتمانشوپ، و نیز والویس بی که عمده ترین بندر آن است. نامیبیا بر روی مدار رأس الجدی قرار دارد و اقلیم آن بسیار گرم و نسبتاً خشک است. میانگین بارندگی سالانه در نواحی ساحلی یا صحرای نامیب ۵۰ میلی متر است و در ارتفاعات مرکزی به ۳۵۰ میلی متر می رسد. ماه های بهمن تا اردیبهشت فصل بارندگی صحرای نامیب و از مهر تا فروردین موسم بارندگی ارتفاعات مرکزی آن است. میانگین دمای شهر ویندهوک در دی ماه ۲۳ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه سیزده درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۲۴۰ میلی متر است. پوشش گیاهی صحرای نامیب و کالاهاری تُنُک و پراکنده است و ارتفاعات مرکزی را روئیدنی های ساوانایی فراگرفته و جنگل های آن در نواحی شمال شرقی قرار دارد. جانورانی چون فیل، کرگدن، شیر، ببر، زرافه، گورخر، آهوی شاخ دار، و بز کوهی نیز حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. با این که زمین های مستعد کشاورزی نامیبیا محدود است، ولی بیشتر مردم آن به کشاورزی اشتغال دارند و نیمی از مواد غذایی آنان از خارج، به ویژه از جمهوری افریقای جنوبی، وارد می شود. گله داری و پرورش دام از مهم ترین فعالیت های اقتصادی آن است و فرآورده های دامی و لبنی جزو اقلام صادراتی نامیبیا است. تقریباً۱۲.۵میلیون هکتار (پانزده درصد، از مساحت کشور) را جنگل فراگرفته و حجم چوب و الوار آن سالانه به ۶۵۰هزار متر مکعب می رسد. الماس، طلا، نقره، اورانیوم، مس، سرب، و نمک مهم ترین کانی های کشور مذکور است و بیشتر به صورت خام و اولیه به خارج صادر می شوند. صنعت نامیبیا بیشتر بر فرآوری مواد غذایی، معدن کاوی، تولید محصولات چوبی، مصالح ساختمانی، نساجی، مصنوعات چرمی، نوشابه و کفش منحصر است و از نظر سوخت و کالاهای اساسی به جمهوری افریقای جنوبی وابسته است.
حکومت و سیاست. نامیبیا دارای حکومت جمهوری چندحزبی با دو نهاد قانون گذاری است. دورۀ ریاست جمهوری این کشور پنج سال و تمدید پذیر است. مجلس ملی آن ۷۸ عضو منتخب دارد و دورۀ نمایندگی آنان پنج سال است. علاوه بر مجلس مزبور، شورای ملی نامیبیا از ۲۶ عضو، هر استان دو عضو، منتخب تشکیل شده است که برای شش سال انتخاب می شوند.
مردم و تاریخ. جمعیت نامیبیا ۲,۰۸۸,۶۶۹ نفر (۲۰۰۸) و تراکم نسبی آن۲.۵ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۵ درصد و اووامبوها حدود ۵۰ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند. ۹۴ درصد از مردم این سرزمین مسیحی اند و ۶۷ درصد از آنان در روستاها به سر می برند. زبان های رسمی این کشور انگلیسی و آفریکانس است. نامیبیا از دیرگاه مسکن اقوام سان و خوئی خوئی بوده است. پرتغالی ها در اواخر قرن ۱۵ به آن جا وارد شدند و انگلیسی ها و آلمانی ها در اواسط قرن ۱۹ به این سرزمین راه یافتند. در ۱۸۸۵ به مستعمرات آلمان در افریقا پیوست و در جنگ جهانی اول به تصرف افریقای جنوبی درآمد و تا ۱۹۴۶، تحت قیمومت سرزمین مزبور باقی ماند. در ۱۹۴۶ تحت سرپرستی سازمان ملل متحد قرار گرفت. افریقای جنوبی که نامیبیا را بخشی از خاک خود می دانست، در مقابل فشارهای سازمان ملل متحد مبنی بر تخلیۀ سرزمین مزبور ایستادگی کرد و سازمان سواپو، که از ملیون و مبارزان نامیبیایی تشکیل شده بود، با افریقای جنوبی به مبارزه برخاست. در انتخابات ۱۹۸۹، سواپو قدرت یافت و نامیبیا در دوم مارس ۱۹۹۰ به استقلال رسید.

نامیبیا با نام رسمی جمهوری نامیبیا، کشوری در منطقهٔ آفریقای جنوبی که مرز غربی آن به اقیانوس اطلس جنوبی می رسد.
• «پرچم : پرچک کشور جدید الاستقلال نامیبیا از سال ها قبل طراحی شده و در جریان مبارزات استقلال طلبانه مردم نامیبیا مورد استفاده بوده است. این پرچم مرکب از سه رنگ قرمز، سفید و بنفش است که دربارهٔ فلسفهٔ این رنگ ها مطالبی در دست نیست. هنگامی که کشور نامیبیا، «آفریقای جنوب غربی» نامیده می شد، در وسط نوار سفید رنگ این کشور علامتی شامل سه پرچم از کشورهایی که بر این سرزمین حکمروایی می کرده اند ، به چشم می خورد ولی پس از استقلال نامیبیا این علامت از پرچم کشور حذف شد.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش