توفان ادرنرژیک

توفان آدرنرژیک. توفان آدرنرژیک (adrenergic storm) عبارت است از افزایش ناگهانی و شدید سطح کاتکول آمین های آدرنالین و نورادرنالین (به ترتیب معروف به اپی نفرین و نوراپی نفرین) در سرم خون، همراه با افزایش کمتر انتقال دوپامین. این عارضه به دلیل ایجاد تاکی کاردی شدید و فشار خون بالا به ویژه برای کسانی که سابقهٔ بیماری قلبی دارند می تواند وخیم باشد. در صورتی که فوری تحت درمان قرار گیرد بهبودی حاصل می شود. درمان معمولاً شامل تجویز مقادیر زیادی دیازپام یا سایر بنزودیازپین ها به همراه بتابلاکرها است. در بیمارانی که منع مصرف بتابلاکر دارند از سایر داروهای ضد فشارخون همچون کلونیدین می توان استفاده کرد. این عارضه معمولاً بر اثر مصرف بیش از حد محرک ها به ویژه کوکایین ایجاد می شود اما به علت عادات غذایی نامناسب همزمان با مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز نیز رخ می دهد. خونریزی مغزی نیز می تواند منجر به توفان آرنرژیک شود. همچنین توفان کاتکول آمینی بخشی از سیر طبیعی بیماری هاری است و باعث احساس بی قراری و وحشت شدید و نیز dysautonomia در مرحلهٔ پیش از کما می باشد.
علائم آن مشابه موارد مصرف بیش از حد آمفتامین، کوکایین یا قهوه است، تحریک شدید و بیش از حد دستگاه عصبی مرکزی موجب حرکات هایپرکینتیک و وضعیت غیرقابل پیش بینی ذهنی می شود. بیمار ممکن است به آسانی خشمگین شده یا به عکس، تمایل به خودکشی نشان دهد. اما واکنش معمول مانیا است.
علائم فیزیکی جدی تر بوده و شامل ضربان نامنظم و حتا حملهٔ قلبی یا سکتهٔ مغزی ناگهانی در کسانی که ریسک بیماری عروق دارند می شود. تنفس سریع و کوتاه بوده و ضربان و فشار خون به طور خطرناکی بالا می رود.
چندین علت برای توفان آدرنرژیک شناسایی شده است. در ایالات متحده مصرف بیش از حد کوکایین شایع ترین علت است. هر داروی محرکی که بیش از اندازه مصرف شود بالقوه می تواند موجب این عارضه شود، اما در حالات خیلی نادر داروهای غیر سایکوتروپیک نیز ممکن است چنین واکنشی را موجب گردند.