هیئت

علم هیئت یا علم فلک، نجوم سنتی است که بیشتر به مطالعه حرکات و جایگاه اجرام فلکی می پردازد. علم هیئت در حکمت قدیم از شاخه حکمت نظری و ریاضیات است. ریاضیات در حکمت نظری مشتمل حسب، هندسه، هیئت و موسیقی می باشد. حکمت نظری شامل بر حکمت الهی، ریاضیات و طبیعیات می باشد. این علم در حکمت شامل ستاره شناسی استدلالی و برهانی می باشد.
دوایر عظیمه
این علم از نظر ابن خلدون اینگونه تعریف شده است:«علم هیئت، علمی است که از حرکات کواکب ثابته (و به چشم دیدنی) و کواکب متحرکه و متحیره (قمر، عطارد، زهره، مریخ، مشتری، زحل) بحث می‏ کند و از روی این حرکات، و به طرق هندسی، بر اشکال و اوضاع افلاک استدلال می‏ کنند و از فروع آن علم ازیاج یا دانش زیج هاست»
علم هیئت دانشی قدیمی است که با نجوم کروی بیشترین اشتراک موضوعی دارد. تفاوت علم هیئت با نجوم کروی غالباً در اهداف علمی، اصطلاحات و شیوه های استدلال می باشد و در نتایج و موضوعات تا حدود زیادی همسان هستند.
علم یاد شده گرچه مدتی است رونق خود را در حوزه های علوم دینی از دست داده، ولی در سابق همیشه یکی از علوم رایج و رسمی حوزه ها بوده است و کتاب هایی به عنوان کتب درسی، در سه سطح بدایات و متوسطات و نهایات، در این فن تدریس می شدند که اهم آنها عبارتند از:

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
نوعی تشکل مذهبی، بر محور عزاداری برای سیدالشهدا و ائمه اطهار علیهم السلام.
مجموعه هایی از مردم هر محله، در شهرها یا روستاها که برای سوگواری و روضه خوانی نسبت به امام حسین علیه السلام به ویژه در ایام عاشورا تشکیل می شود.
هیئت، سنتی دیرپا و مردمی است و با بودجه علاقه مندان به امام حسین علیه السلام تشکیل می یابد. در طول سال هم فعالیت می کند و جلسات هیئت برگزار می گردد. اما روز عاشورا، برای سینه زنی و عزاداری از حسینیه یا محله بیرون می آیند و به حرمها و امامزاده ها و تکیه ها می روند.
هر هیئت، نام خاص و پرچم و علامت ویژه دارد. هیئت های عزاداری، گاهی متوسلین به یکی از ائمه یا شهدای کربلا هستند. هیئت، که نوعی سوگواری گروهی است، در قدیم هم رایج بوده و شیعیان به صورت جمعی نوحه خوان و با تشکیلات طعام، به زیارت قبر امام حسین علیه السلام می رفتند.
امام صادق علیه السلام به فائد حناط که خبر این گونه زیارت های جمعی را باز می گفت، فرمود: هر کس قبر حسین علیه السلام را زیارت کند، در حالی که به حق او آشنا باشد، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.