عاشورا
فارسی به انگلیسی
the tenth day of the lunar month'Moharam'on which the martyrdomof Imam Hossein took place
فرهنگ معین
[ ع . عاشوراء ] ( اِ. ) روز دهم ماه محرم ، روزی که امام حسین (ع ) به شهادت رسید.
لغت نامه دهخدا
عاشورا. ( اِخ ) روز دهم محرم و آن روزی است که حسین بن علی ( ع ) شهید شد. ( غیاث اللغات )( التفهیم ص 291 ). و رجوع به عاشور و عاشوراء شود.
فرهنگ عمید
روز دهم ماه محرم که حسین بن علی در کربلا شهید شد و شیعیان در این روز عزاداری می کنند.
دانشنامه عمومی
(پیشنهاد کاربران) دَهُمینه.
عاشورا، دهمین روز از ماه محرم در گاه شماری هجری قمری، روز مقدس مسلمانان (و عزای شیعیان) است. شهرت این روز نزد شیعیان به دلیل وقایع عاشورای سال ۶۱ هجری قمری است که در این روز حسین بن علی- امام سوم شیعیان - و یاران وی در رویداد کربلا در جنگ با لشکر عمر سعد کشته شدند. شیعیان در این روز سوگواری می کنند. اهل سنت روز عاشورا را سالگرد روزی می دانند که موسی دریای سرخ را شکافت و خودش و پیروانش از آن عبور کردند و این روز را گرامی و روزه گرفتن در این روز را سنت می دانند. روایت دیگر آنستکه کشتی نوح در این روز در جودی قرار گرفته است.مراسم «هوسِی» در ترینیداد و توباگو مراسم سینه زنی در بحرین مراسم سوگواری حسین در کربلا مردی در لباس شیر مراسم عاشورای تهران حمل علامت - مراسم عاشورا در تهران یک زنجیرزن در مراسم سوگواری عاشورا در هفتکل مراسم زنجیرزنی در هفتکل
عاشورای سال ۶۱ هجری قمری طبق بعضی محاسبات نجومی با توجه به گاه شماری هجری قمری هلالی با سه شنبه، ۲۰ مهر سال ۵۹ هجری خورشیدی (۹ اکتبر ۶۸۰ میلادی) برابر است.اما براساس محاسبات جدولی گاه شماری هجری قمری قراردادی این روز با چهارشنبه، ۲۱ مهرماه خورشیدی (۱۰ اکتبر میلادی) همان سال تطبیق داده می شود.
در دهم محرم ۶۱ هجری قمری نبردی میان سپاه حسین بن علی و سپاه اعزامی از سوی یزید بن معاویه در نزدیکی محلی به نام کربلا (در عراق کنونی) درگرفت. گفته می شود دلیل یزید بن معاویه برای جنگ، بیعت نکردن حسین بن علی با او بود؛ از طرفی حسین بن علی نیز حکومت و زمامداری یزید بن معاویه را غیرشرعی و غیرقانونی می دانست.
در پایان این نبرد حسین بن علی به همراه ۷۲ تن از همراهانش کشته شدند، پس از آن شیعیان هرساله در روز دهم محرم به عزادارای برای این کشته شدگان می پردازند.
عاشورای سال ۶۱ هجری قمری طبق بعضی محاسبات نجومی با توجه به گاه شماری هجری قمری هلالی با سه شنبه، ۲۰ مهر سال ۵۹ هجری خورشیدی (۹ اکتبر ۶۸۰ میلادی) برابر است.اما براساس محاسبات جدولی گاه شماری هجری قمری قراردادی این روز با چهارشنبه، ۲۱ مهرماه خورشیدی (۱۰ اکتبر میلادی) همان سال تطبیق داده می شود.
در دهم محرم ۶۱ هجری قمری نبردی میان سپاه حسین بن علی و سپاه اعزامی از سوی یزید بن معاویه در نزدیکی محلی به نام کربلا (در عراق کنونی) درگرفت. گفته می شود دلیل یزید بن معاویه برای جنگ، بیعت نکردن حسین بن علی با او بود؛ از طرفی حسین بن علی نیز حکومت و زمامداری یزید بن معاویه را غیرشرعی و غیرقانونی می دانست.
در پایان این نبرد حسین بن علی به همراه ۷۲ تن از همراهانش کشته شدند، پس از آن شیعیان هرساله در روز دهم محرم به عزادارای برای این کشته شدگان می پردازند.
wiki: بخش مرکزی شهرستان کلاله در استان گلستان ایران
عاشورا (موشک)
عملیات عاشورا در جنگ ایران و عراق
عملیات عاشورا (عراق)
زیارت عاشورا
اپرای عاشورا
مسجد عاشورا در ملایر
عاشورا (موشک)
عملیات عاشورا در جنگ ایران و عراق
عملیات عاشورا (عراق)
زیارت عاشورا
اپرای عاشورا
مسجد عاشورا در ملایر
wiki: دهستان کنگور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۰ نفر (۲۹خانوار) بوده است.
wiki: عاشورا (کلاله)
دانشنامه آزاد فارسی
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
در فرهنگ تشیّع، روز دهم ماه محرم، یادبود شهادت امام حسین (ع) در واقعۀ کربلا (۶۱ق)، و بزرگ ترین روز عزاداری شیعیان. عاشورا در تاریخ جاهلیت عرب، عید رسمی و ملی بوده است. در آن روزگار، در چنین روزی روزه می گرفتند و شادمانی می کردند. با تشریع روزۀ ماه رمضان در اسلام، آن روزه نسخ شد. روز دَهم ماه محرم سال ۶۱ق (مصادف با ۲۱ مهر ماه ۵۹ش و ۱۰ اکتبر ۶۸۰م) روزی است که در آن امام حسین (ع) با فرزندان و یارانش در دفاع از اسلام راستین در برابر انحرافات و کج روی های دستگاه بنی امیّه به شهادت رسیدند. امام که به دعوت اهل کوفه از مکه عازم این شهر بود تا رهبری آنان را به عهده گیرد، پیش از رسیدن به کوفه، در کربلا به محاصره نیروهای ابن زیاد در آمد و چون حاضر به تسلیم و بیعت با حکومت فاسد یزید نشد، سپاه کوفه با او جنگیدند. در تعداد یاران امام اختلاف است و بنابر مشهور آنان، به جز زنان و کودکان، ۷۲تن بوده اند. در واقعۀ عاشورا هفت تن از فرزندان امام علی(ع)، که همگی به شهادت رسیدند، پنج تن از فرزندان امام حسن (ع) که سه تن از آن ها شهید شدند، و نیز سه تن از پسران امام حسین (ع) که دو تن از آن ها به جز امام زین العابدین (ع) به شهادت رسیدند، حضور داشتند. امام پیش از جنگ، طی سخنانی خود را به دشمن معرفی و حجت را بر آنان تمام کرد. با آغاز جنگ، ابتدا یاران امام یک به یک جنگیدند و به شهادت رسیدند. نخستین کسی که از بنی هاشم شهید شد، علی بن حسین (علی اکبر) بود و پس از او عبدالله بن مسلم و چند تن دیگر ازجمله قاسم بن حسن شهید شدند. در این جنگ، برادر و پرچمدار امام، حضرت ابوالفضل عباس، نیز که با شهامت و بزرگواری از امام دفاع می کرد، به شهادت رسید. حتی فرزند شیرخوار امام، معروف به علی اصغر، نیز در آغوش پدر شهید شد. آن گاه که همۀ یاران امام شهید شدند، او با خواهرش زینب، پسرش زین العابدین که در آن روز سخت بیمار بود، و فرزندان خردسالش وداع کرد و بر سپاه دشمن تاخت. جنگ تا ظهر عاشورا ادامه داشت و چون زخم های بدن امام فزونی یافت و تشنگی بر او غلبه کرد، بر او تاختند و سرانجام او را به شهادت رساندند. شمر بن ذی الجوشن، و به قولی سنان بن اَنَس، سر امام را از تن جدا کرد. پس از شهادت امام، شمر با گروهی دیگر، با رذالت تمام، خیمه های امام را غارت کرده و آتش زدند، بر جنازۀ شهدا اسب تاختند و سرهای شهیدان را از تن ها جدا و بر نیزه ها کردند. سر امام و سرهای شهدای دیگر را به کوفه نزد عبیدالله بن زیاد فرستادند. واقعۀ عاشورا از بزرگ ترین حوادث تاریخ اسلام است. در این فاجعه که پَستی و قساوت دشمن به نهایت رسید، ایمان و رشادت و پاک بازی امام و یارانش نیز به اوج خود رسید و از این فاجعه حماسه ای جاودان ساخت. شیعیان در دوره های مختلف یاد و خاطرۀ این حماسه را زنده نگه داشتند و عاقبت توانستند عاشورا را به عنوان عظیم ترین روز سوگواری رسمیت دهند. امامان شیعه یاد این روز را زنده می داشتند، مجلس برپا می کردند، بر حسین بن علی (ع) می گریستند، بارگاه آن حضرت را زیارت و به عزاداری او تشویق می کردند. در دورۀ حکومت امویان، عاشورا روز فرخنده ای شمرده می شد و مردم در این روز به شادی می پرداختند. در این دوره و عهد عباسیان، شرایط اجتماعی و سیاسی اجازۀ برگزاری مراسم رسمی و گسترده در سوگ امام حسین (ع) را نمی داد. با وجود ممنوعیت زیارت کربلا و حتی در مواردی قطعِ دست زائران، بسیاری از شیعیان به زیارت مرقد مطهر آن حضرت می شتافتند. از این رو، حاکمان عباسی بارها در تخریب و محو آثار آن کوشیدند، ولی باز این مشهد عظیم زنده و پایدار ماند. عزاداری رسمی و آشکار شیعه برای شهدای کربلا در روز عاشورا، اولین بار در ۳۲۵ق نمودار شد. با قدرت یافتن حکومت شیعی آل بویه در بغداد، معزالدولۀ دیلمی اهل بغداد را به برگزاری مراسم سوگ و عزا برای سیدالشهدا واداشت و دستور داد که بازارها را ببندند، کارها را تعطیل کنند، و زنان سیاهپوش بیرون آیند و به عزاداری بپردازند. زمانی که فاطمیان سقوط کردند و ایوبیان روی کار آمدند، در برخی از کشورهای اسلامی، عاشورا بار دیگر به عنوان روز شادی قلمداد شد. اما در کشورهای شیعه نشین این سنت قرن ها همچنان ادامه داشت و، به ویژه از دورۀ صفویه به بعد، هر سال اهمیت فزون تری یافت. امروزه در ایران، عراق، لبنان، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی شیعیان در روز عاشورا، بازار و کار را تعطیل می کنند و به سوگواری می پردازند؛ در مساجد، تکیه ها، منازل، خیابان ها و کوچه ها مجالس عزا و دسته های سوگواری به راه می اندازند و با ذکر مصایب، دلاوری ها و فداکاری های بی نظیر امام و یارانش، خاطرۀ عاشورا را زنده نگه می دارند و آن را چون مشعلی فروزان در مسیر حق پرستی و احیای آرمان های انسانی و اسلامی سرمشق خود می سازند. نیز ← شهدای_کربلا
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
مصیبت کربلا، اثر استاد محمد مدبر
در فرهنگ تشیّع، روز دهم ماه محرم، یادبود شهادت امام حسین (ع) در واقعۀ کربلا (۶۱ق)، و بزرگ ترین روز عزاداری شیعیان. عاشورا در تاریخ جاهلیت عرب، عید رسمی و ملی بوده است. در آن روزگار، در چنین روزی روزه می گرفتند و شادمانی می کردند. با تشریع روزۀ ماه رمضان در اسلام، آن روزه نسخ شد. روز دَهم ماه محرم سال ۶۱ق (مصادف با ۲۱ مهر ماه ۵۹ش و ۱۰ اکتبر ۶۸۰م) روزی است که در آن امام حسین (ع) با فرزندان و یارانش در دفاع از اسلام راستین در برابر انحرافات و کج روی های دستگاه بنی امیّه به شهادت رسیدند. امام که به دعوت اهل کوفه از مکه عازم این شهر بود تا رهبری آنان را به عهده گیرد، پیش از رسیدن به کوفه، در کربلا به محاصره نیروهای ابن زیاد در آمد و چون حاضر به تسلیم و بیعت با حکومت فاسد یزید نشد، سپاه کوفه با او جنگیدند. در تعداد یاران امام اختلاف است و بنابر مشهور آنان، به جز زنان و کودکان، ۷۲تن بوده اند. در واقعۀ عاشورا هفت تن از فرزندان امام علی(ع)، که همگی به شهادت رسیدند، پنج تن از فرزندان امام حسن (ع) که سه تن از آن ها شهید شدند، و نیز سه تن از پسران امام حسین (ع) که دو تن از آن ها به جز امام زین العابدین (ع) به شهادت رسیدند، حضور داشتند. امام پیش از جنگ، طی سخنانی خود را به دشمن معرفی و حجت را بر آنان تمام کرد. با آغاز جنگ، ابتدا یاران امام یک به یک جنگیدند و به شهادت رسیدند. نخستین کسی که از بنی هاشم شهید شد، علی بن حسین (علی اکبر) بود و پس از او عبدالله بن مسلم و چند تن دیگر ازجمله قاسم بن حسن شهید شدند. در این جنگ، برادر و پرچمدار امام، حضرت ابوالفضل عباس، نیز که با شهامت و بزرگواری از امام دفاع می کرد، به شهادت رسید. حتی فرزند شیرخوار امام، معروف به علی اصغر، نیز در آغوش پدر شهید شد. آن گاه که همۀ یاران امام شهید شدند، او با خواهرش زینب، پسرش زین العابدین که در آن روز سخت بیمار بود، و فرزندان خردسالش وداع کرد و بر سپاه دشمن تاخت. جنگ تا ظهر عاشورا ادامه داشت و چون زخم های بدن امام فزونی یافت و تشنگی بر او غلبه کرد، بر او تاختند و سرانجام او را به شهادت رساندند. شمر بن ذی الجوشن، و به قولی سنان بن اَنَس، سر امام را از تن جدا کرد. پس از شهادت امام، شمر با گروهی دیگر، با رذالت تمام، خیمه های امام را غارت کرده و آتش زدند، بر جنازۀ شهدا اسب تاختند و سرهای شهیدان را از تن ها جدا و بر نیزه ها کردند. سر امام و سرهای شهدای دیگر را به کوفه نزد عبیدالله بن زیاد فرستادند. واقعۀ عاشورا از بزرگ ترین حوادث تاریخ اسلام است. در این فاجعه که پَستی و قساوت دشمن به نهایت رسید، ایمان و رشادت و پاک بازی امام و یارانش نیز به اوج خود رسید و از این فاجعه حماسه ای جاودان ساخت. شیعیان در دوره های مختلف یاد و خاطرۀ این حماسه را زنده نگه داشتند و عاقبت توانستند عاشورا را به عنوان عظیم ترین روز سوگواری رسمیت دهند. امامان شیعه یاد این روز را زنده می داشتند، مجلس برپا می کردند، بر حسین بن علی (ع) می گریستند، بارگاه آن حضرت را زیارت و به عزاداری او تشویق می کردند. در دورۀ حکومت امویان، عاشورا روز فرخنده ای شمرده می شد و مردم در این روز به شادی می پرداختند. در این دوره و عهد عباسیان، شرایط اجتماعی و سیاسی اجازۀ برگزاری مراسم رسمی و گسترده در سوگ امام حسین (ع) را نمی داد. با وجود ممنوعیت زیارت کربلا و حتی در مواردی قطعِ دست زائران، بسیاری از شیعیان به زیارت مرقد مطهر آن حضرت می شتافتند. از این رو، حاکمان عباسی بارها در تخریب و محو آثار آن کوشیدند، ولی باز این مشهد عظیم زنده و پایدار ماند. عزاداری رسمی و آشکار شیعه برای شهدای کربلا در روز عاشورا، اولین بار در ۳۲۵ق نمودار شد. با قدرت یافتن حکومت شیعی آل بویه در بغداد، معزالدولۀ دیلمی اهل بغداد را به برگزاری مراسم سوگ و عزا برای سیدالشهدا واداشت و دستور داد که بازارها را ببندند، کارها را تعطیل کنند، و زنان سیاهپوش بیرون آیند و به عزاداری بپردازند. زمانی که فاطمیان سقوط کردند و ایوبیان روی کار آمدند، در برخی از کشورهای اسلامی، عاشورا بار دیگر به عنوان روز شادی قلمداد شد. اما در کشورهای شیعه نشین این سنت قرن ها همچنان ادامه داشت و، به ویژه از دورۀ صفویه به بعد، هر سال اهمیت فزون تری یافت. امروزه در ایران، عراق، لبنان، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی شیعیان در روز عاشورا، بازار و کار را تعطیل می کنند و به سوگواری می پردازند؛ در مساجد، تکیه ها، منازل، خیابان ها و کوچه ها مجالس عزا و دسته های سوگواری به راه می اندازند و با ذکر مصایب، دلاوری ها و فداکاری های بی نظیر امام و یارانش، خاطرۀ عاشورا را زنده نگه می دارند و آن را چون مشعلی فروزان در مسیر حق پرستی و احیای آرمان های انسانی و اسلامی سرمشق خود می سازند. نیز ← شهدای_کربلا
wikijoo: عاشورا
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] عاشورا (ابهام زدایی). عاشورا در ویکی شیعه به عناوین ذیل اشاره دارد:
wikishia: عاشورا_(ابهام زدایی)
پیشنهاد کاربران
دهم
عاش فی نورا که تبدیل شده به عاشورا
عاشورا برگرفته شده از ریشهٔ �عَشر�، به معنای ده و عاشورا به معنای دهم است. عاشورا دهمین روز از ماه محرم در گاه شماری هجری قمری است. بیشترِ شیعیان به دلیلِ شهادتِ امام حسین در روز ۱۰محرم سال ۶۱ هجری قمری عاشورا را عزا می گیرند و اکثر سنّی ها به دلیل شروع سالِ نوِ قمری، این ماه را شاد برگزار می کنند. بعضی شیعیان این حادثه را موجب شادی و باعثِ دوام و افتخار شیعه می دانند.
حضرت زینب:ما رَاَیتُ اِلّا جَمیلا جز زیبایی چیزی ندیدم
مولوی:چونک ایشان خسرو دین بوده اند، وقتِ شادی شد چو بشکستند بند
علامه حسینی تهرانی:عاشورا به تحقیق روزِشادی ومسرّتِ اهلِ بیت است.
حضرت زینب:ما رَاَیتُ اِلّا جَمیلا جز زیبایی چیزی ندیدم
مولوی:چونک ایشان خسرو دین بوده اند، وقتِ شادی شد چو بشکستند بند
علامه حسینی تهرانی:عاشورا به تحقیق روزِشادی ومسرّتِ اهلِ بیت است.
کلمات دیگر: