بیهوش کنندهٔ عمومی دسته ای از داروها هستند (زیرمجموعه بیهوش کننده) که به صورت برگشت پذیر توانایی از بین بردن هوشیاری را دارند. متخصص بیهوشی از این داروها برای القای بیهوشی یا نگهداری بیهوشی در حین جراحی استفاده می کند. بعضی از این داروها در دوزهای پایین جهت بی دردی استفاده می شوند.
پروپوفول
اتومیدیت
باربیتورات ها مانند تیوپنتال سدیم و متوهگزیتال
بنزودیازپین ها مانند میدازولام
کتامین
داروهایی که به عنوان بیهوش کننده عمومی استفاده می شوند به سه شکل گاز، تبخیر و تزریقی موجود می باشند. قابل بیان است که می توان فقط با استفاده از یک فرم دارویی بیهوشی ایجاد کرد اما معمولاً دو شکل دارو در کنار هم و در ترکیب با هم برای بیهوشی استفاده می شود، به عنوان مثال زمانی که از داروهای تزریقی جهت القای بیهوشی استفاده می شود از داروهای استنشاقی جهت نگهداری بیهوشی استفاده می شود.
این دسته دارویی شامل گازها و مایعات تبخیری معمولاً توسط ماشین بیهوشی به بیمار منتقل می شود. دستگاه بیهوشی معمولاً داروهای استنشاقی را با اکسیژن و هوا ترکیب کرده و در اختیار بیمار که تحت مانیتور است قرار می دهد. بسیاری از ترکیب ها برای بیهوشی استنشاقی استفاده می شد اما امروزه چند دارو به صورت گسترده در حال استفاده می باشند از جمله ایزوفلوران، سووفلوران، دسفلوران که معمولاً این داروها در ترکیب با دی نیتروژن مونوکسید استفاده می شوند. داروهای قدیمی تر در گروه استنشاقی شامل هالوتان، انفلوران و متوکسی فلوران می باشد.
از این دسته دارویی هم می توان به عنوان داروی القای بیهوشی و هم نگهدارنده بیهوشی استفاده کرد. بیشتر متخصصین بیهوشی داروهای تزریقی را به دلیل سرعت بیشتر و عوارض کمتر ترجیح می دهند. تعدادی از داروهای بیهوشی تزریقی که بیشترین استفاده را دارند عبارتند از:
پروپوفول
اتومیدیت
باربیتورات ها مانند تیوپنتال سدیم و متوهگزیتال
بنزودیازپین ها مانند میدازولام
کتامین
داروهایی که به عنوان بیهوش کننده عمومی استفاده می شوند به سه شکل گاز، تبخیر و تزریقی موجود می باشند. قابل بیان است که می توان فقط با استفاده از یک فرم دارویی بیهوشی ایجاد کرد اما معمولاً دو شکل دارو در کنار هم و در ترکیب با هم برای بیهوشی استفاده می شود، به عنوان مثال زمانی که از داروهای تزریقی جهت القای بیهوشی استفاده می شود از داروهای استنشاقی جهت نگهداری بیهوشی استفاده می شود.
این دسته دارویی شامل گازها و مایعات تبخیری معمولاً توسط ماشین بیهوشی به بیمار منتقل می شود. دستگاه بیهوشی معمولاً داروهای استنشاقی را با اکسیژن و هوا ترکیب کرده و در اختیار بیمار که تحت مانیتور است قرار می دهد. بسیاری از ترکیب ها برای بیهوشی استنشاقی استفاده می شد اما امروزه چند دارو به صورت گسترده در حال استفاده می باشند از جمله ایزوفلوران، سووفلوران، دسفلوران که معمولاً این داروها در ترکیب با دی نیتروژن مونوکسید استفاده می شوند. داروهای قدیمی تر در گروه استنشاقی شامل هالوتان، انفلوران و متوکسی فلوران می باشد.
از این دسته دارویی هم می توان به عنوان داروی القای بیهوشی و هم نگهدارنده بیهوشی استفاده کرد. بیشتر متخصصین بیهوشی داروهای تزریقی را به دلیل سرعت بیشتر و عوارض کمتر ترجیح می دهند. تعدادی از داروهای بیهوشی تزریقی که بیشترین استفاده را دارند عبارتند از:
wiki: بیهوش کننده عمومی