ابن جریج

[ویکی شیعه] ابن جُرَیج، عبدالملک بن عبدالعزیز بن جریج مکنّی به ابوالولید و ابوخالد (۸۰-۱۵۰ یا ۱۵۱ق /۶۹۹-۷۶۷ یا ۷۶۸م )، محدث، فقیه، حافظ قرآن، قاری و مفسرِ مکی است. وی رومی الاصل است و او را فقیه الحرم یا شیخ الحرم نیز خوانده اند. شیخ طوسی او را در شمار اصحاب امام صادق (ع) نام برده با این حال در مورد مذهب وی، میان علمای امامیه اختلافاتی وجود دارد. در تاریخ تولد و وفات وی اختلاف است.
پدرش جریج، بردۀ ام حبیب _دختر جبیر و همسر عبدالعزیز بن عبدالله بن خالد بن اسید بن ابی العیص بن امیه _ بود و به این جهت، به او ولاءِ عبدالعزیز نسبت داده اند. و ابن جریج را مولای ابن امیة خالد قرشی یا مولای خالد بن عتاب بن اسیدیا مولای آل اسید بن ابی العیص بن امیه می نامیدند.