پوآبی. پوآبی که به زبان اکدی به معنی «حرف پدرم» است، فردی مهم در شهر اور سومریان در دورهٔ نخستین شاهان سومری بود (۲۶۰۰ سال پیش از میلاد). لئونارد وولی به اشتباه نام او را شوباد فهمیده بود. پوآبی با نام ملکه یا شهبانو مشهور است. مقام پوآبی در حکومت هنوز کاملاً روشن نیست چندین مهر استوانه ای در آرامگاه او پیدا شده است که از او با نام های نین و اِرِش یاد شده که آنها می توانند به معنی شهبانو یا کشیش باشند. به هر حال روشن است که پوآبی نقش فرهنگی و اجتماعی مهمی در حکومت سومر داشته است.
باستان شناس بریتانیایی، لئونارد وولی نخستین کسی بود که آرامگاه پوآبی را شناسایی کرد آنها در فاصلهٔ سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۴ در کاوش هایشان آرامگاه پوآبی و نزدیک به ۱۸۰۰ تن دیگر را در گورستان شاهی اور شناسایی کردند. آرامگاه پوآبی بسیار ویژه و مهم بود، نه به این خاطر که اثاث قبر آن بسیار با کیفیت و فراوان بود بلکه به این دلیل که غارتگران به سراغ آرامگاه او نرفته بودند و آرامگاه در طول هزاران سال دست نخورده مانده بود. از جمله اثاث قبر پوآبی می توان به کلاه های سنگین و شگفت زرین که از برگ های زرین ساخته شده بود، حلقه ها، بشقاب ها، چنگ، یک کلهٔ گاو نر که از لاجورد و زر ساخته شده بود، گردنبند، کمربند، دستبند و حلقه هایی که با دانه های لاجورد تزئین شده بود، ارابه که با تصویر سر شیر مادهٔ نقره ای تزئین شده بود.
پوآبی با ۵۲ تن دیگر شامل نگهبانان، اسب ها، شیرها، یک ارابه و چندین تن دیگر به خاک سپرده شده بود. از دید لئونارد وولی، مستخدمانی که با پوآبی به خاک سپرده شده بودند زهر خورده بودند یا به آنها خورانده شده بود تا در جهان دیگر در خدمت او باشند. اسکن هایی که اخیراً صورت گرفته نشان می دهد برخی از افرادی که قربانی شده اند با زور و خشونت کشته شده اند احتمالاً یک ابزار نوک تیز سنگین باعث شکستگی های ایجاد شده در جمجمه آنها و درنتیجه مرگشان شده است. همچنین یک چکش کوچک در آرامگاه پیدا شده است. علاوه بر این شنگرف و بقایای بخار جیوه در آرامگاه دیده شده است که می تواند برای به تأخیر انداختن فساد جنازه ها و ادامهٔ مراسم خاکسپاری بوده باشد.
جنازه ها در آرامگاه به صورت خم شده و در حالتی غیرطبیعی گذاشته شده بودند گویی که هر جنازه سرش را روی پای دیگری گذاشته و در آرامش است. گاهی سر جنازه در جهتی گذاشته شده که زخمی که بر سر وارد شده پنهان شود. گاهی هم کلاه-خود یا پارچه هایی به دور سر قربانیان پیچیده شده است که گویی آنها بیرون آرامگاه کشته شده اند بعد بر آنها لباس پوشانده شده است، مراسم انجام گرفته و دست آخر کنار پوآبی به خاک سپرده شده اند.
باستان شناس بریتانیایی، لئونارد وولی نخستین کسی بود که آرامگاه پوآبی را شناسایی کرد آنها در فاصلهٔ سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۴ در کاوش هایشان آرامگاه پوآبی و نزدیک به ۱۸۰۰ تن دیگر را در گورستان شاهی اور شناسایی کردند. آرامگاه پوآبی بسیار ویژه و مهم بود، نه به این خاطر که اثاث قبر آن بسیار با کیفیت و فراوان بود بلکه به این دلیل که غارتگران به سراغ آرامگاه او نرفته بودند و آرامگاه در طول هزاران سال دست نخورده مانده بود. از جمله اثاث قبر پوآبی می توان به کلاه های سنگین و شگفت زرین که از برگ های زرین ساخته شده بود، حلقه ها، بشقاب ها، چنگ، یک کلهٔ گاو نر که از لاجورد و زر ساخته شده بود، گردنبند، کمربند، دستبند و حلقه هایی که با دانه های لاجورد تزئین شده بود، ارابه که با تصویر سر شیر مادهٔ نقره ای تزئین شده بود.
پوآبی با ۵۲ تن دیگر شامل نگهبانان، اسب ها، شیرها، یک ارابه و چندین تن دیگر به خاک سپرده شده بود. از دید لئونارد وولی، مستخدمانی که با پوآبی به خاک سپرده شده بودند زهر خورده بودند یا به آنها خورانده شده بود تا در جهان دیگر در خدمت او باشند. اسکن هایی که اخیراً صورت گرفته نشان می دهد برخی از افرادی که قربانی شده اند با زور و خشونت کشته شده اند احتمالاً یک ابزار نوک تیز سنگین باعث شکستگی های ایجاد شده در جمجمه آنها و درنتیجه مرگشان شده است. همچنین یک چکش کوچک در آرامگاه پیدا شده است. علاوه بر این شنگرف و بقایای بخار جیوه در آرامگاه دیده شده است که می تواند برای به تأخیر انداختن فساد جنازه ها و ادامهٔ مراسم خاکسپاری بوده باشد.
جنازه ها در آرامگاه به صورت خم شده و در حالتی غیرطبیعی گذاشته شده بودند گویی که هر جنازه سرش را روی پای دیگری گذاشته و در آرامش است. گاهی سر جنازه در جهتی گذاشته شده که زخمی که بر سر وارد شده پنهان شود. گاهی هم کلاه-خود یا پارچه هایی به دور سر قربانیان پیچیده شده است که گویی آنها بیرون آرامگاه کشته شده اند بعد بر آنها لباس پوشانده شده است، مراسم انجام گرفته و دست آخر کنار پوآبی به خاک سپرده شده اند.
wiki: پوآبی