میخائیل هشتم با عنوان کامل میخائیل هشتم پالایولوگوس(به یونانی: Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος, Mikhaēl VIII Palaiologos)(به انگلیسی: Michael VIII Palaiologos) (زادهٔ ۱۲۲۴ یا ۱۲۲۵ — درگذشتهٔ ۱۱ دسامبر ۱۲۸۲) امپراتور نیقیه از ۱۲۵۹ تا ۱۲۶۱ و سپس امپراتور بیزانس از ۱۲۶۱ تا هنگام مرگش در ۱۲۸۲ بود. میخائیل با آزادسازی قسطنطنیه از اشغال لاتین ها توانست امپراتوری بیزانس را احیا نموده و دودمان پالایولوگی را پایه گذاری نماید.
«Michael VIII». Columbia Encyclopedia / answers.com. دریافت شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۱.
Deno John Geanakoplos. «Michael VIII Palaeologu». Encyclopædia Britannica. دریافت شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۱.
خانوادهٔ میخائیل یکی از قدرتمندترین اشراف زادگان بیزانس بودند و خود او در دوران فرمانروایی دودمان لاسکاری در امپراتوری نیقیه که پس از اشغال قسطنطنیه در چهارمین جنگ صلیبی پایه گذاری شده بود به امتیازاتی دست یافت. میخائیل از محبوبیت بالایی در بین دیگر اشراف زادگان برخوردار بود با این حال او فردی غیرقابل اعتماد و تشنهٔ قدرت بود که چندین بار علیه امپراتوران وقت نیقیه، تئودور دوم لاسکاریس و ژان سوم دوکاس واتاتزس دسیسه چینی نمود.
پس از مرگ تئودور دوم پسر خردسالش با عنوان ژان چهارم لاسکاریس در ۱۲۵۸ بر تخت امپراتوری نیقیه نشست و نایب السلطنتی او را دیوان سالار ژرژ موزالون برعهده گرفت. با این حال دیری نپایید که موزالون در همان سال به قتل رسید و میخائیل نایب السلطنهٔ امپراتور جوان شد. او یک سال بعد در ۱۲۵۹ با عنوان میخائیل هشتم و به عنوان امپراتور مشترک با ژان چهارم تاجگذاری کرد. بدین ترتیب قدرت عملاً در دستان میخائیل قرار گرفت و ژان چهارم به حاشیه رانده شد.
میخائل در پاییز ۱۲۵۹ توانست در نبرد مهم پلاگونیا، ائتلاف خطرناک مانفرد، شاه سیسیل با شاهزادهٔ لاتینی آخیا و فرماندار یونانی اپیروس که رقیب میخائیل به شمار می رفت را شکست دهد. او سپس در ژوئیهٔ ۱۲۶۱ به امپراتوری لاتینی قسطنطنیه لشکر کشید و توانست با شکست بالدوین دوم، پایتخت را در ۱۵ اوت همان سال بازپس گرفته و امپراتوری بیزانس را دوباره احیا نماید. به دنبال کسب این پیروزی افتخارآمیز، میخائل بار دیگر در قسطنطنیه و این بار به عنوان امپراتور بیزانس تاجگذاری کرد و بدون توجه به ژان چهارم که هنوز در نیقیه بود پسرش را نیز به فرمانروایی مشترک با خود رساند. او سپس فرمان به کور کردن چشمان ژان ۱۱ ساله داد و او را به صومعه ای تبعید نمود. بدین ترتیب دودمان لاسکاری به پایان دوران خود رسید و میخائل پایه گذار دودمان جدیدی با عنوان پالایولوگی شد.
«Michael VIII». Columbia Encyclopedia / answers.com. دریافت شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۱.
Deno John Geanakoplos. «Michael VIII Palaeologu». Encyclopædia Britannica. دریافت شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۱.
خانوادهٔ میخائیل یکی از قدرتمندترین اشراف زادگان بیزانس بودند و خود او در دوران فرمانروایی دودمان لاسکاری در امپراتوری نیقیه که پس از اشغال قسطنطنیه در چهارمین جنگ صلیبی پایه گذاری شده بود به امتیازاتی دست یافت. میخائیل از محبوبیت بالایی در بین دیگر اشراف زادگان برخوردار بود با این حال او فردی غیرقابل اعتماد و تشنهٔ قدرت بود که چندین بار علیه امپراتوران وقت نیقیه، تئودور دوم لاسکاریس و ژان سوم دوکاس واتاتزس دسیسه چینی نمود.
پس از مرگ تئودور دوم پسر خردسالش با عنوان ژان چهارم لاسکاریس در ۱۲۵۸ بر تخت امپراتوری نیقیه نشست و نایب السلطنتی او را دیوان سالار ژرژ موزالون برعهده گرفت. با این حال دیری نپایید که موزالون در همان سال به قتل رسید و میخائیل نایب السلطنهٔ امپراتور جوان شد. او یک سال بعد در ۱۲۵۹ با عنوان میخائیل هشتم و به عنوان امپراتور مشترک با ژان چهارم تاجگذاری کرد. بدین ترتیب قدرت عملاً در دستان میخائیل قرار گرفت و ژان چهارم به حاشیه رانده شد.
میخائل در پاییز ۱۲۵۹ توانست در نبرد مهم پلاگونیا، ائتلاف خطرناک مانفرد، شاه سیسیل با شاهزادهٔ لاتینی آخیا و فرماندار یونانی اپیروس که رقیب میخائیل به شمار می رفت را شکست دهد. او سپس در ژوئیهٔ ۱۲۶۱ به امپراتوری لاتینی قسطنطنیه لشکر کشید و توانست با شکست بالدوین دوم، پایتخت را در ۱۵ اوت همان سال بازپس گرفته و امپراتوری بیزانس را دوباره احیا نماید. به دنبال کسب این پیروزی افتخارآمیز، میخائل بار دیگر در قسطنطنیه و این بار به عنوان امپراتور بیزانس تاجگذاری کرد و بدون توجه به ژان چهارم که هنوز در نیقیه بود پسرش را نیز به فرمانروایی مشترک با خود رساند. او سپس فرمان به کور کردن چشمان ژان ۱۱ ساله داد و او را به صومعه ای تبعید نمود. بدین ترتیب دودمان لاسکاری به پایان دوران خود رسید و میخائل پایه گذار دودمان جدیدی با عنوان پالایولوگی شد.
wiki: میخائیل هشتم