اورلاندو گیبونز (به انگلیسی: Orlando Gibbons) (زاده ۲۵ دسامبر ۱۵۸۳ در آکسفورد - درگذشت به ۵ ژوئن ۱۶۲۵ در کانتربوری) شاعر و آهنگساز انگلیسی بود.
ویلیام برد
پس از آنکه گیبونز تحصیل موسیقی را به عنوان یک خواننده کُر در کینگز کالج (کمبریج) به پایان برد، در سال ۱۶۰۴ به نوازندگی ارگ در کلیسای پادشاهی رسید. در ۱۶۲۳ او ارگ زن در کلیسای وست مینستر لندن شد. به خاطر استعداد شگرفش در نواختن ابزارهای موسیقی، به او لقب «دست طلای دوران خود» داده شد.
بیشتر شهرت گیبونز به خاطر قطعه سازی هایش برای موسیقی مجلسی (به ویژه قطعه هایی برای هارپسیکورد) و کارهای آواییش است که برای متن های آیین پروتستان نوشته می شدند. او همچنین قطعه هایی آوایی نامداری با نام جیغ های لندن نوشت.
گلن گولد برای گیبونز بالاترین درجه ها را قائل بود و بسیاری از آثار او را بازآفرینی کرد.
ویلیام برد
پس از آنکه گیبونز تحصیل موسیقی را به عنوان یک خواننده کُر در کینگز کالج (کمبریج) به پایان برد، در سال ۱۶۰۴ به نوازندگی ارگ در کلیسای پادشاهی رسید. در ۱۶۲۳ او ارگ زن در کلیسای وست مینستر لندن شد. به خاطر استعداد شگرفش در نواختن ابزارهای موسیقی، به او لقب «دست طلای دوران خود» داده شد.
بیشتر شهرت گیبونز به خاطر قطعه سازی هایش برای موسیقی مجلسی (به ویژه قطعه هایی برای هارپسیکورد) و کارهای آواییش است که برای متن های آیین پروتستان نوشته می شدند. او همچنین قطعه هایی آوایی نامداری با نام جیغ های لندن نوشت.
گلن گولد برای گیبونز بالاترین درجه ها را قائل بود و بسیاری از آثار او را بازآفرینی کرد.
wiki: اورلاندو گیبونز