استقرای مغالطی

[ویکی فقه] استقرای مغالطی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای استقرای ناقص با ادعای قطعیت و کلیت است.
هر گاه حکم کلی از طریق بررسی پاره ای از جزئیات به دست آید و با ادعای قطعیت در برهان استفاده شود، مغالطه استقرائی صورت گرفته است، زیرا استقرای ناقص افاده یقین نمی کند، در صورتی که برهان باید بر یقینیات مبتنی باشد.خواجه درباره استقرای مغالطی می گوید: «استقرای ناقص در جدل بسیار افتد، ولیکن آنجا دعوی حصر جزئیات کنند و وقوعش در جدل مغالطه نبود، اما در برهان مغالطه بود».