طواسین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طواسین. [ طَ] ( ع اِ ) ج ِ طس ( ج ِ طس ، صواب ذوات طواسین است ). ( منتهی الارب ). سورتهای مسمی به طس یعنی الطاء اشارت است به طهارت قدس الهی و السین عبارت است از سنائی لایتناهی ̍ و قیل الطاء طلب روندگان راه و السین سلامت قلوب از ماسوی اﷲ، و یقول ایزد سبحانه و تعالی سوگند یاد کرده به طوبی ، درخت بهشت و سدرةالمنتهی. ( آنندراج ).
دانشنامه آزاد فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] طواسین به سوره هایی گفته می شود که با «طس» شروع می شوند. مانند: سوره شعراء، سوره نمل، سوره قصص.
سایت اندیشه قم
...
سایت اندیشه قم
...
wikifeqh: شعراء و قصص که با «طسم» و سوره نمل که با «طس» شروع می شوند.
طواسین، نامی است برای سوره های شعراء و قصص که با «طسم» و سوره نمل که با «طس» شروع می شوند.
طواسین، نامی است برای سوره های شعراء و قصص که با «طسم» و سوره نمل که با «طس» شروع می شوند.
wikishia: طواسین
کلمات دیگر: