کلمه جو
صفحه اصلی

سوره نمل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام دیگر سوره نمل، سوره حضرت سلیمان علیه السلام بوده و این سوره بیست و هفتمین سوره قرآن است.
خداوند در آیه ۱۸ به عبور حضرت سلیمان از وادی مورچگان همراه با سپاه جن و انس و پرندگان - که مسخَّر فرمان او بودند - اشاره و توجه مردم را به عظمت آفرینش در مورچه معطوف می کند. به دلیل ذکر داستان حضرت سلیمان، این سوره به نام «سلیمان» هم نقل شده است. علاوه بر «نمل» و «سلیمان»، «طس» نیز نامیده شده است.علاوه بر این سوره، سوره های بقره، انعام، عنکبوت، نحل و فیل نیز در قرآن به تناسب موضوعات آن ها به اسم حیوانات نامگذاری شده اند.
مفاد سوره نمل
در این سوره برای تدبر و عبرت از تاریخ، سرگذشت انبیا و موضعگیری مشرکان مکه و مشرکان سابق را در امت های گذشته و نیز فرجام کار مؤمنان و مخالفان را بیان می کند.
غرض سوره نمل
به طوری که از آیات صدر سوره و پنج آیه آخر آن بر می آید غرض این سوره این است که مردم را بشارت و انذار دهد و به همین منظور، مختصری از داستان های موسی، داود، سلیمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذکر نموده و در دنبال آن پاره ای از اصول معارف مانند وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت و مانند معاد را ذکر نموده است..
ویژگی های سوره نمل
...


کلمات دیگر: