ربوبیت

ربوبت، الوهیت، خدایی، پروردگاری
( مصدر ) خدایی خداوندی پروردگاری الوهیت : [[ فرمان ادعای ربوبیت کرد ]] .
مالک و رب شدن

(رُ یَّ ) [ ع . ربوبیة ] (مص جع . ) خدایی ، خداوندی ، پروردگاری .

ربوبیت. [ رُ بی ْ ی َ ]( از ع ، اِمص ) الوهیت و خدایی. ( ناظم الاطباء ). خدایی و پروردگاری. ( آنندراج ). مقابل عبودیت. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). خداوندی. ( السامی فی الاسامی ). خدایی. ( دهار ). زمخشری گوید: ربوبیت نزد صوفیه اسم است مرتبه ٔمقتضه نامهایی را که موجودات طالب آن میباشند از اینرو در تحت اسم رب این نامها نیز مندرج باشند مانندعلیم ، سمیع، بصیر، قیوم و ملک و مانند آن ، چه علیم معلومی را اقتضا کند و مرید مرادی را طالب باشد و قادر مقدوری را خواهد. اسمایی که در تحت اسم رب مندرجست اسماء مشترکی است که مفاهیم آن بین خدا و خلق مشترک باشد، مانند علیم که میگویی : یعلم نفسه و خلقه ، و همچنین اسماء مختص بخلق مانند قادر که میگویی : خلق الموجودات و نگویی خلق نفسه ، و این اسماء مختص بخلق را اسماع فعلیه نامند. فرق بین اسم ملک و رب آن است که ملک اسمیست مر مرتبه ای را که تحت آن اسماء فعلیه قرار یافته و رب اسمی است مرتبه ای را که تحت آن اسماءمختص و مشترک قرار دارد، فرق بین اﷲ و رب آن است که اﷲ اسمی است مرتبه ذاتیه جامعه حقایق موجودات رااز عالم بالا تا عالم زیرین ، از اینرو رحمان تحت حیطه اسم اﷲ، و رب تحت حیطه اسم رحمان ، و ملک تحت حیطه اسم رب قرار یافته ، پس ربوبیت مقام عرش را که فوقیت است دارد یعنی مظهری است که ظاهر شده است در او و به او، رحمن بسوی موجودات. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ): التفرد بالربوبیته الی کم لکل من خلقه من البقاء بمدة معلومة. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 258 ).
هرچه بیند دل و طبع از صنعش
به ربوبیت او راهبر است.و در حضرت ربوبیت به عرض دادن حاجت مواظبت نمایم. ( سندبادنامه ص 203 ). || سلطنت. || برترین قدرت و توانایی. ( ناظم الاطباء ).

---

ربوبیة. [رُ بی ْ ی َ ] ( ع مص ) مالک و رب شدن. ( منتهی الارب ).

الوهیت، خدایی، پروردگاری.