کلمه جو
صفحه اصلی

توحید


مترادف توحید : اقرار به یگانگی خدا کردن، ایمان به وحدانیت خدا داشتن، به یکتایی خدا ایمان آوردن، خدا را یگانه دانستن، یکی شمردن، یگانه کردن

برابر پارسی : یکتا پرستی، یکتاپرستی، یگانگی، یگانه پرستی

فارسی به انگلیسی

monotheism, belief in a single God, unification


unification, monotheism

فارسی به عربی

ایمان بالله

فرهنگ اسم ها

اسم: توحید (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: to (w) hid) (فارسی: توحيد) (انگلیسی: towhid)
معنی: یگانه دانستن خداوند، یکتاپرستی، ( در ادیان ) یگانه دانستن خدا، اقرار به یگانگی خداوند، اخلاص، ( در تصوف ) مرحله ای از سلوک در آن، سالک ذهن خود را از هر چه غیر حق است، خالی می کند و جز به خداوند به چیزی توجه ندارد، ( اَعلام ) نام شهری در شهرستان شیروان و چرداول در استان ایلام

(تلفظ: to(w)hid) (عربی) (در ادیان) یگانه دانستن خدا ؛ اقرار به یگانگی خداوند ،یکتا پرستی ؛ اخلاص؛ (در تصوف) مرحله‌ای از سلوک در آن ، سالک ذهن خود را از هر چه غیر حق است، خالی می‌کند و جز به خداوند به چیزی توجه ندارد .


مترادف و متضاد

monotheism (اسم)
توحید، یکتا پرستی، اعتقاد به خدای واحد

theism (اسم)
توحید، خدا شناسی، اعتقاد بخدا، یزدان گرایی

اقرار به یگانگی خدا کردن، ایمان به وحدانیت خدا داشتن، به یکتایی‌خدا ایمان آوردن، خدا را یگانه دانستن


یکی‌شمردن


یگانه کردن، یگانه دانستن


۱. اقرار به یگانگی خدا کردن، ایمان به وحدانیت خدا داشتن، به یکتاییخدا ایمان آوردن، خدا را یگانه دانستن
۲. یکیشمردن
۳. یگانه کردن، یگانه دانستن


فرهنگ فارسی

اعتقاد به یگانگی خدا


( سوره توحید ) سوره قل هو الله احد در قر آن سوره اخلاص مکیه. ۴ آیه .
یگانه گردانیدن، یکتاقراردادن، ایمان آوردن
۱ - ( مصدر ) یکتا کردن یگانه کردن . ۲ - خدا را یگانه دانستن . ۳ - ( اسم ) اقرار بیگانگی خدای .
سوره ... سوره اخلاص . سوره قل هو الله احد . سوره یکصد و دوازدهم از قر آن کریم و آن مکیه است به چهار آیت .

فرهنگ معین

(تُ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - یکتا کردن . ۲ - خدا را یگانه دانستن .

لغت نامه دهخدا

توحید. [ ت َ ] ( ع مص ) یگانه گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یکی کردن. ( دهار ). در لغت ، حکم به واحد بودن شی است. ( از تعریفات جرجانی ). || یکی گفتن.( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ). یکی دانستن و یکی گفتن خدای را و گرویدن به یگانگی او تعالی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یکی گفتن و یکی دانستن و یکی در دل اعتقاد کردن. ( آنندراج ). یگانگی و اقرار به وحدانیت خدای تعالی جل شأنه. ( ناظم الاطباء ). به خدای یگانه ایمان داشتن. یگانه پرستی. یکتاپرستی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). علم به اینکه او [خدا] یکتاست. ( از تعریفات جرجانی ) :
ز جنی سخن گفت و از آدمی
ز گفتار پیغمبر هاشمی
ز توحید و قرآن و وعد و وعید
ز تهدید و از رسمهای جدید.
فردوسی.
سخن هیچ بهتر ز توحید نیست
به ناگفتن و گفتن ، ایزد یکی است.
فردوسی.
وآنانکه مفسدان جهانند و مرتدان
از ملت محمد و توحید کردگار.
منوچهری.
توحید تو تمام بدو گردد
دانستی ار تو واحد یکتا را.
ناصرخسرو.
آنها که نشنوند سخن زین پیمبران
نزدیک اهل حکمت و توحید کافرند.
ناصرخسرو.
از ثنای تو خرک بی خبر است
همچنان چون ثنوی از توحید.
سوزنی.
فرمانْت حرز توحید، اندر میان جانها
جان بر میان زمانه از بهر امتثالش.
خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 230 ).
علم تعطیل مشنوید از غیر
سرّ توحید را خلل منهید.
خاقانی.
خلق تو اکسیر عدل ، نطق تو تفسیر عقل
مدح تو توحید محض ،خصم تو مخصوص ذم.
خاقانی.
در توحید زن کآوازه داری
چرا رسم مغان را تازه داری ؟
نظامی.
|| در اصطلاح سالکان ، تخلیص دل و تجرید او از آگاهی به غیر حق سبحانه و تعالی... ( آنندراج ) : طریق درویشان ذکر است و شکر و خدمت و طاعت وایثار و قناعت و توحید و توکل.... ( گلستان ).
امید و هراسش نباشد ز کس
بر اینست بنیاد توحید و بس.
سعدی ( گلستان ).
روی از خدا به هرچه کنی شرک خالص است
توحید محض کز همه رو در خدا کنیم.
سعدی.
|| ( اصطلاح فلسفه ) توحید در لغت یگانه کردن و به یگانگی وصف نمودن و علم توحید علمی است که بدان شناخته شود که غیر خدا وجود حقیقی نیست و اشیاء مظاهر اویند و علم به تفرید وجود محض است و به معنای یگانه دانستن پروردگار است و تنزیه خداست از حدثان و از شریک و بالاخره حکم کردن بر یگانگی خداست اندر ذات و صفات و افعال... و توحید را اقسام و انواع و مراتبی است از این قرار: توحید اخص الخواص ، توحید افعالی ، توحید الهی ، توحید حالی ، توحید خاص ، توحید خواص ، توحید ذاتی ، توحید شهودی ، توحید صفاتی ، توحید علمی ، توحید عیانی ، توحید عیانی کشفی. ( از فرهنگ علوم عقلی ).

توحید. [ ت َ ] (اِخ ) (سوره ٔ...) سوره ٔ اخلاص . سوره ٔ قل هو اﷲ احد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). سوره ٔ یکصدودوازدهم از قرآن کریم و آن مکیه است با چهار آیت . رجوع به اخلاص شود.


توحید. [ ت َ ] (ع مص ) یگانه گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکی کردن . (دهار). در لغت ، حکم به واحد بودن شی ٔ است . (از تعریفات جرجانی ). || یکی گفتن .(تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار). یکی دانستن و یکی گفتن خدای را و گرویدن به یگانگی او تعالی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکی گفتن و یکی دانستن و یکی در دل اعتقاد کردن . (آنندراج ). یگانگی و اقرار به وحدانیت خدای تعالی جل شأنه . (ناظم الاطباء). به خدای یگانه ایمان داشتن . یگانه پرستی . یکتاپرستی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). علم به اینکه او [خدا] یکتاست . (از تعریفات جرجانی ) :
ز جنی سخن گفت و از آدمی
ز گفتار پیغمبر هاشمی
ز توحید و قرآن و وعد و وعید
ز تهدید و از رسمهای جدید.

فردوسی .


سخن هیچ بهتر ز توحید نیست
به ناگفتن و گفتن ، ایزد یکی است .

فردوسی .


وآنانکه مفسدان جهانند و مرتدان
از ملت محمد و توحید کردگار.

منوچهری .


توحید تو تمام بدو گردد
دانستی ار تو واحد یکتا را.

ناصرخسرو.


آنها که نشنوند سخن زین پیمبران
نزدیک اهل حکمت و توحید کافرند.

ناصرخسرو.


از ثنای تو خرک بی خبر است
همچنان چون ثنوی از توحید.

سوزنی .


فرمانْت حرز توحید، اندر میان جانها
جان بر میان زمانه از بهر امتثالش .

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 230).


علم تعطیل مشنوید از غیر
سرّ توحید را خلل منهید.

خاقانی .


خلق تو اکسیر عدل ، نطق تو تفسیر عقل
مدح تو توحید محض ،خصم تو مخصوص ذم .

خاقانی .


در توحید زن کآوازه داری
چرا رسم مغان را تازه داری ؟

نظامی .


|| در اصطلاح سالکان ، تخلیص دل و تجرید او از آگاهی به غیر حق سبحانه و تعالی ... (آنندراج ) : طریق درویشان ذکر است و شکر و خدمت و طاعت وایثار و قناعت و توحید و توکل .... (گلستان ).
امید و هراسش نباشد ز کس
بر اینست بنیاد توحید و بس .

سعدی (گلستان ).


روی از خدا به هرچه کنی شرک خالص است
توحید محض کز همه رو در خدا کنیم .

سعدی .


|| (اصطلاح فلسفه ) توحید در لغت یگانه کردن و به یگانگی وصف نمودن و علم توحید علمی است که بدان شناخته شود که غیر خدا وجود حقیقی نیست و اشیاء مظاهر اویند و علم به تفرید وجود محض است و به معنای یگانه دانستن پروردگار است و تنزیه خداست از حدثان و از شریک و بالاخره حکم کردن بر یگانگی خداست اندر ذات و صفات و افعال ... و توحید را اقسام و انواع و مراتبی است از این قرار: توحید اخص الخواص ، توحید افعالی ، توحید الهی ، توحید حالی ، توحید خاص ، توحید خواص ، توحید ذاتی ، توحید شهودی ، توحید صفاتی ، توحید علمی ، توحید عیانی ، توحید عیانی کشفی . (از فرهنگ علوم عقلی ).
- اهل توحید، اصحاب عدل و توحید ؛ معتزله . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به خاندان نوبختی اقبال شود.
- کلمه ٔ توحید ؛ لااله الااﷲ است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
رجوع به دیگر ترکیبهای این کلمه در جای خود شود.

فرهنگ عمید

۱. یگانه گردانیدن، یکتا قرار دادن.
۲. خدا را یگانه دانستن، به یگانگی خدا ایمان آوردن.
۳. (اسم ) (تصوف ) مرحله ای که سالک به چیزی غیر از خداوند توجهی ندارد.
۴. (اسم ) سورۀ صدودوازدهم قرآن کریم، دارای ۴ آیه، مکی، اخلاص.

دانشنامه عمومی

توحید یا یکتاپرستی از ارکان شماری از ادیان است.
توحید (اسلام)
توحید (سوره)
تونل توحید اسم یک تونل در تهران پایتخت ایران.
میدان توحید
توحید (شهر)
توحید (روستا)
توحید (فیلم)
توحید (چرداول). توحید شهری است به مرکزیت بخش هلیلان شهرستان چرداول استان ایلام ایران. در سال ۱۳۹۱ شهر کهره به این شهر الحاق شد زبان مردم این شهر لکی است..
اطلس گیتاشناسی استان های ایران، تهران: مؤسسهٔ جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.

توحید (سوره). سوره توحید یا اخلاص یک سوره مکی است که دارای ۴ آیه است. توحید در مصحف عثمانی سوره ۱۱۲ است و در جزء سی ام قرار دارد و از حیث ترتیب نزول بر اساس نظر محمد هادی معرفت مبتنی بر روایت ابن عباس سوره ۲۲ است.
ترجمهٔ فارسی
این سوره در پاسخ به پرسش یهودیان دربارهٔ خدا نازل شده است.
این سوره در میان فقها و متکلمان به «توحید» و در میان قاریان و مفسران به «اخلاص» معروف است. علاوه بر آن ۱۹ نام دیگر برایش برشمرده اند که جز نام «صمد» عمدتاً در منابع اشتهار چندانی ندارد. این سوره در نزد محمد، پیامبر اسلام، اهل بیت، صحابه و محدثان به سوره «قل هو الله احد» معروف بوده است. از آن رو که اغلب در نماز بعد از سوره فاتحه قرائت می شود، وقتی که به طور مطلق بدون ذکر نام خاص سوره، کلمه سوره استعمال می شود برای اشاره به این سوره است.
کلمه اخلاص به معنی «خالص کردن» است.

توحید (شهر). توحید شهری است در بخش هلیلان شهرستان چرداول استان ایلام ایران. در سال ۱۳۹۱ شهر کهره به این شهر الحاق شد.

دانشنامه آزاد فارسی

توحید (monotheism)
(یا: یگانه پرستی؛ یکتاپرستی) اعتقاد به وجودِ خدایی واحد، در مقابل چندخدایی. یهودیت، مسیحیت، و اسلام ادیان توحیدی اند. توحید اصلی ترین تعلیم اعتقادی اسلام است و در طول تاریخ اندیشۀ اسلامی، از منظرهای گوناگون مورد بحث قرار گرفته است. در احادیث معصومین (ع) به ویژه تعالیم امام علی (ع) مباحث بسیار دقیق در این زمینه وجود دارد. بر این اساس، مراد از وحدت خداوند، وحدت عددی نیست بلکه، همچنان که ملاصدرا در حکمت متعالیۀ خود گفته است، وحدت حقۀ حقیقیه است و مراد از آن این است که وجود نامتناهی تعدد بردار نیست. واژۀ توحید در قرآن به کار نرفته، اما پاره ای از واژگان هم خانوادۀ آن، مانند «احد»، فقط در حق خداوند به کار رفته است. قرآن با طرح مسئلۀ توحید در فضای بت پرستی زمان ظهور اسلام، آیین توحیدی و سنّت ابراهیمی را احیا کرد و آن را سنگ بنای جهان بینی خود قرار داد. قرآن کریم همه گناهان، جز شرک را که نقطۀ مقابل توحید است، مشمول غفران الهی می داند (نساء، ۴۸، ۱۱۶). از دیدگاه سیاسی، باور به توحید در دعوت پیامبر اسلام، اعراب را از درگیری ها و جنگ و جدل های ناشی از اعتقادات چندخدایی رهاند و اختلافات ناشی از فاصله طبقاتی و تبعیضات نژادی را منافی با اصل اساسی توحید اعلام کرد. شعار کلیدی اسلام، لا اله الّا الله، بر اصلِ توحید دلالت دارد. البته، تصوری که از الله و یگانگی او در قرآن به دست داده شده است، نه فقط با تصوراتِ بومی اعراب بت پرست منافات دارد، بلکه حتی در سطحی بسیار والاتر از چیزی است که در ادیان توحیدی پیش از اسلام وجود دارد. الله در اسلام چهار ویژگی اصلی دارد: نفی هر الهۀ دیگر، نفی تثلیث، نفی فرزند داشتن خداوند، و نفی تجسم پذیری او. خداوند، از منظر قرآن، هم خالق جهان است و مدبّر آن و بازگشت همۀ امور به سوی است. اصل توحید چون روحی در کالبد همۀ اجزا قرآن و آموزه های گونه گون آن جاری است به گونه ای که همه تعالیم قرآنی را در نهایت قابل تحویل به این اصل اساسی دانسته اند؛ گویی توحید ریشه ای است که درخت تناور اسلام و قرآن از آن مایه و حیات می گیرد. در کلام اسلامی، توحید به نظری و عملی تقسیم شده است. توحید نظری نیز به اقسامی چون ذاتی، صفاتی و افعالی تقسیم شده است. توحید عملی را توحید عبادی یا توحید در پرستش نیز می نامند. فلاسفه و متکلمین اسلامی براهینی را در اثبات وحدت ذات حق اقامه کرده اند که از آن جمله می توان به استدلال از طریق وحدت جهان، برهان تمانع، برهان فرجه و برهانی که صدرالمتألهین بر مبنای اصول فلسفی خود اقامه کرده اشاره کرد. عارفان مسلمان، شهادت به توحید را «توحید عوام» و ندیدن غیر در کنار حضرت حق را «توحید خواص» نامیده اند.

فرهنگ فارسی ساره

یکتاپرستی، یگانگ


دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] توحید، بنیادی ترین اصل اعتقادی در اسلام، به معنای یکتا و بی مانند دانستن خداوند، و همچنین بی شریک بودن او در خلق جهان. نخستین جملات حضرت محمد (ص) در آغاز دعوت مردم به اسلام، حاوی شهادت بر یکتایی خدا و دوری از شرک بوده است. توحید همچنین در قرآن کریم و روایات معصومین، مورد توجه قرار گرفته و سوره توحید در همین موضوع است.
توحید در فرهنگ اسلامی در برابر شرک دانسته شده و متکلمان مسلمان، مراتبی برای آن برشمرده اند؛ این مراتب عبارتند از: توحید ذاتی به معنای اعتقاد به یگانگی ذات خدا، توحید صفاتی به معنای یکی بودن ذات الهی با صفات او، توحید افعالی به معنای آنکه خداوند نیازی به کمک و یاور ندارد، و نیز توحید عبادی به معنای آنکه جز خداوند کسی سزاوار پرستش نیست، چهار مرتبه در باور به توحید است که اولین مرتبه آن توحید ذاتی و بالاترین مرتبه، توحید افعالی است.
براهین و استدلال های متفاوتی برای اثبات توحید، در آیات قرآن کریم، احادیث معصومان و همچنین آثار فیلسوفان و متکلمان مسلمان وجود دارد. برهان تمانع، برهان بعثت انبیاء و برهان تعین، نمونه هایی از این دلایل هستند.

پیشنهاد کاربران

معتقد بودن به خداوند که تنهامبدا و خالق جهان است، معانی دیگر تنها مالک زمین خداوند است و او تنها ولایت کننده و سرپرست جهان است

خدایی که یکتاست و همتایی ندارد

سلام توحید به معنی یکتا پرستی

یکتا

یکتادپرستی

یعنی تنها

اقرار به یگانگی خدا ، یکتا پرست ، اخلاص


ستایش کردن

اخلاص، یگانه بودن

اخلاص و یگانه بودن

ستایش


یکتا پرستی

هوالعلیم

توحید یعنی خداوند را به یگانگی دانستن،
اقرار به وحدانیت خداوند.

که یکی هست وهیچ نیست جز او
وحده لا اله الا هو




توحید به طور کلی معنای یکتا بودن و یگانه بودن، یکی بودن، و در قرآن و معارف اسلامی به معنی یکی و بی همتا بودن خدا را می دهد



همه امور از ریز و درشت تنها به اراده یکی انجام می شود.


کلمات دیگر: