فاضل مقداد

ابوعبدالله مقداد بن عبدالله ره، مشهور به فاضل مقداد یا فاضل سُیوری از فقیهان بزرگ قرن نهم هجری است.
اندیشه قم، فاضل مقداد
http://fa.wikishia.net/view/فاضل مقداد
فاضل مقداد، در دانش کلام، فقه، اصول، معانی و بیان، قرآن، حدیث و منطق دست داشت و دارای تألیفاتی است که نزد دانشمندان شیعه و سنی شهرتی فراوان دارد. او را «سیوری»، «اسدی»، «غروی» و شاگرد شهید اول می نامند.
وی به اعتبار محل تولدش به «سُیُوری» مشهور است. سُیُور قریه ای است واقع در نزدیکی شهر حلّه. از آنجا که «سیور» از توابع حلّه است، او به حلّی هم منتسب شده است.
خاندان مقداد از دانشمندان عرب نجف اشرف هستند، که نسب آنها به قبیله بنی اسد می رسد. اهالی بنی اسد، که شیعه بودند، نزدیک رود فرات عراق می زیستند.

[ویکی فقه] فاضل مقداد دانشمندی محقق، پژوهشگری ژرف اندیش، صاحب نظری توانا در دانش ها کلام، فقه، اصول، معانی بیان، قرآن، حدیث و منطق و دارای تألیفات ارزشمندی است که نزد دانشمندان شیعه و سنی شهرتی فراوان دارد.نکته مهم و قابل توجه در مورد این دانشمند آن است که وی با این که نزد دانشمندان اسلامی، شهرتی خاص دارد واو را به علم، فضل و عظمت شأن می ستایند، کتابهای متنوعش را در اقصی نقاط کشورهای اسلامی شناسانده اند و در برابر علوّ مرتبت او سر تعظیم فرود آورده اند، ولی از شرح حال وی به ویژه از دوران کودکی، کیفیت تحصیل، ویژگی های اخلاقی، خدمات فرهنگی و اجتماعی، تعداد دقیق استادان و شاگردان و دیگر شئون زندگی وی مطالب زیادی در دست نیست و برخی نویسندگان تنها به این که او «سیوری»، «اسدی»، «غروی»، شاگرد شهید اول و دارای چند اثر و شاگر می باشد، بسنده کرده اند. حتی شرح حال نویسان بعضی از آثار ارزشمند وی مثل «اللوامع الالهیه» و «نضد القواعد» را نام نبرده اند. از این رو، نویسنده «بهجه الامال» می گوید: «عجب آن است که شرح حال نویسان این مرد، لوامع و نضد القواعد را از جمله کتابهای او ذکر نکرده اند.»
فاضل مقداد یا فاضل سُیوری از فقیهان بزرگ قرن نهم هجری است. پدرش، عبدالله بن محمّد، جدّش، محمّد فرزند حسین، جد اعلای او، حسین فرزند محمّد و کنیه اش، ابوعبدالله است. جدّ مادری فاضل مقداد، رکن الدین محمّد فرزند علی استرآبادی جرجانی، مترجم «فصول نصیریه» خواجه نصیر، از فارسی به عربی است. فاضل مقداد، در کتابهای «ارشاد الطالبین» و «الانوار الجلالیه» خود، با لفظ «جدّی» و «الجدّ الحمید»، به این مسأله تصریح می کند. رکن الدین محمد استرآبادی از متکلمان بزرگ و شاگرد علامه حلی بود. وی دارای آثار فراوانی است، از جمله: روضه المحققین، الارشارات فی علم البلاغه (المعانی و البیان و البدیع) ؛ اشراق اللاهوت فی شرح الیاقوت فی علم الکلام و ا لمباحث العربیه فی شرح الکافیه الحاجبیه. خاندان مقداد از دانشمندان عرب نجف اشرف هستند، که نسب آنها به قبیله بنی اسد می رسد. اهالی بنی اسد، که شیعه بودند، نزدیک رود فرات عراق می زیستند.از میان این طایفه، دانشمندان، ادیبان و امیران فراوانی برخاسته اند. بسیاری از دانشمندان حلّه نیز این طایفه هستند. بسیاری از خانواده های مقیم نجف اشرف از جمله خانواده مقدادی منتسب به این طایفه هستند. از این رو فاضل مقداد را «فاضل مقداد اسدی» نیز گفته اند.
لقب ها
وی به اعتبار محل تولدش به «سُیُوری» مشهور است. سُیُور قریه ای است واقع در نزدیکی شهر حلّه عراق. از آنجا که «سیور» از توابع حلّه است، او به حلّی هم منتسب شده است. به وی «مشهدی» و «غروی» نیز گفته می شود. چون حضرت علی ـ علیه السلام ـ در نجف به شهادت رسید و «مشهد» در زبان عربی به معنای محلّ شهادت است. نجف اشرف در بین مردم عراق، به «مشهد» مشهور است. از آن جا که فاضل مقداد در نجف اشرف سکونت داشت و در همان جا وفات کرد، به «مشهدی» و «غروی» شهرت پیدا کرد. فقیهان و دانشمندان اسلامی لقب های فراوانی به مقداد سیوری داده اند. آنان به اعتبار فضل، علم، و نقش مؤثر وی در احیا و پاسداری از فرهنگ دین، او را «فاضل»، «شرف الدین»، «علّامه»، «محقق»، «مدقق» و ... نامیده اند.
تحصیلات
فاضل مقداد تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی را در شهرهای حله و بغداد به پایان رساند و برای ادامه تحصیل، به شهر مقدس نجف اشرف رفت و تحصیلات عالی فقه و اصول و کلام را در آن حوزه دنبال نمود. وی از دانش و معارف فقیهان و دانشمندان بزرگ آن دیار مقدس، بهره های فراوان برد. فاضل مقداد با کوشش فراوان در راه تحقیق، پژوهش و طی مراحل اعلای دانش و فضل، جامع علوم عقلی و نقلی شد و به درجه عالی اجتهاد رسید و متصدّی مقام مرجعیت تقلید گشت.
استادان و مشایخ
...