الله
باید به گذشته نیک دید انداخت و زبان شناس بود تا معنی واژگان را دریافت.
الله
الله یک واژه پشتو و یا پارسی کهن است و منش/صفت میباشد و برای زن ( مادر ) به کار میرود.
واژه ( الله ) از هنگام شاه جمشید وز دین بهی ( آلامیترا ) است.
هنگامی که جمشید آمد و برای مردم گفت: پیدا کننده همه هستی یکیست و آن هم مادر مهربان و بخشاینده است که ما را از خود آفریده و ما جنس کدام فابریکه نیستیم بلکه ما را مادر آلا/مادر بالا زائیده است که ما و شما برایش ( آلامیترا ) بگویم.
آلا/آلآ = بیمانند، بیهمتا
میترا = بزرگ تر ، برتر
میتر، متر، مهتر، مشر
پارسی:
کوچک: کهتر
بزرگ: مهتر
پشتو:
کوچک: کشر
بزرگ: مشر
سانسکریت: میتر/متر
عربی: اکبر
آلآ /آلا = الله
میتر/متر = اکبر
پارسی: آلامیترا
عربی: الله اکبر
آلامیترا = بزرگ تر بیهمتا
بزرگ تر بیهمتا = بخشاینده مهربان
بخشایش خدا = جان
مهربانی خدا = خرد
بخشایش خدا = هستی
مهربانی خدا = دانش ( نیک بودن و نیکی را شناختن ) .
آلامیترا = نگهدارنده بازخواستگر
درین جهان بخشاینده مهربان
در آن جهان دادگستر دادگر
تا زنده هستید
خداوند بخشاینده است.
پس از مرگ خداوند پاداش دهنده است.
هر چه در آزمون/امتحان پاسخ داده اید به همان اندازه شماره میگیرید.
جبار = جبران کننده
ما در جبر زندگی میکنیم.
دادگاه = ترمیمگاه آدمیان
بلی
واژه ( الله ) یک واژه پشتو و یا پارسی کهن است.
کار برد ( آلا/الله ) در زبان پشتو.
۱: هنگامی که در یک مجلس سخنرانی میشود. !
پارسی: خانمان و آقایان
انگلیسی: Ladies and gentlemen
پشتو: آغلو او شاغلی
آغلو = آ/آلا ، آغلو
آ = آلا/الله ( بیهمتا، بیمانند ) .
غلو = آغلو ( خانم ) برابر به ( آقا ) .
آغلو = پرستار بیهمتا، پرستار بیمانند ) زن، مادر
شاغلو/شاغلی = شه/شاه، آغا/آقا
شه/شاه = خوب
آغا/آقا = پرستار
شاغلی/شاغلو = پرستار خوب، پرستار نیک.
پس ما در می یابیم که ( الله ) یک منش/صفت است که برای زن به کار میرود.
همچنان. !
در اسلام و در قرآن سوره اخلاص میگوید: ( لم یلد و لم یولد ) یعنی نه زائیده شده و نه زائیده است. !
خوب این کلمه ( زائیده ) تنها برای ( ماده ) به کار میرود.
لم یلد و لم یولد = نه زائیده شده و نه زائیده. !
آلامیترا = الله اکبر
تنها در اسلام زن به مرد تبدیل شده است.
اکنون بسیار آسان عمل جراحی زن را به مرد و مرد را به زن تبدیل میکند.
پس چرا در دین خدا خود را عمل جراحی نکند. ! هههه
الله نام نیست بلکه ( منش/صفت ) است.
خدا هیچ نام ندارد.
همه منش و یا صفت هستند.
بگوان = نگهدارنده بزرگ
آلامیترا = مادر بیهمتا، مادر بیمانند، مادر بالا.
در زبان پارسی ( آ ) مهم است.
زیرا ما مردم مردم ( آواز ) هستیم که نخست آواز خدا را شنیده ایم.
خاور = دروازه خوبی ( دیوی و دیوتا، شاه و پیغمبران ) .
دیوی و دیوتا = کودکی آدمیان ( نازدانه با ناز بردار ) .
شاه = جوانی آدمیان ( آموزش، شناخت ) .
پیغمبر = آزادی آدمیان ( خود بودن/خود چلاندن ) .
بنده = آزاده بی آزار.
الله را به یاد داشته باشید و آزاده بی آزار باشید.
آلا/آلآ = الله
میترا = اکبر
آلامیترا = الله اکبر
آلامیترا/الله اکبر = بخشاینده مهربان، رحمن الرحیم.
بزرگی در داد و بخشش است.
بزرگ منش باشید = بخشاینده مهربان باشید.
این هستی مال خدا است به مال خدا خیانت نکنید که بازخواستگر جبار است و مال خود را از خس تا چیز وز جانور تا آدمی همه آفریده خود را دوست دارد.
به یاد بیآورید:
بزرگان در خانه میگفتند: هوشت را بگیر تا آزارت به کس نرسد حتی مورچه را زیر پا نکنید که مال خدا است و خدا مال خود را دوست دارد و بازخواست میکند.
آلآ/الله= بازخواستگر بیهمتا، بازخواستگر بیمانند.