وویچخ کیلار (لهستانی: Wojciech Kilar؛ [ˈvɔi̯t͡ɕɛx]) (زادهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۳۲ - درگذشتهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۳) یک آهنگ ساز لهستانی بود.
ویکی انگلیسی
کیلار در ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۳۲ در لویو در لهستان ــ که اکنون در اوکراین است ــ از پدر و مادری پزشک و بازیگر به دنیا آمد.
او در ژشوف، کراکوف و کاتوویتسه در رشتهٔ نوازندگی پیانو و تئوری موسیقی تحصیل کرد و در ۱۹۵۵ از آکادمی موسیقی ایالتی در کاتوویتسه دانش آموخته شد. او در نهایت این شهر صنعتی و سرشار معادن زغال سنگ را برای زندگی انتخاب کرد. کیلار در دهه ۱۹۵۰ یک سبک نئوکلاسیک را در نوشتن آهنگ پی گرفت. او پس از تحصیل در پاریس در دهه ۱۹۶۰ یکی از سه آهنگساز پیشرو لهستان شد. دو نفر دیگر هم غول های موسیقی بودند: کریشتوف پندرکی و هنریک میکولای گورکی بودند. بسیاری از کارهای کیلار برای ارکستر سمفونی نوشته شدند - اغلب با یک صدای تک یا گروه کر - و از سمفونی و کنسرتو تا قطعات کرال مذهبی مانند اکسدوس در ۱۹۸۱، آنجلوس در ۱۹۸۴ و باشکوه در ۲۰۰۶ در نوسان بودند.اما آنچه باعث شد این آهنگساز پیشرو و پرکار در سطح جهانی مورد توجه قرار بگیرد و کارگردانان مشهور را به سمت خود بکشاند، موسیقی فیلم، بخصوص موسیقی فیلم ترسناک دراکولای برام استوکر ساخته کارگردان کبیر سینمای جهان فرانسیس فورد کوپولا، ۱۹۹۲ بود. کیلار یک بار گفت معیار او برای ساخت موسیقی یک فیلم به ترتیب نام کارگردان، دستمزد و فیلمنامه بود.آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا در سال ۲۰۰۳ برای فیلم پیانیست به کارگردانی رومن پولانسکی به کیلار جایزه داد. او موسیقی فیلم های دوشیژه و مرگ و دروازه نهم پولانسکی را هم ساخت.کیلار سابقه همکاری با سه فیلمساز مطرح لهستان، آندری وایدا، کریشتوف کیشلوفسکی و کریستوف زانوسی را داشت و موسیقی فیلم پرتره ای از یک بانو ساخته جین کمپیون را هم ساخت.
کیلار به مجله پلوس گفت دوست دارد از او به عنوان یک آدم خوب، کسی که به زندگی و دنیا کمی خوشحالی و امید و شاید کمی ایمان بخشید یاد شود.
ویکی انگلیسی
کیلار در ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۳۲ در لویو در لهستان ــ که اکنون در اوکراین است ــ از پدر و مادری پزشک و بازیگر به دنیا آمد.
او در ژشوف، کراکوف و کاتوویتسه در رشتهٔ نوازندگی پیانو و تئوری موسیقی تحصیل کرد و در ۱۹۵۵ از آکادمی موسیقی ایالتی در کاتوویتسه دانش آموخته شد. او در نهایت این شهر صنعتی و سرشار معادن زغال سنگ را برای زندگی انتخاب کرد. کیلار در دهه ۱۹۵۰ یک سبک نئوکلاسیک را در نوشتن آهنگ پی گرفت. او پس از تحصیل در پاریس در دهه ۱۹۶۰ یکی از سه آهنگساز پیشرو لهستان شد. دو نفر دیگر هم غول های موسیقی بودند: کریشتوف پندرکی و هنریک میکولای گورکی بودند. بسیاری از کارهای کیلار برای ارکستر سمفونی نوشته شدند - اغلب با یک صدای تک یا گروه کر - و از سمفونی و کنسرتو تا قطعات کرال مذهبی مانند اکسدوس در ۱۹۸۱، آنجلوس در ۱۹۸۴ و باشکوه در ۲۰۰۶ در نوسان بودند.اما آنچه باعث شد این آهنگساز پیشرو و پرکار در سطح جهانی مورد توجه قرار بگیرد و کارگردانان مشهور را به سمت خود بکشاند، موسیقی فیلم، بخصوص موسیقی فیلم ترسناک دراکولای برام استوکر ساخته کارگردان کبیر سینمای جهان فرانسیس فورد کوپولا، ۱۹۹۲ بود. کیلار یک بار گفت معیار او برای ساخت موسیقی یک فیلم به ترتیب نام کارگردان، دستمزد و فیلمنامه بود.آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا در سال ۲۰۰۳ برای فیلم پیانیست به کارگردانی رومن پولانسکی به کیلار جایزه داد. او موسیقی فیلم های دوشیژه و مرگ و دروازه نهم پولانسکی را هم ساخت.کیلار سابقه همکاری با سه فیلمساز مطرح لهستان، آندری وایدا، کریشتوف کیشلوفسکی و کریستوف زانوسی را داشت و موسیقی فیلم پرتره ای از یک بانو ساخته جین کمپیون را هم ساخت.
کیلار به مجله پلوس گفت دوست دارد از او به عنوان یک آدم خوب، کسی که به زندگی و دنیا کمی خوشحالی و امید و شاید کمی ایمان بخشید یاد شود.
wiki: وویچخ کیلار