هاشم قزوینی

شیخ هاشم مدرس قزوینی، در تاریخ چهارشنبه بیستم خرداد سال ۱۲۷۰ شمسی (دهم ژوئن۱۸۹۱ میلادی) در روستای «قلعه هاشم خان» قزوین که امروزه به شهرک مدرس معروف است به دنیا آمد.هرچند وی تحصیل کرده حوزه اصفهان بود ولی برای سطوح عالی تحصیلات خود به مشهد رفت و نزد حاج آقا حسین قمی و میرزا محمد آقا زاده خراسانی (فرزند آخوند ملا محمد کاظم خراسانی، صاحب کفایه ) تا رسیدن به درجه اجتهاد به تحصیل پرداخت و سپس در حوزه علمیه مشهد صاحب کرسی استادی شد.
از جمله شاگردان او می توان به این افراد اشاره کرد: سید علی خامنه ای ( رهبر جمهوری اسلامی ایران ) - میرزا حسنعلی مروارید - میرزا جواد آقا تهرانی - محمد رضا حکیمی (تئوریسین مکتب تفکیک و نویسنده الحیاة)- محمد تقی شریعتی مزینانی (پدر دکتر علی شریعتی)- دکتر محمد جعفر جعفری لنگرودی] (حقوقدان بزرگ و نویسنده مبسوط در ترمینولوژی حقوق)- دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی(شاعر و ادیب)-دکتر عبد الجواد فلاطوری(فیلسوف و اسلام شناس)
شیخ هاشم مدرس قزوینی در تاریخ شنبه بیست و سوم مهر ماه ]۱۳۳۹ شمسی(۱۵ اکتبر ۱۹۶۰ میلادی)، در شهر مشهد درگذشت.

[ویکی فقه] هاشم قزوینی، از علمای بزرگ شیعه می باشد.
این عالم متفکر و زاهد با تقوا در سال ۱۲۷۰ ش. در یکی از آبادی های اطراف قزوین دیده به جهان گشود.مقدمات و ادبیات را در قزوین نزد اساتید آن روز فراگرفت و پس از تکمیل ادبیات نزد استادان معروف قزوین، (حضرت آیة الله حاج ملاعلی طارمی و حضرت آیة الله آخوند ملا علی اکبر)، سطوح عالیه فقه و اصول را خواند. و در همین شهر فلسفه اشراق و فلسفه مشاء را نزد استاد عالیقدر خود، مرحوم علامه سید موسی زرآبادی آموخت.آنگاه برای تکمیل مدارج علمی به اصفهان عزیمت نمود و نزد استادان آن دیار، مرحوم آیة الله حاج محمد ابراهیم کلباسی، و آیة الله شیخ محمد حسین فشارکی کسب فیض کرد، و بعد از شش سال به وطن بازگشت، امّا باز هم شوق به کسب علم وی را مایل به مهاجرت به مشهد مقدس نمود، و در آن جا از محضر حضرت آیة الله حاج آقا حسین قمی و آیة الله میرزا محمد آقازاده خراسانی (فرزند آخوند خراسانی، صاحب کفایه) و آیة الله آمیرزا مهدی اصفهانی کسب کمال نمود و از دو استاد اخیر به اجازه اجتهاد مفتخر گردید، و همین اجازه از طرف حضرت آیة الله سید ابوالحسن اصفهانی حاشیه زده شد و تأیید گشت.
وفات
سرانجام این عالم جلیل القدر پس از ۶۹ سال عمر با برکت، در سال ۱۳۳۹ هـ. ش دنیا را بدرود گفت و در جوار حضرت رضا ـ علیه السلام ـ به سرای باقی شتافت. و در آن بارگاه ملکوتی به خاک سپرده شد.