کلمه جو
صفحه اصلی

ض

فارسی به انگلیسی

zad (the 18th letter of the persian alphabet)

فرهنگ فارسی

ض حرف هیجدهم از الفبای فارسی و حرف پانزدهم از الفبای عربی و یکی از حروف صامت . عدد آن در حساب جمل ۸٠٠ است . نام آن ضاد ضاد منقوطه و ضاد معجمه است . این حرف در لغات فارسی نیست و در عربی با گذاشتن پهلوی راست زبان به کناره داخلی دندانهای آسیا و دمیدن نفس تلفظ شود ولی در فارسی مانند ز تلفظ گردد و آن را به صورتهای ذیل نویسند : ض ض مانند : قرض بعض ضابطه مضبوط .

فرهنگ معین

(حر. )هجدهمین حرف از الفبای فارسی ، برابر با عدد ۸٠٠ در حساب ابجد.

لغت نامه دهخدا

ض. ( حرف ) نشانه حرف پانزدهم است از الفبای عرب و نام آن ضاد است و در حساب جُمّل آن را به هشتصد دارند و در حساب ترتیبی عربی نماینده عدد پانزده و در فارسی هجده است و آن یکی از دو حرف مختص به عرب است ، یعنی «ض » و «ظ»، و در فارسی این حرف نباشد و آن از حروف هفتگانه مستعلیة و شجریّة و مصمتة و روادف و مجهورة و مُطبقة و شمسیة و ناریّة و مرفوعة است. و در عربی بدل ص آید مانند: تیضیض ، تیصیص. ومض ، ومص. و همچنین آن را بدل ث آرند: تحاض ، تحاث. اَضر، اثَر. حضیضی ، حثیثی. حض ، حث. و نیز به ظ بدل شود چون : بهض ، بهظ. و هم به لام ، چون : جضد، جلد. هم به شین ، چون : تحریض ، تحریش. و این حرف منحصر بزبان عرب باشد، و ناطق بالضاد بمعنی عرب است چنانکه در حدیث آمده است که : اَنا افصح ُ من نَطق بالضاد، ای العرب. و در مخرج این حرف اختلافات کثیره است. احمدبن مطرف بن اسحاق مصری لغوی را در تمیز مخرج «ض » از «ظ» رسالتی است. و از ابی عمروبن العلاء آرند که گفته است مخرج «ض » و «ظ» یکی باشد و شیخ بهائی را همین عقیده است و این اختلاف دلیل کند که مخرج این دو حرف بسی بیکدیگر نزدیکست. رجوع به روضات الجنات ص 67 شود.

فرهنگ عمید

هجدهمین حرف الفبای فارسی، ضاد. &delta، در حساب ابجد: «۸۰۰ ».

هجدهمین حرف الفبای فارسی؛ ضاد. ‌Δ در حساب ابجد: «۸۰۰ ».


دانشنامه عمومی

ض حرف هیجدهم در الفبای فارسی و حرف پانزدهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ضاد» است. صدای آن در تلفظ فارسی همانند «ز» است ولی درعربی گونه ای «ز» لثوی تلفظ می شود.

دانشنامه آزاد فارسی

هجدهمین حرف از الفبای فارسی و حرف پانزدهم از الفبای عربی (ابتثی) و حرف ۲۶ از حروف ابجدی است، در حساب جمل آن را معادل ۸۰۰ به حساب می آورند، نام آن «ضاد= zâd» است. از نظر آوایی، حرف «ض» همانند «ز، ذ، ظ» نمایندۀ صامتِ لثوی ـ دندانی ـ سایشی واک دار است. این حرف در زبان فارسی نیست و در کلمه های دخیل از عربی به کار می رود. به طور کلی، فارسی زبانان تفاوتی بین حروف «ز، ذ، ض، ظ» قایل نیستند، و همه را به صورت «ز» تلفظ می کنند.


کلمات دیگر: