حروف حلقی

wikifeqh: همزه و هاء با انتهای حلق، عین و حاء با وسط حلق و غین و خاء با نزدیک ترین قسمت حلق به فضای دهان ادا می شوند. تلفظ عربی سه حرف حاء، عین و غین، با تلفظ فارسی متفاوت است و در نماز، این کلمات باید به عربی تلفظ شوند.
اصطلاحی در علم تجوید و روان خوانی است و به حروفی گفته می شود که از مخرج حلق، برای تلفظ استفاده می شود. مخرج حلق در علم تجوید به قسمتی از دستگاه تکلم که از بالا به مرز زبان کوچک و از پایین به تارهای صوتی محدود می شود، گفته شده است.
مخرج حلق به عنوان مخرج دوم از مخارج عامه بعد از مخرج جوف قرار می گیرد. حروف همزه، هاء، عین، حاء، غین، خاء که از مخرج حلق ادا می شوند، حروف حلقی محسوب می شوند.