[ویکی فقه] حسن و قبح عرضی به حُسن یا قبح عارض بر فعل دارای مقتضیِ خلاف آن اطلاق می شود.
حسن و قبح عرضی، مقابل حسن و قبح ذاتی و به معنای حسن و قبح در افعالی است که اقتضای حسن و یا قبح را دارند، ولی بر اثر عارض شدن موانعی، فعل حسن به فعل قبیح و فعل قبیح به فعل حسن تبدیل می شود، مانند عنوان صدق که در جای خود دارای حُسن است، ولی گاهی در صورتی که موجب آشوب و فساد شود قبیح می گردد.و نیز مانند عنوان کذب که قبیح است، اما گاهی بر اثر عوارضی، مانند نجات جان مؤمن ، حسن پیدا می کند.
حسن و قبح عرضی، مقابل حسن و قبح ذاتی و به معنای حسن و قبح در افعالی است که اقتضای حسن و یا قبح را دارند، ولی بر اثر عارض شدن موانعی، فعل حسن به فعل قبیح و فعل قبیح به فعل حسن تبدیل می شود، مانند عنوان صدق که در جای خود دارای حُسن است، ولی گاهی در صورتی که موجب آشوب و فساد شود قبیح می گردد.و نیز مانند عنوان کذب که قبیح است، اما گاهی بر اثر عوارضی، مانند نجات جان مؤمن ، حسن پیدا می کند.
wikifeqh: حسن_و_قبح_عرضی