ابشش

آبشش. آبشُش نوعی اندام تنفسی است که در بسیاری از جانوران آبزی، از جمله بعضی از کرم ها، تقریباً تمام نرم تنان و سخت پوستان، بعضی از لاروهای حشرات، همهٔ ماهیان و شمار اندکی از دو زیستان وجود دارد.
دانشنامه ایران، چاپ اول، جلد ۱، ص۱۴۹
بافت آبشش شاخه شاخه یا پر مانند، و به ویژه در نزدیکی سطح، سرشار از رگ های خونی است. این ساختار، تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن را با آب پیرامون آبزی تسهیل می کند.
آبشش ها یا درون حفره هایی در بدن جانور محصورند که آب برای تبادل گازها با فشار از آنجا گذرانده می شود یا اینکه همچون زائده ای از بدن جانور بیرون زده اند و در آب قرار می گیرند.
اکسیژن محلول در آب از درون دیواره های نازک آبشش ها می گذرد و وارد خون می شود. سپس، آب از راه شکاف های آبشش خارج می شود.

آب شش. آب شُش نوعی اندام تنفسی که در بسیاری از جانوران آبزی، از جمله بعضی از کرم ها، تقریباً تمام نرم تنان و سخت پوستان، بعضی از لاروهای حشرات، همهٔ ماهیان، و شمار اندکی از دو زیستان وجود دارد.
بافت آبشش شاخه شاخه یا پر مانند، و به ویژه در نزدیکی سطح، سرشار از رگ های خونی است. این ساختار، تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن را با آب پیرامون آبزی تسهیل می کند.
آبشش ها یا درون حفره هایی در بدن جانور محصورند که آب برای تبادل گازها با فشار از آنجا گذرانده می شود، یا اینکه همچون زائده ای از بدن جانور بیرون زده اند و در آب قرار می گیرند.

آبشش. آبْشُش (gill)
در زیست شناسی، اندام تنفسی اصلی اکثر ماهی ها، دوزیستاننابالغ، و بسیاری از بی مهرگان آبزی. در همۀ این گونه ها، آب از روی آبشش ها عبور می کند. اکسیژن از طریق غشاهای آبششی در دستگاه گردش خون انتشار می یابد و گاز کربنیک (دی اکسید کربن) از جریان خون خارج و وارد آب می شود. در حشرات آبزی، انتشار گازها به داخل یا خارج از مجاری پر از هوایی با نام نای صورت می گیرد.