بغاث

مرغیست بطئ الطیران تیره رنگ بغاثه یکی ج بغثان و منه المثل : ان البغاث بارضنا یستنسر یعنی هر کس همسای. ما شد معزز گردید .

(بُ یا بَ یا بِ ) [ ع . ] ( اِ. ) مرغی با رنگ تیره کوچکتر از کرکس که به کُندی حرکت می کند.

بغاث. [ ب ُ / ب ِ / ب َ ] ( ع اِ ) مرغی است بطی ٔالطیران تیره رنگ. بغاثه ، یکی. ج ، بِغثان و منه المثل : ان البغاث بارضنا یستنسر؛ یعنی هر کس همسایه ما شد معزز گردید. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). آن مرغ که صید نکند از ضعیفی. ( مهذب الاسماء ). مرغی است تیره رنگ که مردار میخورد و ظاهراً کرکس باشد و در ترجمه حریری نوشته طایر شکاری است و در کنزاللغات بمعنی طایر پیر که از تلاش طعمه عاجز ماند. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). مرغی که شکار کند. ( مؤید الفضلاء ) : جواب داد که بغاث الطیور که از مخالب باز به خاربنی پناهد. ( جهانگشای جوینی ). آن بغاث را بنهفت رایت عقاب پیکر چون بغاث الطیور متفرق گرداند. ( وصاف ، از آنندراج ). مرغ ضعیف و مردارخوار. ( مؤید الفضلاء ). || مرغ اذیت رسان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

مرغی تیره رنگ، کوچک تر از کرکس که به کندی پرواز می کند.