[ویکی شیعه] یونس بن عبدالرحمن (سال ۲۰۸ق) از اصحاب اجماع. وی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را ملاقات کرده و از امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) روایت کرده است. او همچنین وکیل امام رضا (ع) بود.
بنابر روایتی امام رضا(ع) سه بار بهشت را برای او ضمانت کرده است. وی ۵۴ حج به جای آورد که آخرین آن ها به نیابت از امام رضا(ع) بود. یونس آثار مکتوب بسیاری از خود برجای گذاشته است.
یونس بن عبدالرحمن، از آن رو که آزاد شده علی بن یقطین بن موسی بود به «مولی آل یقطین» معروف است. کنیه اش ابومحمد و بنا بر برخی شواهد از منابع تاریخی نسبتش، قمّی است.
بنابر روایتی امام رضا(ع) سه بار بهشت را برای او ضمانت کرده است. وی ۵۴ حج به جای آورد که آخرین آن ها به نیابت از امام رضا(ع) بود. یونس آثار مکتوب بسیاری از خود برجای گذاشته است.
یونس بن عبدالرحمن، از آن رو که آزاد شده علی بن یقطین بن موسی بود به «مولی آل یقطین» معروف است. کنیه اش ابومحمد و بنا بر برخی شواهد از منابع تاریخی نسبتش، قمّی است.
wikishia: حدیث و معارف اهل بیت علیهم السلام عصمت و طهارت و یکی از اصحاب اجماع است
اسم او یونس، کنیه اش ابومحمد، معروف به «مولی آل یقطین» و نسبتش قمی است. این که در چه سالی قدم به عرصه وجود نهاد، چندان روشن نیست؛ ولی جمعی از دانشوران شیعی نوشته اند که او در دوران زمامداری هشام بن عبدالملک چشم به جهان گشود.
از این اشاره تاریخی می توان به طور تقریبی مشخص کرد که این محدث فرزانه در کدام سده و در چه سالی به دنیا آمده است. مورخان نوشته اند؛ هشام بن عبدالملک که یکی از خلفای بنی امیه بود، بعد از این که برادرش یزید عبدالملک در سال 105 هـ.ق از دنیا رفت، به خلافت و حکومت رسید. بنابراین آغاز حکومت او در سال 105 هـ.ق است و بعد از بیست سال حکومت و سلطنت در سال 125 هـ.ق مرد.
بر این اساس می توان گفت که یونس بن عبدالرحمن بین سالهای 105 تا 125 هـ.ق و نیمه اول از سده دوم هجرت چشم به جهان گشود.
یکی از دلایل رشد و بالندگی این استوانه فقه و حدیث شیعه، داشتن استادانی برجسته بود که در درجه اول، امامان معصوم علیهم السلام قرار داشتند. وی نهایت بهره و فیض را از وجود بابرکت آنان برد و بعد از امامان اساتید بزرگی داشته که تعداد آنان حدوداً به 25 نفر می رسد و نام بردن همه آنان در این نوشتار چندان ثمربخش نخواهد بود ولی به عنوان نمونه به ذکر چند نفر از شاخص ترین آنان بسنده می کنیم:
تربیت شاگردان کارآمد یکی دیگر از نکات مثبت در زندگی یونس بن عبدالرحمن است. وی در این عرصه به توفیقات زیادی دست یازید و با پرورش شاگردان بسیار قدم های بلندی در راه نشر حدیث و معارف اهل بیت علیهم السلام برداشت.
او دانش خود را از کوثر زلال و ناب امامان معصوم علیهم السلام فراگرفته بود؛ لذا یافته هایش را به افراد لایق و مستعد می آموخت. در این راستا جمعی از دین باوران و دانش پژوهان، پروانه وار دور شمع وجودش را گرفتند و از محضرش بهره بردند. تعداد شاگردان او را تا چهل و پنج نفر نوشته اند که عده ای از آنان بدون تردید از نخبگان و فرزانگان حوزه حدیث و معارف شیعه محسوب می شوند.
اسم او یونس، کنیه اش ابومحمد، معروف به «مولی آل یقطین» و نسبتش قمی است. این که در چه سالی قدم به عرصه وجود نهاد، چندان روشن نیست؛ ولی جمعی از دانشوران شیعی نوشته اند که او در دوران زمامداری هشام بن عبدالملک چشم به جهان گشود.
از این اشاره تاریخی می توان به طور تقریبی مشخص کرد که این محدث فرزانه در کدام سده و در چه سالی به دنیا آمده است. مورخان نوشته اند؛ هشام بن عبدالملک که یکی از خلفای بنی امیه بود، بعد از این که برادرش یزید عبدالملک در سال 105 هـ.ق از دنیا رفت، به خلافت و حکومت رسید. بنابراین آغاز حکومت او در سال 105 هـ.ق است و بعد از بیست سال حکومت و سلطنت در سال 125 هـ.ق مرد.
بر این اساس می توان گفت که یونس بن عبدالرحمن بین سالهای 105 تا 125 هـ.ق و نیمه اول از سده دوم هجرت چشم به جهان گشود.
یکی از دلایل رشد و بالندگی این استوانه فقه و حدیث شیعه، داشتن استادانی برجسته بود که در درجه اول، امامان معصوم علیهم السلام قرار داشتند. وی نهایت بهره و فیض را از وجود بابرکت آنان برد و بعد از امامان اساتید بزرگی داشته که تعداد آنان حدوداً به 25 نفر می رسد و نام بردن همه آنان در این نوشتار چندان ثمربخش نخواهد بود ولی به عنوان نمونه به ذکر چند نفر از شاخص ترین آنان بسنده می کنیم:
تربیت شاگردان کارآمد یکی دیگر از نکات مثبت در زندگی یونس بن عبدالرحمن است. وی در این عرصه به توفیقات زیادی دست یازید و با پرورش شاگردان بسیار قدم های بلندی در راه نشر حدیث و معارف اهل بیت علیهم السلام برداشت.
او دانش خود را از کوثر زلال و ناب امامان معصوم علیهم السلام فراگرفته بود؛ لذا یافته هایش را به افراد لایق و مستعد می آموخت. در این راستا جمعی از دین باوران و دانش پژوهان، پروانه وار دور شمع وجودش را گرفتند و از محضرش بهره بردند. تعداد شاگردان او را تا چهل و پنج نفر نوشته اند که عده ای از آنان بدون تردید از نخبگان و فرزانگان حوزه حدیث و معارف شیعه محسوب می شوند.
wikiahlb: یونس_بن_عبدالرحمن