رضایت خداوند

[ویکی فقه] رضایت و خشنودی خداوند به عنوان صفتی از اوصاف الهی بر شمرده شده، درباره رضایت و غضب خداوند نظرات مختلفی وجود دارد و در علم کلام مباحث بسیاری را به خود اختصاص داده است، برخی آن را به معنای عقاب و ثواب می دانند و برخی آن را به معنای اراده بر ثواب و عقاب می دانند برخی ثواب و عقاب را فعل و رضایت و سخط را حالتی نفسانی غیر از فعل می دانند.
رضا از (ر ض ی) به صورت ناقص یائی
ابن منظور، محمد بن مکرم ، لسان العرب ، ج ۱۴، ص۳۲۴، دار صادر، بیروت ، سال:۱۴۱۴ ق ، چاپ:سوم.
علامه طباطبائی رضایت در بندگان را به معنای «مطابقت چیزی با میل انسان» می داند که به محض مخالفت نداشتن صادق می شود، یعنی برای اینکه بگویند شخصی به کاری رضایت دارد نباید با آن کار صد در صد موافق باشد و از آن کار خوشش بیاید، بلکه به محض نداشتن مخالفت می توان گفت که به این کار رضایت داشته است.
طباطبائی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۹، ص۵۰۸، موسوی همدانی، سیدمحمدباقر، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، ۱۳۷۴ ش ، چاپ:پنجم .
در قرآن کریم در آیات بسیاری صیغه های مختلف ماده (رضی) به خداوند نسبت داده شده و از اصطلاحاتی مانند: «رِضْوان اللَّه»
حدید/سوره۵۷، آیه۲۷.
...